Ακατανόητες εκπλήξεις

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Χ. Βουτυράκης

Μα πώς γίνεται; Aπορεί το παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό σύστημα. Πώς γίνεται να αναδειχθεί στην Ιταλία πρώτο, το κόμμα του φαιδρού Μπέπε Γκρίλο;

Τι πάθανε οι Ιταλοί ψηφοφόροι ; Τόσα σοβαρά κόμματα τόσο σοβαρών πολιτικών όπως ο Μπερλουσκόνι, αξιοπρεπής άνθρωπος, γιατί έχει πολλά λεφτά! Ο Ρέντσι νέος πολιτικός συνετός και υπάκουος της Μέρκελ και της κλίκας των Βρυξελών.

H Λίγκα του Βορρά που αποτελεί την αριστοκρατία του Ιταλικού λαού. Oι κεντρώοι, οι αριστεροί , οι δεξιοί , οι φασίστες και όλα τα κόμματα του κατεστημένου, παρόντα στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας και βρήκαν να ψηφίσουν οι Ιταλοί το κόμμα του άσχετου, απρόβλεπτου, αστείου Μπέπε Γκρίλο;

Τα ύστερα του κόσμου! Μεγάλη έκπληξη για το κατεστημένο σύστημα των Βρυξελών αλλά και το παγκόσμιο.. Μα, καλό μου χρηματοπιστωτικό και πολιτικό σύστημα και αξιαγάπητα γλυφτοκκοκάλικα ΜΜΕ γιατί τόση έκπηξη; Καλό μου 2% της ανθρωπότητας που στέλνεις τον ιδρώτα του υπόλοιπου 98% στους φορολογικούς παραδείσους, την ίδια έκπληξη και χειρότερη δεν ένιωσες με την εκλογή του Παρανοϊκού εκατομμυριούχου, θεατρίνου και άσχετου με την πολιτική Τραμπ;

Που τον ψήφισαν οι Αμερικάνοι αντί να ψηφίσουν την εξαίρετη πολιτικό και καθόλου διαπλεκόμενη κυρία Κλίντον; Μεγάλη και η έκπληξη της ψήφου του Γερμανικού ( Ούμπερ άλλες) λαού, που παραλίγο να προξενήσει συγκοπή στο Γερμανοκρατούμενο ευρωπαϊκό κατεστημένο. Ευτυχώς, τελικά συμφώνησαν οι εκπρόσωποι αυτού του κατεστημένου πολιτικοί, τι μερίδιο θα αρπάξει ο καθένας από το στόμα των γερμανών ψηφοφόρων και λύθηκε το πρόβλημα, ενώ οι νεοναζιστές έγιναν από το τίποτα αξιωματική αντιπολίτευση .

Αμ η έκπληξη των Αυστριακών που ψήφισαν κυβέρνηση ακροδεξιά (φιλοναζιστική;) με πρωθυπουργό τoν Κούρτς, ο οποίος «ανησυχεί» την ΕΕ με τις ναζιστικές απόψεις του; Μήπως η στροφή της Πολωνίας στον Φασισμό δεν είναι ακατανόητη έκπληξη; Και η έκπληξη της εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, δεν είναι ακατανόητη; Πολύ περισσότερο ακατανόητη γιατί παραδόξως παρένθεση δεν έγινε, αλλά αντίθετα είναι η πιο μακρόβια μνημονιακή κυβέρνηση της χώρας ! Και αν στις επόμενες εκλογές αναδειχθεί η Χρυσή Αυγή αξιωματική αντιπολίτευση πάλι δεν θα είναι ακατανόητη έκπληξη; Και πόσα άλλα παραδείγματα ακατανόητης συμπεριφοράς των ψηφοφόρων σε πολλές χώρες θα μπορούσαν να αναφερθούν, συμπεριφοράς που είναι όμως ακατανόητη μόνο για τα μυαλά του οικονομικού-πολιτικού κατεστημένου ;

Όλα όμως μπορεί να γίνουν κατανοητά, αν σκεφτεί κανείς ότι η ψήφος του παγκόσμιου 98% των «φτωχότερων» ψηφοφόρων έχει την ίδια αξία με την ψήφο του 2% των «πλουσιότατων» ψηφοφόρων.
Μεταξύ τους από την αρχή του εικοστού αιώνα έχει αρχίσει ο Τρίτος παγκόσμιος πόλεμος με οικονομικά όπλα αυτή τη φορά. Αυτός ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος δεν έχει καμία διαφορά από τον πρώτο και τον δεύτερο, όσον αφορά τα καταστροφικά του αποτελέσματα στην ζωή των ανθρώπων ούτε όσον αφορά τους πρωταγωνιστές, με πριμαντόνα του ολέθρου όπως πάντα την Γερμανία. Είτε αυτή ήταν η αυτοκρατορική Γερμανία του Κάιζερ Γουλιέλμου του Β, είτε η ναζιστική του Χίτλερ, είτε η “Δημοκρατική” των Σόιμπλε-Μέρκελ!

Τα καταστροφικά αποτελέσματα που προκάλεσαν και πρώτος και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος και προκαλεί σήμερα ο τρίτος, είναι η ανέχεια, η πείνα, η ανθρώπινη εξαθλίωση, οι θάνατοι, η απαξίωση των πολιτικών και των κυβερνήσεων των κατακτημένων κρατών, η ληστεία των πλουτοπαραγωγικών τους πηγών, η αρπαγή του δημόσιου και ιδιωτικού τους πλούτου και άλλα.

Τα όπλα των αντιμαχόμενων στρατοπέδων του τρίτου παγκοσμίου πολέμου είναι ο πλούτος του 2% από την μια και η ψήφος του 98% από την άλλη. Για την ώρα κερδίζει ο πλούτος, αλλά τελικός νικητής θα είναι η ψήφος. Πότε θα συμβεί αυτό; Θα συμβεί όταν ο βουβός, καταπιεσμένος θυμός των ψηφοφόρων θα εκραγεί ανεξέλεγκτα και η ψήφος τους θα νουθετήσει όλους όσους δεν καταλαβαίνουν. Υπάρχουν φαινόμενα που προϊδεάζουν για μια τέτοια εξέλιξη; Ασφαλώς ναι. Είναι όλες οι παραπάνω ακατανόητες συμπεριφορές των ψηφοφόρων τα τελευταία χρόνια.

Όλο και περισσότερο ο θυμός τους φουντώνει, μέχρι να γίνει ανεξέλεγκτος , τροφοδοτούμενος κι από τα παραμύθια για ανάπτυξη και ανάκαμψη του οικονομικού κλίματος παγκόσμια. Στην εποχή μας, της επικράτησης στην πολιτική, των συμφερόντων του 2% της ανθρωπότητας , της κυριαρχίας των τραπεζών στην πολιτική και των πολιτικών παρεών, ο αυξανόμενος θυμός των πολιτών μεγαλώνει και το μίσος τους για τις κυβερνήσεις τους. Αυτά τα προμηνύματα, ανεξήγητα για τις άρχουσες τάξεις, εξηγούνται ακριβώς από το μίσος των ψηφοφόρων.

Δηλαδή του ζητιάνου, του πεινασμένου, του εκπατρισμένου, του εξωσμένου από το σπίτι του, του άνεργου, του απελπισμένου, του ανήμπορου, του αναξιοπρεπούς, του κορόιδου των ΜΜΕ και του μικρού και μεσαίου επιχειρηματία που κατέστρεψε η οικονομική κρίση.

Η ψήφος όλων αυτών, έχει την ίδια αξία με την ψήφο του τραπεζίτη, του μεγαλοεπιχειρηματία, του θαμώνα των φορολογικών παραδείσων, του ιδιοκτήτη των πολυεθνικών, του εκμεταλλευτή της οικονομικής κρίσης. Βέβαια, ο φόβος είναι παιδί της Ελπίδας και τα δυό συναισθήματα μαζί είναι μια ψυχολογική παγίδα, που όμως μπορεί να παρακαμφθεί με την ορθή κρίση των κοινωνιών- ψηφοφόρων.

Μόνο η ορθή κρίση τους θα οδηγήσει την ψήφο τους σε ορθές επιλογές αντί στην λάθος κατεύθυνση εκλογής νεοναζιστικών και απολυταρχικών κυβερνήσεων που εκλέγονται με δημοκρατικό μανδύα. Η ορθή κρίση, θα οδηγήσει σε σωστές επιλογές τους ψηφοφόρους, όταν συνειδητοποιήσουν ότι υπέρτατη αξία είναι ο άνθρωπος και όχι το χρήμα.

Στην δύνη αυτού του τρίτου παγκόσμιου πόλεμου με οικονομικά όπλα, η Ελλάδα συμμετέχει χωρίς να έχει ερωτηθεί και κατέληξε ηττημένη, γονατισμένη από το 2010. Η Ελλάδα των πρωτοκόλλων (μνημονίων) παράδοσης άνευ όρων έχει γίνει σήμερα μια χώρα θλίψης, θυμού και απελπισίας. Η θλίψη είναι όμως κοντά στην βουβή ακινησία του νεκρού. Ενώ ο θυμός μπορεί να είναι από την μεριά της ζωής ακόμη και όταν ξεπερνά τα όρια.

Γι αυτό ο θυμός μεγαλώνει, όσο στην κατακτημένη χώρα μας ζούμε μια καθημερινότητα απονομιμοποίησης, σε όλες τις δραστηριότητες του κράτους δικαίου, ακόμη και των προδιαγραφόμενων από το σύνταγμα της χώρας. Το ερώτημα είναι, πως αυτός ο θυμός δεν θα πάει χαμένος, σε μια άσκοπη και τυφλή καταστροφικότητα τύπου Ταχρίρ ή ταξίμ ή φασιστική. Το ζητούμενο είναι να έχει ο θυμός μάτια, αυτιά, ορθή κρίση και συγκεκριμένο σχήμα.

Οι εκτελούμενοι από την Κυβέρνηση πλειστηριασμοί, για λογαριασμό του ταξικού εχθρού (τράπεζες, δανειστές)είναι ένα ανυπολόγιστης δύναμης κτύπημα, μετά από άλλα πολλά μνημονιακά κτυπήματα. Και αυτό γιατί απομακρύνει τον Έλληνα από την κοινωνία και τον περιθωριοποιεί. Γιατί αν ο πολίτης χάσει το σπίτι του, δεν είναι το ίδιο με όταν χάνει την δουλειά του ή το εισόδημα του.

Γι αυτό ο θυμός και το μίσος των πολιτών στρέφεται σταδιακά εναντίον των κυβερνήσεων που εξυπηρετούν τον ταξικό εχθρό. Και όχι από επιλογή αλλά από αδυναμία να “συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις”. Καλό ξύπνημα παγκόσμιο κατεστημένο πριν να είναι πολύ αργά για όλους μας .