Τα καλώς... και τα κακώς... κείμενα

Rodiaki NewsRoom

Ένα από τα ωραιότερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας, είναι οι πλατείες που υπάρχουν στα χωριά της.

Στις πλατείες αυτές, υπάρχει έντονη κοινωνική δραστηριότητα, αναπτύσει τις σχέσεις των κατοίκων και δίνει ζωή στα καταστήματα. Στην Ιαλυσό της Ρόδου, μεγάλη πλατεία, που να ικανοποιεί αυτές τις ανάγκες δεν υπήρχε. Ευτυχώς όμως που η Ιαλυσός διαθέτει ευεργέτες που αγαπούν τον τόπο τους και με δωρεές, προσπαθούν να την καλυτερεύσουν.

Στους μεγάλους αυτούς ευεργέτες, είναι και η οικογένεια Αποστολίδη. Είχε ένα μεγάλο κτήμα, κοντά στην εκκλησία, και το έκανε δωρεά στον Δήμο Ιαλυσού, με σκοπό να αξιοποιηθεί για κοινωνικό σκοπό. Στο κτήμα αυτό σήμερα, έχει κατασκευαστεί μία μεγάλη πλατεία, με φορέα υλοποίησης τον τότε δήμο Ιαλυσού.

Ο λόγος που αναφέρομαι σήμερα στην πλατεία αυτή, είναι το γεγονός ότι δεν συγκεντρώνει τον κόσμο καθημερινά και δεν είναι κέντρο κοινωνικής σχέσης των κατοίκων. Όταν αποφασίστηκε η κατασκευή της, όλοι ήλπιζαν στην κοινωνική και εμπορική αναβάθμιση της περιοχής. Όποιος ζει και κινείται στην περιοχή, βιώνει μία νεκρή πλατεία, η οποία λεηλατείται και καταστρέψετε καθημερινά. Εκεί δίπλα γεννήθηκα και έχω ακόμη νωπά στην μνήμη μου, τα μούρα που τρώγαμε στο κτήμα αυτό. Δεν μπορώ να γίνω παρατηρητής, σε μία προσπάθεια, που δεν απέδωσε τα αναμενόμενα.

Κουβέντιασα με κατοίκους και εμπόρους της περιοχής, για να συγκεντρώσω στοιχεία και να καταθέσω την πρόταση τους ολοκληρωμένη. Και μη βρεθεί κανείς " ειδικός " που να ισχυριστεί, ότι γνωρίζει καλύτερα από αυτούς τους ανθρώπους, αυτό που βιώνουν καθημερινά. Στον εμπορικό δρόμο της Ιαλυσού, από το αστυνομικό τμήμα έως το γήπεδο ποδοσφαίρου, τα μισά καταστήματα ενοικιάζονται. Όσοι τολμήσουν να ανοίξουν νέο κατάστημα, σύντομα το ξανακλείνουν.

Έχουν να αντιμετωπίσουν τα σκληρά οικονομικά μέτρα, έχουν να αντιμετωπίσουν την έλειψη αγοραστικής δύναμης, τουλάχιστον να καταστήσουμε την πλατεία Αποστολίδη, πόλο οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας. Δεν γνωρίζω, σε ποιά διαδικασία παράδοσης και παραλαβής βρίσκεται το έργο. Δεν είναι στις προθέσεις μου, να ανακατεύομαι στις υπηρεσιακές διαδικασίες.

Αυτά τα λόγια γράφονται, για να ακουστούν αυτοί οι άνθρωποι που καθημερινά παλεύουν και θέλουν να δουν την πλατεία τους ζωντανή. Το πρώτο που ζητάνε, είναι ο χώρος στάθμευσης.

Ο εμπορικός δρόμος, να διαπλατυνθεί προς την πλευρά της πλατείας, και να εξυπηρετήσει την στάθμευση. Να λειτουργήσουν οι κοινόχρηστες τουαλέτες της πλατείας, που έχουν λεηλατηθεί. Να λειτουργήσει το κυλικείο, που υπάρχει στην μέση της πλατείας και είναι πλήρως εξοπλισμένο αλλά είναι κλειστό. Να επιχωθεί η εκσκαφή της αρχαιολογίας, που βρίσκεται μέσα στην πλατεία, και είναι κίνδυνος για τα παιδιά.

Να λειτουργήσει η αίθουσα του ΚΑΠΗ, πού έχει πρόσωπο στην πλατεία για να συγκεντρώνει την τρίτη ηλικία. Υπάρχουν σύλλογοι στην Ιαλυσό, που έχουν την ικανότητα και την ανάγκη να διαχειριστούν τους χώρους, με φαντασία και επιμέλεια και μάλιστα, πολύ καλύτερα από τον δήμο. Άντε.. να αλλάξει κάτι.

Γράφει o Γιώργος Σιφωνιός