Η εορτή του Νεομάρτυρα Κωνσταντίνου του Υδραίου

Rodiaki NewsRoom

Γιορτάζει σήμερα ο πολιούχος μας, της Ρόδου

Γράφει ο πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Αναστ. Μανέττας
Κληρικός-Εκπαιδευτικός, εφημέριος ιερού ναϋδρίου Αγίας Ειρήνης-Τριών Ιεραρχών Παν/μίου Αιγαίου

Κάθε χρόνο στις 14 Νοεμβρίου η Ρόδος και η Ύδρα και όλη η ορθοδοξία τιμούν την μνήμη του νεομάρτυρα Αγίου Κων/νου του Υδραίου, που μαζί με τον διάκονο Φίλιππο και τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά στη Θεσσαλονίκη συνεορτάζους τις ιερές μνήμες τους.

Η μνήμη των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις 8 Νοεμβρίου, του Αγίου Νεκταρίου στις 9 Νοεμβρίου και των μαρτύρων Μηνά, Βίκτωρος και Βικεντίου στις 11 Νοεμβρίου κάθε χρόνο, μας δίνουν την ευκαιρία να ζήσουμε την διαδρομή, το έργο, το μαρτύριο και την μαρτυρία τους σε διαχρονικό επίπεδο.

Σήμερα θα ασχοληθούμε με την επικαιρότητα. Η Ρόδος τιμά έναν ξένο από την Ύδρα που αγίασε και έχυσε το αίμα του στη Ρόδο, την ιστορική και Παυλική.

Ο Κων/νος ο Υδραίος είναι γεννημένος το 1770 στην καρδιά της Τουρκοκρατίας, στο ναυτικό νησί της Ύδρας από τον Μιχάλη και την Μαρίνα Δημαρά.
Η ανάγκη για μόρφωση, για καλύτερη οικονομική άνεση, τον οδηγούν στη Ρόδο, όπου δουλεύουν εργάτες Υδραίοι και είναι μεγάλο εμπορικό και ναυτικό λιμάνι στη Μεσόγειο και όχι μόνο. Δεν τον έκαμψαν οι αντιδράσεις της μητέρας και του ανάπηρου πατέρα του.

Έρχεται στη Ρόδο, βρίσκει δουλειά στον ταρσανά του λιμανιού μετά σε εμπορικό κατάστημα στους Αγίους Αναργύρους του Παλιόγλου, όμως τα χρήματα λίγα και δεν επαρκούν για τις ανάγκες του και για βοήθεια στην ταλαιπωρημένη οικογένειά του.
Την απόγνωσή του αυτή την εκμεταλεύτηκαν οι Τούρκοι, που ένα έργο τους μεγάλο ήτανε το παιδομάζωμα και ο προσηλυτισμός, να αλλάζουν θρησκεία οι Ορθόδοξοι.

Δεν άργησε ο νεαρός Κων/νος να γίνει έρμαιο των λύκων Τούρκων, που τον παρουσίασαν στον σουλτάνο Χασάμπεη, που βλέποντας την καλωσύνη, την αγνότητα, την τιμιότητα, την ευγένεια, την προθυμία του Κων/νου, από φύλακα στους στάβλους και εργάτη, τον βάζει υπεύθυνο στο παλάτι του στο προσωπικό που είχε στην δούλεψή του. Χρήματα, λίρες χρυσές, δόξες, τιμές μέχρι στη γιορτή του ραμαζανιού τον ντύνουν με φορεσιά Τούρκικη και τον ονόμασαν Χασάν.

Πηγαίνοντας στην Ύδρα με χρυσά και λεφτά πολλά, αντίκρυσε στο άκουσμα του εξιλαμισμού, την περιφρόνηση, τον διωγμό, την απέχθεια. Κανένας δεν τον αναγνωρίζει. Η μητέρα του δεν του ανοίγει την πόρτα. Τον θεωρεί νεκρό.

Η νονά του οι δικοί του. Ο πατέρας του από μαρασμό πεθαίνει. Γυρνώντας στη Ρόδο τα ίδια και χειρότερα αντικρύζει από Ροδίτες και Υδραίους.

Εμείς προδότες και πουλημένους δεν έχουμε συμπατριώτες μας φίλους. Έλληνες και Ορθοδόξους. Άμεσα στην ψυχή του Χασάν ξύπνησε ο Υδραίος Ρωμιός και Χριστιανός. Καταλαβαίνει το μεγάλο του λάθος. Την φοβερή του αμαρτία.

Πετάει τα ρούχα που του φόρεσαν, πηγαίνει στο Ροδίνι, όπου υπήρχε πνευματικός, εξομολογείται, πηγαίνει στην Οδυσσό στον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε’ και κλαίει απαρηγόρητα, τον στέλνει στο Άγιον Όρος στην Μονή Ιβήρων, όπου μέχρι σήμερα και λείψανά του έχουνε και τον τιμούν ιδιαιτέρως αφού έγινε μοναχός με το όνομα Κωνσταντίνος.

Έρχεται στη Ρόδο εκεί που αλλαξοπίστησε, εκεί κάνει την αρχή της σωτηρίας του. Πηγαίνει στον σουλτάνο, κανείς δεν τον αναγνωρίζει, ομολογεί με θάρρος την πίστη του, χωρίς φόβο, χωρίς ντροπή. Τα καλοπιάσματα, οι συνεχείς προσπάθειες δεν τον συγκίνησαν. “Ρωμηός, Χριστιανός, Υδραίος, Ορθόδοξος είμαι.

Είστε ψεύτες, πλάνοι, Θεομάχοι τους είπε”. Στα λόγια αυτά ο Χασάμπεης αλλάζει μορφή και ζητά την φυλάκιση του γκιαούρη και τα φρικτά βασαντιστήριά του. Δεν λύγισε, δεν φοβήθηκε.

Ο Χριστός και οι προσευχές των πνευματικών του έδιναν κουράγιο και υπομονή 3 χρόνια. Ώσπου τα ξημερώματα της 14ης Νοεμβρίου του 1800 σε ηλικία 30 χρονών, τον κρέμασαν μετά από ξυλοδαρμό άγριο και φρικτά βασανιστήρια.
Κρυφά οι Χριστιανοί τον ενταφίασαν μέσα στο Ιερό του ναού των Εισοδίων Θεοτόκου στο Νιοχώρι. Την μαρμάρινη πλάκα με την επιγραφή του ονόματός του το έκαμαν οι Υδραίοι συμπατριώτες του τιμητικά και υπερήφανοι για το μαρτύριό του, που ζούσαν στη Ρόδο.

Μετά από 5 χρόνια ήλθε η μητέρα του επί Μητροπολίτη Ρόδου Αγαπίου, ευτυχισμένη και υπερήφανη να πάρει τα οστά του γυιού της, μάρτυρα Κωνσταντίνου στη γεννέτειρά του Ύδρα.

Στη Ρόδο άφησε την ωλένη του δεξιού χεριού του. Από το 1956 με βασιλικό διάταγμα και με ειδικό νόμο, δημοσιευμένο επισήμως ανακηρύχθηκε ο Νεομάρτυρας Κων/νος Υδραίος και Πολιούχος της Πόλης Ρόδου, όπως και της Ύδρας.

Τις διαδικασίες, τις μεγαλοπρεπείς λιτανείες, εκδηλώσεις τιμής και εσπερινών και Θείων Λειτουργιών οφείλονται στον ανεπανάληπτο, μεγαλοπρεπή, αξιαγάπητο και πνευματικό μου πατέρα μακαριστό Μητροπολίτη Ρόδου κυρό Σπυρίδωνα Συνοδινό, από το Ληξούρι Κεφαλλονιάς, όπου Θεοφιλώς και θεαρέστως εποίμανε την Μητρόπολη Ρόδου επί 38 χρόνια (1951-1988).

Επίσης άριστος βοηθός και συμπαραστάτης του ο αξέχαστος λατρεμένος Πρωτοσύγκελος Αλέξανδρος Θεοδωρακόπουλος (1952-1982) που επί 30 χρόνια ελάμπρυνε την Μητρόπολη Ρόδου, τον Ευαγγελισμό, τον Καθεδρικό ναό και όχι μόνο. Πόσα οφείλουμε οι νεότεροι στα ιερά πρόσωπα αυτά. Δεν ξαναγεννιούνται.

Ευχαριστώ τον Θεόν, που έλαβα και τους δύο βαθμούς της ιερωσύνης μου από τα άγια χέρια του Μητροπολίτη Ρόδου Σπυρίδωνα Συνοδινού. Που στην ορφάνια μου, στην μοναξιά μου, με σπούδασε, να έχω εφόδια, μου έλεγε, να έχω φωνή και όχι να είμαι υπόδουλος.
Μας τέλεσε τους γάμους μας, με χειροθέτησε αναγνώστη και ιεροκήρυκα. Αξέχαστες στιγμές και ανεξίτηλες. Όπως και ο πρωτοσύγκελος Αλέξανδρος Θεοδωρακόπουλος.

Η μεγάλη μορφή, το ήθος, η αξιοπρέπεια, η φωνή, το παράδειγμα διαχρονικό. Η ευχή τους μαζί μας. Αιωνία η μνήμη ευλαβών ιερέων του Νιοχωρίου, του παππού μου παπα-Κυριάκου Μανέττα, της παπαδιάς Μαρίας Μανέττα, του παπά-Δημήτρη Κωτιάδη, ιεροψαλτών όπως του Καμπουράκη, νεοκόρων, επιτρόπων και της σύγχρονης οσίας νεοκόρου, που κοιμήθηκε πριν 3 χρόνια της Βαλασίας Αμπελιώτη-Χατζηευθυμίου, που πρόσφερε την ζωή της, θυσία στην ενορία του Νιοχωριού και του Ταξιάρχη. Αιωνία της η μνήμη και πάντα αξέχαστη.

Στους ευγενείς λίγους πλέον νιοχωρίτες, της παλιάς εκείνης εποχής και νοσταλγούς των ωραίων εκείνων χρόνων, της αρχοντιάς, της λεβεντιάς, της ωραίας ενορίας του Νιοχωριού, να είναι καλά και ο Άγιος Κων/νος ο Υδραίος να ευλογεί κλήρο και λαό, την Ρόδο, την Ύδρα.
Καλή νηστεία από αύριο των Χριστουγέννων αδέλφια μου και ο νικητής των πάντων είναι ο Χριστός και όχι ο Διάβολος κατά τα έργα του αμήν.