Η ζωή δεν έχει συνταγή, το ζητούμενο είναι να γίνεις καλός μαχητής της

Rodiaki NewsRoom

Ο Τάσος Χαμουζάς, διευθυντής του Εσπερινού Λυκείου Ρόδου επί είκοσι χρόνια, μιλάει «Στο Κόκκινο Ρόδου 103.7» και την Πόλυ Χατζημάρκου με αφορμή τις επιτυχίες του σχολείου στις πανελλήνιες εξετάσεις: «Μην ξεχνάμε ότι η σοφή κουκουβάγια, το σήμα στα παλιά βιβλία του ΟΕΔΒ, νυχτοπούλι είναι...» αναφέρει.

Οι επιτυχίες του Εσπερινού Λυκείου Ρόδου (και) στις φετινές Πανελλήνιες εξετάσεις, ήταν ανάμεσα σε εκείνες τις μικρές ειδήσεις-ηλιαχτίδες που φώτισαν το εντός μας και το γύρω μας: τρεις κυρίες πέτυχαν τους στόχους τους –οι δύο πέρασαν στο τμήμα προσχολικής αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου και η τρίτη στο τμήμα ναυπηγών στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας.

Με τούτο ως αφορμή, ο –είκοσι και πλέον χρόνια- διευθυντής του Εσπερινού Λυκείου Ρόδου, νομικός και υποψ. Διδάκτορας κ. Τάσος Χαμουζάς μίλησε «Στο Κόκκινο Ρόδου103.7» και την Πόλυ Χατζημάρκου.
«Βάζεις ένα μικρό σπόρο και βλέπεις το δέντρο να ανθίζει, κι αυτό είναι που μας δίνει τη χαρά και το κουράγιο να συνεχίσουμε για περισσότερα και ακόμα καλύτερα πράγματα. Ο τρόπος με τον οποίο, τελικά, λειτουργεί το σχολείο, βρίσκει έκφανση και στο πώς μπορεί κάποιος να αναπτύξει την προσωπικότητά του, να πάρει μέρος σε πανελλήνιες εξετάσεις σε μια προχωρημένη ηλικία (σε σχέση με τους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου), και να πετύχει ψηλούς στόχους» αναφέρει εκφράζοντας τη συγκίνηση και την ικανοποίησή του για τις καλές επιδόσεις του σχολείου.

Ποιο είναι άραγε το μυστικό της επιτυχίας -ιδιαίτερα όταν ο εκπαιδευτικός απευθύνεται σε ενήλικες;
«Το μάθημα πρέπει να χρησιμοποιείται ως εργαλείο έτσι ώστε να φεύγει ο μαθητής από την τάξη χωρίς να έχει στους ώμους του το ‘βάρος’ του σχολείου, να γίνεται η ώρα του …μεγάλου παιδιού, να μπαίνει στην τάξη και να απολαμβάνει μια διαδικασία, να τον κάνεις ενεργό, να αποκτήσει κριτική διάθεση και σκέψη και να φεύγει με ένα χαμόγελο».

Ο κ. Χαμουζάς θυμάται και αφηγείται την ιστορία μίας κυρίας που στα 57 της ήθελε να γραφτεί στο σχολείο. «Εμφανίσθηκε στο γραφείο διστακτική αλλά από τη συζήτηση κατάλαβα ότι ήθελε διακαώς να περάσει στο πανεπιστήμιο. Της εξήγησα ότι το συγκεκριμένο σχολείο μπορεί να ενισχύσει την προσπάθειά της –μια ωραιότατη προσπάθεια!- Κάποια στιγμή εξέφρασε την ανησυχία της, ‘λάθος μου που δεν πήγα νωρίτερα’ μας είπε… Και εμείς της εξηγήσαμε, και αυτό θέλουμε να πούμε στον κόσμο, ότι η ζωή δεν έχει συνταγή. Ιδίως στο δικό μας σχολείο δεν ακολουθούμε την κλασική συνταγή ‘σχολείο, σπουδές, στρατός, προσπάθεια για δουλειά και ανέλιξη’ κλπ. Διαρρηγνύεται αυτό το σχήμα, εδώ ακολουθούμε ένα διαφορετικό πρότυπο. Αν μπόρεσες να πας στο σχολείο έχει καλώς, εάν δεν μπόρεσες, είμαστε εμείς εδώ καλύπτοντας ένα τεράστιο κενό που λέγεται εκπαίδευση λυκείου και δίνοντας τη δυνατότητα να γίνουν τα όνειρα πραγματικότητα».

«Γενικότερα, το ζητούμενο δεν είναι να εισαχθεί κάποιος στα ΑΕΙ, το ζητούμενο είναι να γίνει καλός μαχητής της ζωής, να μπορέσει να σταδιοδρομήσει, να μπορέσει να βρει δουλειά, να αναπτύξει την προσωπικότητά του –επιμένω σ’ αυτό-, να χαίρεται γι’ αυτό που κάνει για να μπορεί να συνεχίσει. Τι να το κάνεις εκείνο το πυροτέχνημα της χαράς της εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εάν αυτή η χαρά δεν σ’ ακολουθεί και μετά την αποφοίτηση;» αναφέρει και επαναλαμβάνει εμφατικά: «Η ζωή δεν έχει συνταγή, ακολουθείς την καρδιά σου, ό,τι σε κάνει ευτυχισμένο. Και ακριβώς έτσι, ως ένα ψυχικά υγιές κύτταρο, μπορείς να προσφέρεις στον συνάνθρωπό σου και στην κοινωνία».

Για την ιστορία, η συγκεκριμένη κυρία του προαναφερθέντος παραδείγματος, τέλειωσε το πρώτο πτυχίο, πήρε και το μεταπτυχιακό της, καταφέρνοντας λαμπρά πράγματα.
«Το ίδιο συνέβη και με πολλούς ακόμα που ήρθαν στο σχολείο και βρέθηκαν τελικά ακόμα και με διδακτορικό ή με βράβευση από την Ακαδημία Αθηνών! Ακόμα και αθλητές που προπονούνται το πρωί, έχουν έρθει στο Εσπερινό Λύκειο και ο Μιχάλης Σεϊτης (σημ: των παγκόσμιων και πανευρωπαϊκών ρεκόρ, μόλις συμμετείχε στους Παραολυμπιακούς του Ρίο) είναι μια τέτοια περίπτωση. Είμαστε ιδιαίτερα συγκινημένοι και περήφανοι, είναι ένας νικητής που δείχνει τη δύναμη της θέλησης και θα τον τιμήσουμε στην Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού στις 3 Οκτωβρίου, σε μια ειδική εκδήλωση» συμπληρώνει ο κ. Χαμουζάς.

Ποιος είναι λοιπόν ο μέσος όρος του προφίλ των μαθητών/μαθητριών του Εσπερινού Λυκείου;
«Είναι εργαζόμενοι/ες που, το βλέπεις, έχουν μια λάμψη στα μάτια, θέλουν να προχωρήσουν, να μάθουν, να βελτιώσουν το βιογραφικό τους και τη ζωή τους. Μετά από τόσα χρόνια, τολμώ να πω ότι βλέποντας κάποιον να περνά το κατώφλι της γραμματείας του σχολείου για να γραφτεί, μπορώ να καταλάβω ποιος/α πάει για πανελλήνιες και πανεπιστήμιο. Συνήθως έχουν ένα δισταγμό, αφήνουν να ωριμάσει η διάγνωση αν θέλουν να προχωρήσουν και στην τελευταία τάξη γίνονται καταπληκτικοί μαχητές της γνώσης και της προετοιμασίας».

Όσο για τα πάλαι ποτέ κοινωνικά ψευδο-κλισέ περί χαμηλού επιπέδου στα εσπερινά σχολεία, ο κ. Χαμουζάς τονίζει:

«Η κοινωνία μας είναι γεμάτη στερεότυπα, αυτό δε μας ανησυχεί. Τα γεγονότα είναι που φτιάχνουν την ιστορία. Έχουμε μια οξυμένη πείρα ως κοινωνία και έχουμε και μια καλλιέργεια να ξεχωρίζουμε την αλήθεια από το ψέμα όταν γινόμαστε αυτόπτεις και αυτήκοοι μάρτυρες. Γι’ αυτό είναι όλοι ευπρόσδεκτοι να έρθουν και να δουν όλο το αξιακό φορτίο που κουβαλούν διδάσκοντες και διδασκόμενοι στο σχολείο μας. Και γιατί όχι, να δουν το προσοντολόγιο των καθηγητών και καθηγητριών του εσπερινού λυκείου, διότι έχουμε ανθρώπους με διδακτορικά, με μεταπτυχιακά, με μια ανείπωτη ευαισθησία έτσι ώστε κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, να το διαχειριζόμαστε με το σωστό τρόπο.

Δεν έχει ιδρυματική μορφή το σχολείο αυτό… Ακόμα και για τις εκδρομές μας, επιλέγουμε πάντα μια έκθεση, ένα θεατρικό έργο, συζήτηση με τους δημιουργούς κλπ. Ξεκλειδώνουμε για τους μαθητές μας κάποιες ‘κλειστές’ πόρτες και το σχολείο γίνεται η διέξοδος και μια απολαυστική διαδικασία.

Τα παλιά βιβλία του ΟΕΔΒ είχαν σήμα την κουκουβάγια, μην ξεχνάμε ότι η σοφή κουκουβάγια είναι νυχτοπούλι…»

Πηγή: stokokkino.gr