Το Μυθολογικό «Κηρύκειο» του Ερμή, Σήμερα

Rodiaki NewsRoom

Της Mαίρης Παπανδρέου

Δεν είναι μόνον η Ελληνική μας γλώσσα «η πλουσιότερη, η αρχαιότερη ζωντανή γλώσσα», αλλά και η μοναδική μας Ιστορία, όπως και η Μυθολογία μας, που ζει στην μακραίωνη Παράδοσή μας, ακόμα και στην Εκκλησία μας.

Πρέπει να νιώθομε υπερήφανοι, που μέσα στην Ορθοδοξία μας, έχομε ενσωματώσει και διατηρήσει Μυθολογικά και Ιστορικά στοιχεία, όπως το «Κηρύκειο του Ερμή».

H καταγωγή του Ερμή, χάνεται στα βάθη της Προϊστορίας της Ελλάδας και είχε σχέση με τα Καβείρια Μυστήρια, που ήταν τα αρχαιότερα, μετά τα Κρητικά. Ο Ερμής, ήταν γιός του Δία και της Μαίας και θεωρείτο «Ψυχοπομπός», και «Συνοδός», που οδηγούσε τις ψυχές των νεκρών στον Άδη.

Ήταν επίσης προστάτης των Εμπόρων (Κερδώος Ερμής) και των ταξιδιωτών. Θεωρείται ο πρώτος δάσκαλος του ανθρώπινου γένους, που εισήγαγε τα Γράμματα και τις Τέχνες στην Ανθρωπότητα.

Σύζυγός του ήταν η Αντιάνειρα, σύντροφός του η Αφροδίτη και το πρώτο του παιδί ήταν ο Ερμαφρόδιτος.

Έμβλημα του Ερμή, ήταν το «Κηρύκειο», δηλαδή μια ράβδος δάφνης ή ελιάς με δύο φίδια τυλίγονταν διασταυρούμενα μέχρι την κορυφή της, όπου τα κεφάλια τους συναντώνται αντικριστά. Ο Μύθος διηγείτο, ότι ο Ερμής, είχε χωρίσει με τη ράβδο του δύο φίδια που μάχονταν κι από τότε θεωρείται το σύμβολο της Ειρήνης.

Το Κηρύκειο, ήταν και το σύμβολο του Ασκληπιού, και των Ιατρών σήμερα. Είναι ενδιαφέρουσα η ετυμολογία της λέξης «Κηρύκειο», που προέρχεται από το ρήμα «κηρύττω» και το κρατούσαν οι κήρυκες και οι πρέσβεις, σαν σύμβολο ομόνοιας. Υπάρχει και το Κηρύκειο, που την κορυφή του στολίζουν τα δύο φτερά από τα πέδιλα του Ερμή, όπως και άνθος λωτού που κοσμούσε το «Κηρύκειο» του θεού-αγγελιοφόρου Νινγκισνίζα της θεάς Ιστάρ το 2144-2124 π.Χ. στην Άπω Ανατολή.

Το Κηρύκειο ήταν επίσης και αστρολογικό σύμβολο. Όμως, η ομοιότητά του με την ελικοειδή δομή του DNA (η μεγαλύτερη ανακάλυψη του 20ου αιώνα), είναι εκπληκτική. Μερικοί μελετητές, διατείνονται ότι το πηνίο Tesla (1891 ένα από τα κύρια εξαρτήματα των ηλεκτρικών κυκλωμάτων) επίσης έχει τη δομή του Κηρυκείου.

Πιστεύεται ακόμα, ότι το Κηρύκειο, συμβολίζει και το «δέντρο της ζωής», ενώ άλλοι το ταυτίζουν με τα «ενεργειακά κέντρα του ανθρωπίνου σώματος», με άξονα την σπονδυλική μας στήλη, που η φιλοσοφία της Ανατολής αποκαλεί chakras, και η Δυτική άποψη ταυτίζει τα chakras, με τους ενδοκρινείς αδένες (ID κατά τον Φρόιντ «Εκείνο», επινεφρίδια, ηλιακό πλέγμα, σπλήνα, θυρεοειδή, υπόφυση, επίφυση κλπ.).

Στο Κηρύκειο επίσης, συναντάμε το σχήμα «Φ», που παραπέμπει στον «χρυσό αριθμό» 1,618, που είναι ο αριθμός του οποίου τις αναλογίες συναντάμε παντού στη Φύση – από τον Μικρόκοσμο μέχρι τον Μακρόκοσμο. Τον αριθμό «Φ» τον αναφέρει ο Πυθαγόρας τον 5ο π.Χ. αιώνα και τον εφάρμοσε ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης και ο Φειδίας στην Αρχιτεκτονική, όπως και οι σύγχρονοί μας αρχιτέκτονες έχτισαν πολλά θαυμαστά οικοδομήματα π.χ. Κολοσσαίο, Αψίδα του Θριάμβου του Μεγάλου Κωνσταντίνου κ.α. χρησιμοποιώντας τον «χρυσό αριθμό».

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, έχομε ζωντανή την μακραίωνη παράδοσή μας αναφορικά με το Κηρύκειο, στην «Ποιμαντική Ράβδο» ή «πατερίτσα», που φέρει στην κορυφή ένα σταυρό ανάμεσα στις αντίθετες κεφαλές των φιδιών και αποτελεί σύμβολο της πνευματικής, ποιμαντικής και δικαστικής εξουσίας, που έχει ο Ορθόδοξος Επίσκοπος.

Πιστεύουν πολλοί ότι η «Ποιμαντική Ράβδος» προέρχεται από το αρχαίο Κηρύκειο του Ερμή, αν και κάποιοι εκκλησιαστικοί κύκλοι θέλουν να συνδέουν την «Ποιμαντική Ράβδο» με το χάλκινο φίδι που ύψωσε στην Έρημο ο Μωυσής. Αναμφισβήτητα η ρήση του Ιησού «Γίγνεσθαι ούν φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περιστεραί…» Ματθ. Ι-16, έχει πολλαπλές ερμηνείες.

Στο Άρθρο 3, του Ελληνικού μας Συντάγματος, αναφέρεται: «Η επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η Θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με την Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και με κάθε άλλη Ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και ιερές παραδόσεις…».