Πόσο πιστεύεις στον εαυτό σου;

Μαρία Καρίκη

Η στάση σου απέναντι στη ζωή σχετίζεται άμεσα με το κατά πόσο πιστεύεις στον εαυτό σου, στις δυνατότητες και στα ταλέντα σου. Το αν υιοθετείς μια παθητική ή διεκδικητική στάση καθημερινά απέναντι σε όλα όσα σου συμβαίνουν εξαρτάται από το τι πιστεύεις ότι αξίζεις. Η αυτοαξία όχι όμως μέσα από το άκρο της υπεροψίας και του εγωισμού, αλλά μέσα από την οπτική του αυτοσεβασμού.

Η πίστη σε αυτό που είμαστε και εν δυνάμει μπορούμε να γίνουμε είναι μια ανεξάντλητη κινητήρια δύναμη. Δεν σε αφήνει να εγκαταλείψεις εύκολα και σε σηκώνει μετά από κάθε πτώση και απογοήτευση. Αποτελεί το δίχτυ προστασίας σου σε κάθε δύσκολη στιγμή σου. Παρά τις όποιες δυσμενείς εξωτερικές συνθήκες, γνωρίζεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Κάτι μέσα σου σου λέει ότι όλα είναι πιθανά και σε πείθει να καταθέσεις την προσπάθειά σου σαν να είσαι ήδη «νικητής».

Οι άνθρωποι που αισθάνονται ότι μπορούν να βασιστούν στον εαυτό τους, δεν αφήνουν τις αμφιβολίες να υπονομεύσουν τα όνειρά τους. Δεν παραιτούνται μπροστά στα εμπόδια, αλλά ούτε και αφήνουν τους άλλους να τους πείσουν ότι δεν μπορούν να πετύχουν αυτό που επιθυμούν. Συγκετρώνονται και αφοσιώνονται σε αυτό που είναι πεπεισμένοι οι ίδιοι ότι θα καταφέρουν, με αποτέλεσμα να δίνονται ολοκληρωτικά και να καταθέτουν το 100% του δυναμικού τους. Η δύναμή τους απορρέει από τα εσωτερικά τους κίνητρα και την εμπιστοσύνη σε αυτό που είναι εντός τους. Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να τους κάνει να «υποτιμήσουν» ή να απαξιώσουν τα προτερήματα και τις ικανότητές τους.

Το πόσο πιστεύουμε ή όχι στον εαυτό μας επηρεάζει έως και καθορίζει όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας: ως σύντροφοι, ως γονείς, ως παιδιά απέναντι στους γονείς μας, ως φίλοι, ως εργαζόμενοι, ως κοινωνικές οντότητες. Η αυτοπεποίθησή μας διαποτίζει τις αντιλήψεις, τις πεποιθήσεις, την ερμηνεία της πραγματικότητας που ζούμε, τη συμπεριφορά μας, τις επιλογές, τις αποφάσεις μας, αλλά και τους ρόλους μας. Ακόμα και οι αποτυχίες έχουν άλλη σημασία και ερμηνεία όταν πιστεύεις στον εαυτό σου. Δεν τις βλέπεις ως ένδειξη προσωπικής ανικανότητας, αλλά ως εμπειρίες που θα σου δώσουν την ευκαιρία να ανακαλύψεις τα λάθη σου, να μάθεις μέσα από αυτά και να γίνεσαι συνεχώς καλύτερος.

Αντίθετα η απουσία πίστης στον εαυτό σου σε γεμίζει με φόβους, με αμφιβολίες. Σχεδόν σε ακινητοποιεί. Πιστεύεις περισσότερο τους άλλους που σου λένε ότι δεν μπορείς, παρά τον εαυτό σου. Είσαι μονίμως διστακτικός, αναβλητικός και προτιμάς να αποφεύγεις τις όποιες προκλήσεις. Το άγχος κυριαρχεί μέσα σου, γιατί καθετί καινούριο μοιάζει ως και «απειλητικό». Οτιδήποτε πέρα από το συνηθισμένο και έξω από τα ήδη κατακτημένα φαντάζει δύσκολο. Ο φόβος μιας πιθανής αποτυχίας είναι διάχυτος και κάνει τον άνθρωπο να μαζεύεται, να μην τολμά. Όταν, λοιπόν, δεν πιστεύεις στον εαυτό σου όλα μοιάζουν «βουνό» και οι σκέψεις σου -πριν από οποιαδήποτε πράξη- φτιάχνουν σενάρια εμποδίων, καταστροφών και αρνητικού τέλους.

Ο άνθρωπος χωρίς πίστη σε αυτό που «είναι» καταδικάζει τον εαυτό του σε μια περιορισμένη εκδοχή της ύπαρξής του. Δεν μπορεί να εξελιχθεί σε αυτό που είναι προορισμένος να γίνει, δεν φτάνει στην αυτοπραγμάτωση, δεν υλοποιεί τους στόχους και τα όνειρά του. Αντίθετα, χάνει τον ενθουσιασμό και την έμπνευσή του και νιώθει συνεχώς ευάλωτος, αποπροσανατολισμένος, κενός. Ξυπνούν, επίσης, μέσα του διάφορα συμπλέγματα νιώθοντας μειονεκτικά απέναντι σε εκείνους που έχουν αυτοπεποίθηση και τα καταφέρνουν. Η πίστη στον εαυτό μας είναι η πυξίδα μας, ο πυρήνας που κινητοποιεί και ενθαρρύνει τον άνθρωπο να τολμήσει, να δοκιμάσει, να αγωνιστεί, να σηκωθεί μετά από κάθε απογοήτευση. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τη δύναμη της πίστης στον εαυτό μας. Τίποτα δεν μπορεί να ανακόψει την πορεία ενός ανθρώπου που πιστεύει βαθιά στις ικανότητες και στις δυνατότητές του… Καμία αμφιβολία, καμία αρνητική κριτική, καμία αποτυχία… Στο τέλος θα φτάσει εκεί που επιθυμεί να φτάσει…