Παρουσίαση
Μιχάλης Μαννάκης
Η οικόδόμηση του ναού χρονικά τοποθετείται στο πρώτο μισό του 14ου αιώνα. Ο ναός θεμελιώθηκε πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού της θεάς Αθηνάς.
Τόσο η πολιορκία των Τούρκων το 1480 όσο και ο σεισμός του 1481 προκάλεσαν μεγάλες ζημιές στο ναό. Εικάζεται δε ότι για κάποια χρόνια οι Τούρκοι τον χρησιμοποιούσαν ως στάβλο.
Σ αυτή την κατάσταση τον παρέλαβαν οι Ιταλοί οι οποίοι γύρω στο 1918 με 1920 άρχισαν τις πρώρες ανακατασκευαστικές επεμβάσεις με την καθοδήγηση του Ιταλού μηχανικού Petracio. Έτσι ο ναός πήρε τη σημερινή του μορφή.
Τότε προστέθηκε και το τετραγωνικής κάτοψης καμπαναριό σε μορφή πύργου με κυκλικούς πυργίσκους-εξώστες στις τέσσερις γωνίες και ένα μεγάλο ανάγλυφο σταυρό των Ιωαννιτών Ιπποτών.
Το όλο οικοδόμημα καταλήγει σε τρούλο. Το καμπαναριό είναι ενσωματωμένο στο ναό στην Ν.Δ. πλευρά. Η βάση του καμπαναριού χρησιμοποιείται ως αποθηκευτικός χώρος με ξεχωριστή είσοδο από το εσωτερικό του ναού.
Εξωτερική πέτρινη σκάλα οδηγεί στη θέση πάνω από τον πύργο βάσης και από εκεί με εσωτερική σκάλα οδηγεί στη θέση που βρίσκονται οι καμπάνες. Εκεί βρίσκονται: επτά καμπάνες ρωσικής κατασκευής.
Οι καμπάνες είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους ώστε να χτυπούν όλες μαζί με μηχανικό τρόπο ή μέσω γεννήτριας η οποία σήμερα δεν λειτουργεί και η κωδωνοκρουσία γίνεται χειροκίνητα. Τόσο ο ναός όσο και το καμπαναριό είναι 15 μέτρα. Σήμερα το καμπαναριό χρήζει επισκευής λόγω σοβαρών φθορών που έχει επιφέρει ο χρόνος. Ευχαριστώ τον κ. Νικόλαο Συκόφιλο για τις πληροφορίες.