«Ο Στέλιος Κωτιάδης που γνώρισα»

Δημήτρης Διαμαντής Εχουν γραφτεί πολλά κατά καιρούς για το ήθος, την επιμονή και την ανιδιοτέλεια του Στέλιου Κωτιάδη. Εγιναν μάλιστα αναφορές σε περιστατικά που, αν πέσουν στην αντίληψη κάποιου, σίγουρα θα τον υποχρεώσουν να καταλήξει σε συγκρίσεις του σήμερα με το χθες, συγκρίσεις που πιθανότατα θα ενισχύσουν την άποψη που έχει διαμορφωθεί μετά από σειρά γεγονότων, για εμφάνιση δηλαδή κρουσμάτων διαφθοράς στην πολιτική ζωή του τόπου μας. Τέτοια περιστατικά που βοηθούν στο να σκιαγραφήσει κανείς την προσωπικότητα του αείμνηστου συμπατριώτη μας πολιτικού, είναι αυτά που αφηγείται ένας άνθρωπος που βρέθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα δίπλα του. Αναφερόμαστε στο Δημήτρη Διαμαντή, έναν από τους τρεις ροδίτες που στελέχωσαν τότε το γραφείο του Στέλιου Κωτιάδη στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Ο Δ. Διαμαντής ανέφερε διάφορα γεγονότα που έπεσαν στην αντίληψή του μιλώντας στο περιοδικό “Οι γειτονιές του Νότου”. Διαβάζουμε από το περιοδικό: «Ο Δημήτρης Διαμαντής ήταν ένας από τους τρεις νέους Ροδίτες που στελέχωσαν το γραφείο του Στέλιου Κωτιάδη κατά τη δεύτερη θητεία του στο ΥΕΝ. Οι άλλοι δύο ήταν ο Φώτης Μανουσάκης και ο Γιώργος Παπαγεωργίου. Καμία σχέση με το σήμερα όπου σε κάθε υπουργικό γραφείο κυκλοφορούν αμέτρητοι ειδικοί σύμβουλοι και συνεργάτες. ʼλλες εποχές, άλλα ήθη. Ζητήσαμε από τον κ. Δημήτρη Διαμαντή να ανακαλέσει στη μνήμη του γεγονότα και περιστατικά που να σκιαγραφούν το χαρακτήρα του Στέλιου Κωτιάδη. Κάθε σύγκριση με τις συμπεριφορές και στάσεις των σημερινών υπουργών και βουλευτών προκαλεί θλίψη και μελαγχολία. Ο Στέλιος Κωτιάδης υπήρξε αναμφισβήτητα ένας σεμνός και ταπεινός άνθρωπος, τόσο στην πολιτική του σταδιοδρομία, όσο και στην ιδιωτική του ζωή. Αφήνω την αποτίμηση του έργου του στους ιστορικούς και τους βιογράφους. Εγώ θα περιοριστώ σε λίγα συγκεκριμένα περιστατικά που έζησα κατά το διάστημα που είχα την τιμή να συνεργαστώ στο ιδιαίτερο γραφείο του κατά τη δεύτερη θητεία του στο ΥΕΝ (1961-1963) και συγκεκριμένα μέχρι τις 11 Ιουνίου του 1963, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή διαφώνησε με το παλάτι και παραιτήθηκε. Επιστροφή χρημάτων στο Δ.Τ.Π. ...Θυμάμαι την άλλη μέρα το πρωί ενώ μαζεύαμε τα πράγματα μας από το ΥΕΝ να μου δίνει ένα φάκελο με χρήματα κι ένα σημείωμα. Μου λέει “Δημήτρη να πας στο Δημόσιο Ταμείο Πειραιώς, να καταθέσεις αυτά τα χρήματα που αναλογούν στις 19 ημέρες του Ιουνίου καθότι έχουμε προπληρωθεί κι εγώ έπαψα να είμαι υπουργός από χθες. Σου έχω και ένα σημείωμα για τον ταμία που του υποδεικνύω πως θα καταχωρήσει την εγγραφή στα βιβλία του”. Περιττό να τονίσω ότι ο ταμίας στο Δ.Τ. όταν πήγα να του δώσω το φάκελο με τα χρήματα με κοίταξε στα μάτια και μου λέει: “Έχω περίπου 30 χρόνια σ’ αυτή τη δουλειά, έχουνε ανέβει κι έχουνε πέσει κυβερνήσεις, πρώτη φορά θα κάνω τέτοια καταχώρηση στα βιβλία μου”. Ο Καραμανλής στέλνει αεροπλάνο ... Τον Οκτώβριο του 1961 έγιναν εκλογές και τις κέρδισε ο Κ. Καραμανλής. Όσοι από τους εκλεγέντες τότε βουλευτές εποφθαλμιούσαν τη θέση του ΥΕΝ βρέθηκαν στην Αθήνα περιμένοντας το τηλεφώνημα του Καραμανλή. Ο Κωτιάδης παρ’ όλο που βγήκε πρώτος βουλευτής και είχε διατελέσει ξανά υπουργός, παρέμεινε στη Ρόδο. Όταν του τηλεφώνησε ο Καραμανλής και του είπε να είναι έτοιμος να ορκιστεί την επόμενη αναλαμβάνοντας και πάλι το ΥΕΝ, ο Κωτιάδης του απάντησε ότι βρίσκεται στη Ρόδο και δεν υπάρχει πτήση για την Αθήνα. Τότε ο Καραμανλής έστειλε αεροπλάνο στη Ρόδο για να τον μεταφέρει στην Αθήνα. Όταν μετά το τέλος της ορκωμοσίας ευχαρίστησε τον Πρωθυπουργό για την εμπιστοσύνη του, ο Καραμανλής με το γνωστό του ύφος του είπε: “Σου το έδωσα για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο”. Τεράστια μνήμη ... Ο Στέλιος Κωτιάδης εκτός των άλλων προσόντων είχε την ικανότητα να θυμάται πρόσωπα και πράγματα. Έμενα άναυδος πως μπορούσε να θυμάται τόσα πολλά με τόσες λεπτομέρειες. Στον καταμερισμό αρμοδιοτήτων μου είχε αναθέσει τα θέματα επτά υπουργείων και η σχετική αλληλογραφία ήταν πάντα μεγάλη με διάφορα αιτήματα φίλων, γνωστών και μη, τα οποία έπρεπε να διεκπεραιώσουμε. Όπως γνωρίζετε την εποχή εκείνη η πρόσβαση στην Αθήνα από τα νησιά και τα χωριά δεν ήταν εύκολη. Να σημειώσω ότι όλη η αλληλογραφία περνούσε πρώτα από εκείνο και κάθε λίγο μας ρωτούσε σε ποιά φάση βρίσκεται το κάθε θέμα. Όχι ρουσφέτι στον ανιψιό ... Το 1962 όταν ο ανιψιός του Ηλία Κωτιάδη με δίπλωμα τότε ανθυποπλοιάρχου Εμπορικής Ναυτιλίας υπηρετούσε ως απλός φαντάρος στα Γιάννενα και του είπαμε σε κάποια στιγμή να μετατεθεί κάπου στο Λεκανοπέδιο της Αττικής η απάντησή του ήταν “για να τον έχουν εκεί, θα πει ότι τον χρειάζονται. Επειδή είναι ανιψιός μου θα το θεωρήσουν παραβατικό ρουσφέτι. Είναι αρκετά τα περιστατικά μέσα από τα οποία καταδεικνύεται το ήθος, η εντιμότητα, η ανιδιοτέλεια και η μακροθυμία, ιδίως απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους και όλα αυτά σκιαγραφούν κατά κάποιο τρόπο την προσωπικότητα και τον εν γένει χαρακτήρα του Στέλιου Κωτιάδη. Δυστυχώς έφυγε νωρίς και πολύ νέος από τη ζωή και φυσικά φτωχός.