Όταν ο Νίκος Καζαντζάκης συνάντησε τον Νίκο Καββαδία - Ταξίδι στον Άνθρωπο στο 5ο Γυμνάσιο Ρόδου

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου

Μεγάλη επιτυχία, σημείωσε η εκδήλωση του 4ου Γυμνασίου Ρόδου και του 5ου Γυμνασίου Ρόδου, με θέμα «Όταν ο Νίκος Καζαντζάκης συνάντησε το Νίκο Καββαδία, Ταξίδι στον Άνθρωπο», «Μια παράσταση λόγου και μουσικής στο πλαίσιο αφιερώματος: 2017, έτος Νίκου Καζαντζάκη» στις 23 Φεβρουαρίου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του 5ου Γυμνασίου Ρόδου.

Εκπληκτικά τα παιδιά που συμμετείχαν στα διάφορα δρόμενα, θαυμάσια και τα παιδιά από το 4ο Καζούλιο Γυμνάσιο, το 2ο Καζούλειο Γενικό Λύκειο, το 5 Γυμνάσιο και πολλά ακόμα, ένα χαρούμενο «μελίσσι», που είχε κατακλύσει τον προαύλιο χώρο του 5ου Γυμνασίου, ώρες πριν μπουν για να παρακολουθήσουν με υποδειγματική, προσήκουσα προσοχή όλη την εκδήλωση.

Ο Πρόεδρος Κρητών Ρόδου «Ο Ψηλορείτης» και Συγγραφέας Γιάννης Νιωτάκης, στον λιτό αλλά μεστό και γεμάτο συναίσθημα χαιρετισμό του, ανέλυσε τη σημαντικότητα της συμμετοχής των παιδιών στην εκδήλωση και την παρουσία του κ. Στασσινάκη: «Είμαστε τυχεροί που στο διάβα του καιρού, στις αναζητήσεις του πνεύματος και στην ψηλάφηση της ουσίας της ζωής, συντύχαμε έναν σπουδαίο συνοδοιπόρο.

Ένα φωτισμένο άνθρωπο που ανοίγοντας δρόμους στο νου και στις καρδιές των ανθρώπων μας έφερε πιο κοντά στα δυσκολοδιάβατα μονοπάτια του πνευματικού σύμπαντος ενός σπουδαίου Έλληνα, και το λέμε με περηφάνεια από τι μια, μα και ταπεινότητα πιότερη από την άλλη, του μέγιστου των γραμμάτων, του Νίκου Καζαντζάκη.

Ο άνθρωπος αυτός είναι ο Γιώργος Στασσινάκης. Ο πρεσβευτής του Ελληνισμού, καλός μας φίλος που, κύρια, σ’ αυτόν οφείλεται η προώθηση του έργου του Νίκου Καζαντζάκη σ’ όλη την οικουμένη.

Η «Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη», συμπλήρωσε φέτος 28 χρόνια δημιουργικής πορείας και έχοντας πάνω από 7.500 μέλη σε 127 χώρες στον κόσμο, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης φέτος 60 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου συγγραφέα μας, νιώθουμε ότι είμαστε ένας μικρός κρίκος στην τεράστια άυλη αλυσίδα που έχει δημιουργήσει και που ενώνει τις καρδιές των ανθρώπων, με το έργο του Νίκου Καζαντζάκη.

Ο κρίκος αυτός έχει έναν μεγάλο συμβολισμό, αφού το συστατικό του ξεκινά από τις σχολικές αίθουσες σχολείων της Ρόδου.

Είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρο που τις δύσκολες μέρες που περνάνε τα παιδιά, το μέλλον του τόπου μας, με τη φωτισμένη καθοδήγηση των παιδαγωγών-καθηγητών τους και τη στήριξη της τοπικής επιστημονικής εκπαιδευτικής κοινότητας, διοχετεύουν την ενέργειά τους σε δράσεις που έχουν ως σκοπό την εμβάθυνση στο έργο και το φωτεινό βλέμμα του μεγάλου διανοητή».

«Αυτό το φως που ξεχύνεται από κάθε έργο του Νίκου Καζαντζάκη και που δημιουργείται από τις λέξεις, που σχηματοποιούν τις ιδέες και καθορίζουν τις αξίες της ζωής μας.

Όπως σημειώνει ο ίδιος: «Δεν έχω στην εξουσία μου, παρά 24 μολυβένια στρατιωτάκια. Οι λέξες, οι λέξες! Άλλη σωτηρία, δεν υπάρχει. Θα κηρύξω επιστράτεψη, θα σηκώσω στρατό, θα νικήσω το θάνατο. Και ξέρεις καλά πως ο θάνατος δε νικιέται. Μα η αξία του ανθρώπου δεν είναι η Νίκη παρά ο αγώνας για τη Νίκη. Και ξέρεις ακόμα τούτο, το δυσκολότερο. Δεν είναι ούτε ο αγώνας για τη Νίκη.

Η αξία του ανθρώπου είναι μια μονάχα, τούτη. Να ζει και να πεθαίνει παλικαρίσια, χωρίς να καταδέχεται αμοιβή. Κι ακόμα τούτο, το τρίο, το ακόμα πιο δύσκολο. Η βεβαιότητα πως δεν υπάρχει αμοιβή να σε γιομώσει με χαρά, υπερηφάνεια κι αντρεία».

Ο Πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη (ΔΕΦΝΚ), Πανεπιστημιακός, Συγγραφέας και αρχισυντάκτης της ετήσιας Επιθεώρησης «Le Regard cretois» και του ενημερωτικού Δελτίου “Synthesis” Γιώργος Στασσινάκης, ανέπτυξε το πρωτότυπο θέμα: «Η Ελληνικότητα του Νίκου Καζαντζάκη», με συναρπαστικό τρόπο.

Σαφής και προσιτός, ακόμα και στα βαθύτερα φιλοσοφικά νοήματα, με απλότητα, υπογράμμισε ότι ο Νίκος Καζαντζάκης «…ένωσε τα αντίθετα», εκφράζοντας με τον πιο σαφή τρόπο, την συνύπαρξη «πνεύματος και ήθους», καθώς ο Καζαντζάκης, «αγαπούσε την ελληνική επαρχεία» και «σαν τον αρχαίο Έλληνα Ανταίο, όταν ένιωθε να εξασθενεί η δύναμή του, πατούσε στη γη με γυμνά πόδια».

«Ο Καζαντζάκης εξακολουθεί να είναι επίκαιρος και σήμερα». Ο μεγάλος φιλόσοφος του 20ου αιώνα Καζαντζάκης είχε πει: «...να είσαστε ευτυχισμένοι που γεννηθήκατε Έλληνες», και την «ευθύνη όλοι μας επωμιζόμαστε». Χείμαρρος ο λόγος του, αναφέρθηκε και στη σπουδαιότητα της «Παράδοσης, που δεν είναι στατική, αλλά δυναμική» και με λυτό τρόπο, έδωσε μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας, όλο το έργο, τη ζωή και τη φιλοσοφία του Καζαντζάκη.

Ανέφερε την αξιοθαύμαστη «Οδύσσεια» με τους 33.333 στίχους, όπως την απέδωσε ο μεγάλος μας συγγραφέας και κατέληξε: «Ο Νέο-Έλληνας πρέπει να έχει και κρίση και γνώση, για να νιώσει και προπαντός να νιώσουν οι άλλοι την ταυτότητά του». Δεν παρέλειψε να μιλήσει και για τον «Δυτικό Πολιτισμό», «όπως και για τον Ανατολικό», καθώς «ο Καζαντζάκης, ένωσε Ανατολή και Δύση», «σύγκλιση Ελλάδας και Ανατολής», που είναι «η σύνθετη ψυχή του Έλληνα», λέει ο Καζαντζάκης, «…σαν τον Διγενή».

Η Φιλόλογος, Σύμβουλος Φιλολόγων Δωδεκανήσου και συγγραφέας Χαρά Κοσεγιάν, η αναλυτική ομιλία της, είχε τίτλο: «Καζαντζάκης-Καββαδίας: Χορός και Αντίχορος της Λογοτεχνικής Συνάντησης». Ένα πραγματικό, ενδιαφέρον μάθημα για μικρούς και μεγάλους.

Τόνισε τα κοινά χαρακτηριστικά του Καζαντζάκη και του Καββαδία, όπως ήταν και «η κοινή αγάπη τους για τα ταξίδια και την Ελλάδα», «η κοσμοθεωρία τους», το «πραγματικό τους ενδιαφέρον για τον άνθρωπο», «η αγάπη τους για τη θάλασσα», επεξηγώντας και τις ανομοίωτές τους ως προς την «αντιμετώπιση ζωή», καθώς «ο Καζαντζάκης ήταν ιδεαλιστής» κι ενώ «ο πατέρας του Καζαντζάκη, έσπρωξε το γιό του μπροστά, ο πατέρας του Καββαδία, έκανε ό,τι μπορούσε για να τον κρατήσει».

Ο Καζαντζάκης ήταν ο λογοτέχνης της «διανόησης», ενώ στον Καββαδία, κυριαρχούσε το «ένστικτο και το συναίσθημα».

Την παρουσίαση έκανε η Ειρήνη Καρανικόλα, τη δημιουργία ψηφιακού υλικού είχε ο Γιώργος Μαχραμάς, τη Διδασκαλία των θεατρικών δρώμενων η Καθηγήτρια Θεολογίας Ιωάννα Κλιάρη, τη Διδασκαλία χορωδίας ο Καθηγητής Μουσικής Γιώργος Τσακανιός, τη Σκηνοθεσία και την επιμέλεια της Αφίσας ήταν της Καθολικής Τοκούζη και της Ελένης Αναγνώστου.

Οι Συντελεστές στα θεατρικά δρόμενα ήταν οι: Λάμπρος Ορφανός, Βάνα Χριστοφοράκη, Γεωργία Πανάγου, Αλεξάνδρα Παρπέρη, Γιάννης Περγαντίνας, Σεβαστή Θύμιο, Παναγιώτα Καρανικόλα, Γιάννης Νιωτάκης, Γιώργος Λυκοπάντης, Αφροδίτη Χιούσα, Σάββας Ρούντος, Παρασκευή Κάππα, Ματούλα Κουγιού, Αλεξάνδρα Γεωργίου, Μαρίνα Κελεπέρα. Τραγούδι: Μαρία Αλεξάκη, Χριστίνα Βασιλάκου, Ειρήνη Βασιλειάδου, Ιωάννα Βερναρλή, Παναγιώτης Γκόγκος, Κλειώ Γκόγκου, Δημήτρης Γουλάρας, Μαρία Κατσακιώρη, Σταμάτης Κούρτης, Γιάννης Μπούκλας, Πόπη Παναγιωτοπούλου, Δανάη Σαμιωτάκη, Μαρία Χρήστου.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες, ερμήνευσαν με συγκινητικό τρόπο τους ρόλους τους, όπως και η μικτή χορωδία, απέδωσε με ευαισθησία μελοποιημένα κείμενα και ποίηση, του Καζαντζάκη και Καββαδία, όπως: «Πικρία» του Νίκου Καββαδία και μουσική Θάνου Μικρούτσικου, του Καζαντζάκη «Το Εγώ»-Καββαδία «Εφτά Νάνοι στο SS Keryneia», «Μικρή πατρίδα» σε ποίηση Παρασκευά Καρασούλου και μουσική Γιώργου Ανδρέου, Καζαντζάκη «Ο Θεός»-Καββαδία Fata Morgana, «Ερωτικό» σε ποίηση Άλκη Αλκαίου και μουσική Θάνου Μικρούτσικου, Καζαντζάκη «Άνθρωπος και Ανθρωπότητα»-Καββαδία «Γυναίκα», «Ιδανικός και Ανάξιος Εραστής» του Καββαδία και μουσική Γιάννη Σπανού, Καζαντζάκη «Η Φύση»-Καββαδία «Οι γάτες των φορτηγών», Ταξίδι στα Κύθηρα» ποίηση και μουσική Ελένης Καραϊνδρου, Καζαντζάκη «Η Ράτσα»-Καββαδία «Γράμματα σε έναν άρρωστο», «Ένα καράβι» σε ποίηση και μουσική Αλέξανδρου Δήμα, Καζαντζάκη «Πιστεύω»-Καββαδία «οι προσευχές των ναυτικών».

Συγκλονιστική η ερμηνεία της Ομάδας Ριζίτικου «Ο Διγενής», της Αδελφότητας Κρητών Ρόδου «Ψηλορείτης», που ερμήνευσε με τους γνώριμους «Βυζαντινούς Ήχους» το «Διγενή», συγκινώντας όπως πάντα το ακροατήριο.

Ο Διευθυντής και Υποδιευθυντής του 5ου Γυμνασίου, ευχαρίστησαν όλους τους ομιλητές και τους παριστάμενους, και εκφράσαν τη συγκίνησή τους προς όλους τους συντελεστές της επιτυχημένης εκδήλωσης.