Η μείωση του πληθυσμού κατά τριάντα χιλιάδες αποτέλεσμα της πολιτικής του Μάριο Λάγκο

Δεν χρειάζεται να ιταλοποιηθούν οι ορθόδοξοι υπήκοοι

Παρουσίαση-σχολιασμός Κώστας Τσαλαχούρης Β’ ΜΕΡΟΣ Ο Ντε Βέκκι συνεχίζει την αναφορά του στον Τσιάνο: «Είναι γνωστό και εξακριβωμένο ότι ο πληθυσμός αυτού του εδάφους πριν το 1913, κυμαινόταν ανάμεσα στους 150.000-160.000 κατοίκους. Τα δεδομένα της υποτιθέμενης αυτής απογραφής του 1922 είναι αναξιόπιστα και αναληθή. Η απογραφή που διενεργήθηκε το 1931, με κριτήρια μη εξακριβωμένα και αμφίβολα, και σίγουρα, σύμφωνα, με ένα ανεπαρκές σύστημα, που διέθετε, μοναδικές δυνατότητες υπερβολής, αποκάλυψε το σύνολο του πληθυσμού, μειωμένο σε 130.855 κατοίκους. Η απογραφή της 21 Απριλίου 1936-15ος χρόνος φασισμού-σύμφωνα με τους επίσημους αριθμούς, θα έπρεπε να επιβεβαιώνει το πληθυσμιακό σύνολο σε 132.637 κατοίκους, διαιρεμένους κατά θρήσκευμα ως εξής: Ορθόδοξοι 114.007 Μουσουλμάνοι 7.473 Καθολικοί 7.523 Εβραίοι (ισραηλίτες) 3.634 Σύνολο 132.637 Έχοντας συλλέξει αυτούς τους αριθμούς, θα σας πω κατόπιν ότι δεν είναι ακριβείς, είναι, όμως, ενδεικτικοί, για ό,τι αφορά την αναλογία μεταξύ των θρησκευμάτων ή καλύτερα ανάμεσα στα διάφορα έθνη (ράτσες), έχοντας υπόψη ότι οι ορθόδοξοι είναι ελληνικής καταγωγής και οι μουσουλμάνοι τουρκικής καταγωγής. Αφήνοντας στην άκρη τους ισραηλίτες, οι καθολικοί, φαίνεται, είναι συμπατριώτες και αυτό που μένει να εξετάσουμε, είναι η κατάσταση ανάμεσά μας. Αυτός ο μικρός αριθμός πληθυσμού θα πρέπει να θεωρηθεί μόνο εν μέρει επίκτητος ( σ.σ. Αποκτηθείς πρόσφατα ή μετά, τεχνητός, ξένος, επίπλαστος) . Πρόκειται γι’ αυτούς που μεταφέρονται κατά πάγιο τρόπο στα εδάφη κατοχής. Οι 7.523 κάτοικοι που εμφανίζονται στην τελευταία απογραφή, στις 21 Απριλίου, σήμερα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι έχουν αυξηθεί μέχρι τις 8500 περίπου, εξαιτίας της πρόσκαιρης μετανάστευσης εργατών από τα γεωγραφικά όρια του Βασιλείου και για την οποία δεν γνωρίζω πώς κρίθηκε αναγκαία, έχοντας διαπιστώσει την ανεργία, τη μιζέρια και το πολύ χαμηλό βιοτικό επίπεδο της κτήσης. Θα πρέπει, όμως, κανείς να υπολογίσει τη μείωση, αντίθετα, κατά 2.000 και άνω, από το ανθρώπινο δυναμικό της αυθαίρετης μετανάστευσης, εξαιτίας της εκκενώσεως της Σμύρνης, και λόγω της συνεχούς πίεσης που ασκεί η Τουρκική Κυβέρνηση στους λιγοστούς που απέμειναν. Πρόκειται πράγματι από το ένα μέρος, για περίπου 1000 εργάτες, που στερούν την εργασία, στους ντόπιους, χωρίς βεβαίως, να συμβάλλουν ανοδικά στην ευημερία του, σημαδεύοντας σημαντικά το κόστος των στρατιωτικών έργων και αυξάνοντας το κόστος ζωής, το οποίο ο γερουσιαστής Λάγκο, προσπαθούσε να το διατηρήσει χαμηλό. Εξαιρούνται, βέβαια, αυτοί που επιστρέφουν στην πατρίδα, πιθανώς με κάποιες οικονομίες, οι οποίες έχουν κι αυτές σαν ποσό υπεξαιρεθεί από το αναπτυξιακό πρόγραμμα της γεωργίας του τόπου. Από το άλλο δε μέρος, έχουν υπεξαιρεθεί, είτε από άτομα, τα οποία δεν μπορούν να θεωρούνται ότι βιώνουν ποιοτικά είτε από τον πληθυσμό που ονομάζεται ορθόδοξος ή μουσουλμανικός. Οι Λεβαντίνοι Αυτοί οι ανατολίζοντες συμπατριώτες μας τόσο από γλωσσική άποψη όσο και από εθνικό συναίσθημα, πρέπει όλοι να αναμορφωθούν και απαιτείται μεγάλη προσπάθεια γι’ αυτό το σκοπό, επομένως δεν χρειάζεται να ιταλοποιηθούν οι ορθόδοξοι υπήκοοί μας. Οι ομοεθνείς μας όταν δεν μιλούν ελληνικά, χρησιμοποιούν και διάλεκτο που μοιάζει με την τουρκική γλώσσα, οι περισσότεροι δε, αγνοούν την ιταλική γλώσσα. Πρόκειται για ένα μεγάλο τμήμα καταχρεωμένων ατόμων, που ζουν σε μεγάλη αθλιότητα. Όπως προανέφερα, ξεπερνούν ως προς τον αριθμό τις 2000, αριθμός ο οποίος θα πρέπει πιθανώς, σχεδόν εξ ολοκλήρου να αφαιρεθεί από τις 7523, που έχουν επιβεβαιωθεί με την απογραφή, στις 21 Απριλίου του 15ου έτους. Βέβαια, ο αριθμός των ομοεθνών μας που προέρχεται από το μητροπολιτικό έδαφος και που εγκαταστάθηκαν μόνιμα στα ιταλικά νησιά του Αιγαίου, δεν θα πρέπει σήμερα να θεωρηθεί μεγαλύτερος από τις 2.000, επειδή αυτή τη στιγμή, υπολογίζονται σε 4.500-5.000 οι κρατικοί λειτουργοί, οι αξιωματικοί και οι εργάτες οι οποίοι δεν είναι μόνιμα εγκατεστημένοι εδώ. Αν τα νούμερα αυτά που έγιναν γνωστά με την απογραφή, στις 21 Απριλίου του 15ου έτους ήταν ακριβή ή τουλάχιστον υπολογίζονταν με τον ίδιο κατά προσέγγιση τρόπο, όπως κατά το 9ο έτος (1931), παρά το γεγονός ότι ήταν υπερβολικά, θα γινόταν σαφές πώς σ’ αυτό το έδαφος, ύστερα από 25 χρόνια ιταλικής Διοίκησης και 14 χρόνια συνεχούς διακυβέρνησης υπό του ιδίου προσώπου, ο αριθμός των ομοεθνών παρέμεινε ελάχιστος, σε σχέση με τον συνολικό αριθμό, και κατάφερε να εξοικειωθεί μόνο με τους Τούρκους, παρά τις τεράστιες εθνολογικές και πολιτιστικές διαφορές. Όμως, τα γνήσια νούμερα αποκαλύπτουν μια πολύ σοβαρότερη κατάσταση. Τα στοιχεία τα οποία κοινοποίησα στην Εξοχότητά Σας, σχετικά με το σύνολο του πληθυσμού-που επιβεβαίωσε η τελευταία απογραφή στις 21 Απριλίου του προηγούμενου έτους-δεν είναι σωστά και σίγουρα είναι νοθευμένα κατά πολύ, σε σχέση με εκείνα τα στοιχεία, που έχουν εξακριβωθεί με τη συμβολή της απογραφής η οποία είχε διοργανωθεί, σύμφωνα με τα κριτήρια που είχαν ληφθεί υπόψη τον 9ο χρόνο (1931). Εάν στην προηγούμενη απογραφή υπήρχε-όπως εικάζεται ότι υπήρχε- υπερβολικά μεγάλο λάθος, επίσης και τα νούμερα τα οποία εδώ σας εκθέτω, έχουν ομοίως λάθη και βεβαίως, δεδομένης της ανάλογης μεθόδου απογραφής, η διαφορά ανάμεσα στους τελικούς αριθμούς, θα πρέπει να θεωρηθεί αναλόγως ακριβής. Ο πληθυσμός που διαπιστώθηκε στις 21 Απριλίου 1936, στα δεκατέσσερα νησιά είναι ο ακόλουθος: Ρόδος Rodi 51.752, Χάλκη Calchi 946, Κάλυμνος Calino 12.357, Κάσος Caso 1.522, Καστελλόριζο Castelrosso 2.001, Κως Coo 16.640, Λέρος Lero 6.350, Λειψοί Lisso 750, Νίσυρος Nisiro 2.846, Πάτμος Patmo 2.737, Τήλος Piscopi 1.012, Κάρπαθος Scarpanto 7.038, Σύμη Simi 4.939, Αστυπάλαια Stampalia 1.551, Σύνολο 112.441 Είναι ως εκ τούτου βέβαιο ότι σ’ αυτό το Υπουργείο, αναφέρθηκαν ανακριβή στοιχεία και οπωσδήποτε διαφοροποιημένα σε μεγάλο βαθμό, σχεδόν κατά 2.000 επιπλέον, σε αντιπαράθεση με εκείνα τα οποία είχαν επιβεβαιωθεί με τη συμβολή της απογραφής, τα οποία στοιχεία επαναλαμβάνω ότι είχαν ληφθεί, με τα ίδια κριτήρια που είχε υιοθετήσει η απογραφή του 1931 (9ος χρόνος) και γι’ αυτό δεν μετατρέπονται οι οποιεσδήποτε διαφορές. Αλλοίωση των στοιχείων Δεν φαίνεται δύσκολη η αναζήτηση των λόγων μιας τέτοιας αλλοίωσης στοιχείων και δεν απόκειται σε μένα να εκφράσω άποψη. Σε μένα αρκεί να διαπιστωθεί στη διαφορά, ανάμεσα στον πληθυσμό που υπήρξε στο παρελθόν και στον πληθυσμό που υπάρχει πραγματικά το 15ο χρόνο, μια ερήμωση αξιοπρόσεκτη των Ιταλικών Νησιών του Αιγαίου τις τελευταίες πενταετίες, και, ιδιαίτερα, την τελευταία, κατά 18.000 άτομα. Έχοντας ως δεδομένη την αδυναμία να πραγματοποιηθεί με κάποια αξιοπιστία η απογραφή του 1922 και η τάση που επικράτησε ακολούθως, να διαφοροποιούνται και να συγχέονται οι αριθμοί που εξέθεσα παραπάνω, δεν μένει παρά να δώσει κάποιος βάση στα προηγούμενα κείμενα και έγγραφα, τα οποία σχεδόν ομόφωνα διαβεβαιώνουν την παρουσία ενός πληθυσμού παλαιότερα, που κυμαίνεται ανάμεσα στις 150.000-160.000. Λοιπόν θα πρέπει κάποιος να αντιπαραβάλλει ως σωστή, όπως βεβαίως πραγματικά είναι, την διαβεβαίωση των εχθρών μας, σχετικά με την αποχώρηση κατοίκων τις τελευταίες δεκαετίες, που σίγουρα ξεπερνά τις 30.000. Το να κρύβει κανείς το κεφάλι του κάτω από τις φτερούγες, όπως κάνουν οι φασιανοί ή να παίζει την τυφλόμυγα, δεν αντιπροσωπεύει ηθικά τον φασίστα. Σ’ αυτή την κατάσταση που υφίσταται, φαίνεται αμέσως η κατάρρευση μιας πολιτικής που ακολουθήθηκε για σχεδόν τρεις πενταετίες, φανερά ή λιγότερο φανερά, με μοναδικό σκοπό να δοθεί κίνητρο σε κάποιο μεταναστευτικό ρεύμα από το μητροπολιτικό έδαφος προς αυτά τα νησιά. Διότι αντιστοίχως με εκείνη τη σημαντική ερήμωση του τόπου, εξαιτίας της φυγής 30.000 ορθοδόξων, ίσως και περισσοτέρων, δηλαδή ανθρώπων που γεννήθηκαν εδώ και θεωρούνται ντόπιοι, αντιπαρατίθεται σήμερα η σχεδόν μόνιμη παρουσία μόνο 2.000 ομοεθνών μας, που έχουν μεταναστεύσει από το μητροπολιτικό έδαφος, καθώς και η αναγκαστική πρόσκαιρη παρουσία 5.000 ανθρώπων για πνευματικές ή χειρωνακτικές εργασίες πολιτικού ή στρατιωτικού χαρακτήρα, με τη στενή έννοια του όρου. Ίσως θα πρέπει να προστεθεί επιπλέον μια εκατοντάδα περίπου ομοεθνών που εντάσσονται στο πλαίσιο της πολιτικής και στρατιωτικής κυβέρνησης, καθώς και εργάτες». Την Τρίτη το Γ’ μέρος