Μια... απάντηση και μια ανταπάντηση

Rodiaki NewsRoom

Βασίλης Η. Παπαβασιλείου: Μια οφειλόμενη απάντηση

Τα πικρόχολα και υβριστικά για τον πρωθυπουργό της Χώρας και για όλους εμάς (τους κακομοίρηδες και κακομοίρες, τους άθλιους που είμαστε και θα παραμείνουμε, τους Συριζαίους/ες δηλαδή σύμφωνα με τις ειρωνείες και τους χαρακτηρισμούς του σπουδαίου υβριστή μας που θεωρεί πως το μελάνι μπορεί να χύνεται παντού εκτός από τη μούρη του) που κατά την άποψη του (πολύ) κακού αρχι-συντάκτη της ΡΟΔΙΑΚΗΣ χοροπηδούσαμε στο ΡΟΔΙΝΙ, επιθυμώ δημόσια να τον ενημερώσω πως εκτός των άλλων φωνάζαμε και ‘‘νάτος, νάτος ο πρωθυπουργός’’.

Όχι γιατί είμαστε μεσσιανιστές, αλλά γιατί ήμασταν μέρος εκατομμυρίων Ελλήνων που βιώναμε με βίαιο τρόπο τα τελευταία χρόνια την πολιτική υποτέλειας έναντι των δανειστών της Χώρας, μια πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων και αυτής, της τελευταίας άθλιας συγκυβέρνησης της πασοκο-δεξιάς, που έστρωσε ουσιαστικά τον δρόμο όχι μόνο για την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά, αλλά συνετέλεσε αποτελεσματικά στην εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού.

Εξαθλίωση ναι, γεγονός αδιαμφισβήτητο αν και μόνο αν παρατεθούν τα ποσοστά των αυτοκτονιών τα έτη 2011 έως 2014.

Από τον Γενάρη 2015 χάριν της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ζήσαμε περίοδο εθνικής ανάτασης αφού για πρώτη φορά Ελληνική Κυβέρνηση συγκρούστηκε ανοικτά με την Ευρωπαϊκή ελίτ των δανειστών και διεκδίκησε για πρώτη φορά στην ιστορία ‘‘δια στόματος’’ Έλληνα Πρωθυπουργού, το ΔΙΚΑΙΟ μας. Από τον Σεπτέμβρη του 2015 και μετά, όταν ο Ελληνικός Λαός έδωσε για δεύτερη φορά εντολή για συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, εντολή για μια πορεία εντός του πλαισίου της Ευρώπης και αυτό ήταν απόλυτα σαφές, τα αποτελέσματα της πορείας αυτής σήμερα κρίνονται, όχι μόνο από την εγχώρια κατεστημένη ελίτ, αλλά και από τα εκατομμύρια των απλών συμπολιτών μας, θα έλεγα με σιγουριά κρίνονται θετικά και από το Ευρωπαϊκό και διεθνές πολιτικό περιβάλλον.

Η ‘‘δια στόματος’’ του Έλληνα Πρωθυπουργού ανακοίνωση για την έξοδο της Χώρας από την Επιτροπεία τον Αύγουστο 2018, η μείωση των φορολογικών συντελεστών από το 2019, η χαράξη κοινωνικής και προνοιακής πολιτικής, η πολιτική στην υγεία, την παιδεία, την εργασία, αποδεικνύει την σθεναρή υποστήριξη αυτής της κυβέρνησης στις μεγάλες λαϊκές μάζες που δοκιμάσθηκαν σκληρά και διαβιούν σε επίπεδα φτώχειας.

Η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που ασκείται, οι πρωτοβουλίες για την άσκηση ενιαίας και σύμμαχης πολιτικής στις Χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου που δοκιμάσθηκαν και δοκιμάζονται από την οικονομική κρίση, οι πρωτοβουλίες για το Κυπριακό, η διαχείριση του προσφυγικού με εκατοντάδες μέλη μας να συναποτελούν το τμήμα ‘‘δικαιωμάτων-μεταναστευτικού’’ και να συνδράμουν καθημερινά στα προβλήματα των ξεριζωμένων από την πατρίδα τους εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, αλλά και η πολιτική στην οικονομία με τις 100 δόσεις, τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, την προσπάθεια που καρποφορεί ως σήμερα για την διάσωση της α! κατοικίας, την πορεία για την επαναφορά των εργασιακών δικαιωμάτων, την μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα που με την ενοποίηση των Ταμείων γίνεται δικαιότερο και βιώσιμο, την γρηγορότερη απονομή των συντάξεων που θα γίνει γρηγορότερη στα επόμενα χρόνια, αλλά και με το τρίγωνο της διαπλοκής Μ.Μ.Ε., τραπεζών και πολιτικών να αποκαλύπτεται, με την ανάδειξη των σκανδάλων, τον επαναπατρισμό των κερδών μέρος από τα δις που εξήγαγαν από την Ελλάδα οι επιφανείς, πλούσιοι πατριώτες μη εξαιρουμένων των επιφανών πολιτικών πρώτης γραμμής πατριωτών, είναι κάποια από τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής που σήμερα λοιδορείται και συκοφαντείται για προφανείς λόγους.

Γιατί δεν αντέχουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο κεφάλι τους, οι ‘‘νόμιμοι ιδιοκτήτες της Χώρας’’ και οι κονδυλοφόροι τους. Γιατί τα λεφτά είναι πολλά λέει μια λαϊκή έκφραση. Γιατί πολλοί καλόμαθαν να νοιώθουν ασφαλείς με την Κυβέρνηση τους και τους φαίνεται δύσκολο, ακατανόητο, να αποφασίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η βάση του 4% που ήταν ανίκανη να κυβερνήσει, κι όμως κυβερνά. Η παρένθεση διακυβέρνησης που δεν πέτυχε και ξεπέρασε την αγκύλη. Τίποτα θετικό δεν μπορούν να παραδεχθούν. Ένα και μοναδικό το μέλημα, ο στόχος: Να τους γκρεμίσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Αλλά δεν πέτυχε. Υπομονή. Κυβερνά αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κάνοντας και λάθη, συμβιβασμούς....

Βεβαίως απαντάμε. Αλλά νομίζω πως κάνουν λάθη, εγχωρούν και συμβιβασμοί σ’ αυτούς που εργάζονται και παράγουν. Και η κριτική για όποια λάθη, παραλείψεις, συμβιβασμούς είναι όχι μόνο θεμιτή αλλά απαραίτητη και πολλές φορές γόνιμη. Αλλά όχι να κάνουμε το άσπρο μαύρο επειδή δημοσιογραφικά είμαστε ‘‘κακοί’’.

Η παραπληροφόρηση και η λάσπη στην πολιτική είναι κατακριτέα και ενίοτε θα λαμβάνει τον χρήσιμο αντίλογο της. Γιατί εχθρός του (κακού) θα υπάρχει πάντα ο (καλός).-

Μιχάλης Μαστής: Όταν το... δήθεν κόκκινο γίνεται κατάμαυρο!
(Η οφειλόμενη ανταπάντηση)

Άγνωστη λέξη η κριτική για την μεταλλαγμένη γενιά των «αριστερών» του σήμερα. Ακόμα πιο άγνωστη, η αυτοκριτική (βασική αρχή του κάθε αληθινού αριστερού). «Θανατηφόρος» συνδυασμός δε, η προσωπική εμπάθεια και η διαστρέβλωση κατά το δοκούν, θέσεων και απόψεων.

Ο πρώην συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ (κατά πολλούς ισόβιος) Βασίλης Παπαβασιλείου, ενοχλήθηκε σφόδρα, επειδή ο υπογράφων, σε παραπολιτική στήλη της ΡΟΔΙΑΚΗΣ (ο πολύ κακός) έκανε ένα πολιτικό σχόλιο, ρωτώντας πράγματι τι λένε σήμερα, όλοι αυτοί που χοροπηδούσαν στο ΡΟΔΙΝΙ όταν ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε στη Ρόδο και ανακοίνωσε ότι ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ οι μειωμένοι συντελεστές του ΦΠΑ.

Από κεκτημένη... κακεντρέχεια προφανώς, μπέρδεψε σκοπίμως το πρώτο σχόλιο της στήλης που καμία σχέση δεν είχε με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά με μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους (τοπικά και αθηναϊκά που κατακρεούργησαν το πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της Ροδιακής) για την επιχειρούμενη απέλαση του νεαρού Σύριου. Σκοπίμως έκανε το άσπρο – κατάμαυρο, αναφέροντας ψευδώς κι έχοντας πλήρη γνώση της κουτοπονηριάς που διαπράττει, ότι τάχα μου, το σχόλιο αφορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ!

Ιδού το σχόλιο:
Κακομοίρηδες και κακομοίρες με τα όλα τους. Ξύπνησαν μετά τα ρεπορτάζ της ΡΟΔΙΑΚΗΣ για την αδικία σε βάρος του πρόσφυγα, αλλά οι άθλιοι ούτε μια λέξη δεν ψέλλισαν, για το πού το διάβασαν και που το είδαν. Γιατί, έτσι είναι οι απανταχού άθλιοι κι έτσι θα παραμείνουν..! (σ.σ για το συγκεκριμένο θέμα υπήρξε και προσωπική επίπληξη σε φίλο μου δημοσιογράφο άλλου μέσου ενημέρωσης που δεν έκανε αναφορά στο ρεπορτάζ μας.)

Γιατί άραγε σκοπίμως και με δόλιο τρόπο ενσωμάτωσε άλλο σχόλιο παραποιώντας και αλλοιώνοντας τα δεδομένα και χρεώνοντας στην εφημερίδα και στον υπογράφοντα ψευδείς κατηγορίες;
Προσπέρασε με... μαεστρία το δεύτερο σχόλιο:

«Ακόμα θυμόμαστε πως χοροπηδούσαν εκείνο το βράδυ στο Ροδίνι, ορισμένοι από τους χαχόλους, όταν ο ... γίγαντας της πολιτικής διαβεβαίωνε ότι κανείς δεν θα πειράξει τους μειωμένους συντελεστές στα Δωδεκάνησα. Τώρα, βγαίνουν έξω και ρωτούν πέρα δώθε αν... ψιχαλίζει..!» - αυτό ήταν το... πικρόχολο και υβριστικό σχόλιο (το γίγαντας) για τον πρωθυπουργό και το χαχόλοι (μια λέξη με δεκάδες ερμηνείες που χρησιμοποιείται ενίοτε και ως πολιτικός χαρακτηρισμός και που προφανώς ο ίδιος διάλεξε την χειρότερη) χωρίς βεβαίως να κάνει αναφορά στα ψεύδη και τις κούφιες υποσχέσεις που δόθηκαν εκείνο το βράδυ και θυσιάστηκαν από την κυβέρνησή σας.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΔΥΟ ΕΠΙΜΑΧΑ ΣΧΟΛΙΑ:

Μιλά για υβριστικά σχόλια ο πρώην συντονιστής; Όταν κάποιοι από τους συντρόφους του, πριν γίνουν κυβέρνηση (μέχρι να υπογράψουν βεβαίως – βεβαίως κι αυτοί) φανάτιζαν με αθλιότητες και δηλητηρίαζαν το πολιτικό ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ κλίμα, ανεβοκατεβάζοντας γερμανοτσολιάδες, ξεπουλημένους και προδότες όλους εκείνους που δεν έκαναν τίποτα περισσότερο απ ότι έκαναν οι ίδιοι οι ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ μέσα στην διετία;

Όταν «ομάδα» δικών τους ανθρώπων, ευρισκόμενοι σε διατεταγμένη αποστολή, έβριζαν και βρίζουν μέχρι σήμερα μέσω διαδικτύου, δημοσιογράφους και μέσα ενημέρωσης, που δεν προσκυνούσαν τους νέους δωδεκανησιάρχες μεταξύ των οποίων και την ΡΟΔΙΑΚΗ;
Κι επειδή δεν τα τσουβαλιάζουμε όλα, το σχόλιο αναφερόταν σε ορισμένους. Γιατί ευτυχώς, δεν είναι όλοι ίδιοι που πίστεψαν και αγωνίστηκαν. Ευτυχώς!

Ανακεφαλαιώνοντας:
Μαθήματα ήθους, εντιμότητας, αξιοπρέπειας και... αριστεροσύνης (με συνταγές επαναστατικής γυμναστικής), στα 28 χρόνια που είμαι στον χώρο της μαχόμενης δημοσιογραφίας κι άλλα τόσα στην μαχόμενη κοινωνία, αγαπητέ νεόκοπε υπερασπιστή της μνημονιακής πολιτικής, δεν δέχομαι, από κανέναν. Η πορεία του καθενός, (πολύ περισσότερο η δική μου) είναι καταγεγραμμένη σε αυτό τον τόπο.

Γιατί έχω καταξιωθεί (σε όποιο βαθμό έγινε αυτό) ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ. Ούτε με διόρισαν, ούτε με τακτοποίησαν, ούτε με απέσπασαν σε προνομιακές θέσεις. Μαζί με τους συναδέλφους μου ήμουν πάντα. Στους δρόμους, στους αγώνες και στις αγωνίες μας. Κι είμαι περήφανος για τις σχέσεις μου με τους συναδέλφους μου και για τις σχέσεις μου με την κοινωνία.

Κι έχω αντιμετωπίσει σε αυτή την πορεία καμιά διακοσαριά σαν κι εσένα. ‘Αλλους με χιούμορ, άλλους με συμπόνια για την κατάστασή τους, άλλους με επιείκεια κι άλλους με περιφρόνηση. Εσύ ανήκεις ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη κατηγορία. (Με χιούμορ και συμπόνια) Ειδικά διαβάζοντας μέρος του παραληρήματός σου, ότι ο λαός μας από τότε που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ ζει στιγμές εθνικής Ανάτασης! (ήμαρτον που θα λεγε κι ο Γεωργίου)

Ανακεφαλαιώνουμε λοιπόν: Δεν θα σωπάσω και δεν θα σταματήσω να εκφράζω την άποψή μου, όταν ο τόπος μου ζημιώνεται. Θα λέω, θα γράφω την άποψή μου ξεκάθαρα χωρίς περιστροφές. Και το κυριότερο: Δεν θα προσκυνήσω κανέναν σας. Γιατί αυτό είναι που σας ενοχλεί τελικά.

Και για να θυμηθούμε και τον Διονύση Σαββόπουλο τον οποίο έχετε ξεχάσει μαζί με όλα τα άλλα: «Εγώ, θα είμαι εκεί, να σας θυμίζω, τις μέρες τις παλιές.» Οι οποίες για ορισμένους από εσάς, έγιναν ο διαχρονικός εφιάλτης σας..!

Ο (πολύ) ανεκτικός
Μιχάλης Μαστής
δημοσιογράφος