Τα “δόγματα” που οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στη στρατηγική ήττα

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Παναγιώτης Γ. Γιασιράνης

Η στρατηγική ήττα του Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ από τις ευρωεκλογές είναι δεδομένη, άλλο τόσο σίγουρη και η επερχόμενη στις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου.

Τα αίτια της ήττας είναι γνωστά, έχουν κατά κόρον αναλυθεί και προσδιορίζονται στο οικονομικό κυρίως πεδίο της τετραετίας και στην αντιμετώπισή τους από τον ίδιο τον πρωθυπουργό αλλά και το επιτελείο του που εδρεύει στο Μέγαρο Μαξίμου από υπόγειο μέχρι τους ορόφους που διαθέτει αυτό το ιστορικό κτήριο.

Εδώ όμως θα αναφερθούμε σε ένα άλλο παράγοντα μη οικονομικό που συντέλεσε στη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ.

Αναφέρομαι στα “δόγματα” που σημάδεψαν αυτή την τετραετία και τα οποία ήταν προϊόν μιας ιδιότυπης και ιδιόμορφης αντίληψης που είχε ο χώρος αυτός για την πολιτική και την άσκηση της εξουσίας.

Εντοπίζω τρία “δόγματα” που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας από το κόμμα της “πρώτης φοράς Αριστερά”. Το πρώτο δόγμα είναι το “δόγμα Μπαζιάνας” το οποίο, η ίδια διατύπωσε στην αρχή της θητειάς αυτής της κυβέρνησης.

Πήραμε την κυβέρνηση, δεν πήραμε την εξουσία, είχε πει η σύντροφος του πρωθυπουργού σε συνέντευξή της. Αυτό βέβαια δεν είναι μια απλή “ρηματική” αναφορά αλλά αποτελεί το πολιτικό πιστεύω της που παγίωσε όλα τα χρόνια που είναι στο πολιτικό προσκήνιο με τον σύντροφό της που είναι και ο μέντοράς του.

Αυτό υπήρξε ένα μότο και ένα κίνητρο να αλωθούν -εκτός από την εκτελεστική εξουσία που έτσι και αλλιώς την είχαν, καθώς και τη νομοθετική εξουσία αφού είχαν πλειοψηφία στη Βουλή- οι άλλοι πυλώνες της Δημοκρατίας, είτε αυτές λέγονται Ανεξάρτητες Αρχές, είτε Δικαστική εξουσία, είτε άλλες που επηρέαζαν την πολιτική στην καθημερινότητά τους, όπως είναι τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, κ.λπ.

Είναι γνωστή λοιπόν εξ αυτού του δόγματος η προσπάθεια ελέγχου τους, ιδιαίτερα τον πρώτο χρόνο της κυβέρνησης Τσίπρα με τις τηλεοπτικές άδειες κ.λπ. Περί αυτού είναι γνωστά σε όλους, δεν χρήζουν άλλης αναφοράς.

Το εγχείρημα απέβη άκαρπο.

Το δεύτερο “δόγμα” είναι αυτό που ο ίδιος ο πρωθυπουργός Τσίπρας ανέφερε λέγοντας για τον τρόπο ανιτμετώπισης της αντιπολίτευσης “ή αυτοί ή εμείς”.

Αυτό οδήγησε όλο το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ να ξεκινήσουν ένα αδυσώπητο αγώνα λάσπης με μεγάλες δόσεις ψεύδους για να σπιλώσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους.

Τα σκάνδαλα που κατά καιρούς -αλλά συχνά- έφερναν στο φως, είχαν στόχο να αμαυρώσουν και να απαξιώσουν τα πρόσωπα που ανήκαν στην αντιπολίτευση πιστεύοντας ότι έτσι θα αποδυνάμωναν τον αντίπαλο.

Γνωστές για τη μέθοδο αυτή ήταν οι αναφορές και οι επιθέσεις στο διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος αλλά και σε άλλα σημαίνοντα πρόσωπα που είχαν μια πορεία στη διαχείριση της εξουσίας τα προηγούμενα χρόνια, πρώην πρωθυπουργοί, υπουργοί κ.λπ.

Τρίτο “δόγμα” είναι το “δόγμα Πολάκη” ή με το “αν δεν βάλουμε κάποιους φυλακή, δεν θα πάρουμε τις εκλογές. Αυτό με τη συνεχόμενη επίθεση σε προσωπικό επίπεδο του ίδιου σε άτομα στοχευμένα και την κάλυψη του πρωθυπουργού που δεν αποστασιοποιήθηκε ποτέ από το συνεργάτη του.

Με το “δόγμα Πολάκη” και τον “πολακισμό” στήθηκε το γνωστό σκάνδαλο σκευωρία, που όλοι πια γνωρίζουμε στο όνομα “NOVARTIS”.

Η στημένη σκευωρία κατά 10 πολιτικών που χρημάτισαν και πρωθυπουργοί σημάδεψαν την τελευταία πράξη της αλαζονείας και της προσπάθειας να κρατηθούν στην εξουσία με κάθε κόστος. Τα αποτελέσματα είναι αυτή η υπόθεση να γυρίσει μπούμερανγκ στους ιθύνοντες-σκευωρούς και τώρα αντιμετωπίζουν το αποτέλεσμα της ιδεοληψίας τους.

Άρα είναι εμφανές ότι αυτές οι κομματικές ιδεοληψίες και ο άκρατος λαϊκισμός του “διαμορφώματος” που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, οδήγησαν στην εμπέδωση μιας αντιδημοκρατικής και λαϊκίστικης διακυβέρνησης της χώρας από αυτούς.

Αυτά τα “δόγματα” τα μη θεσμικά επέφεραν διχασμό στο λαό και μια καθυστέρηση στη θετική εξέλιξη του κοινοβουλευτισμού και της Δημοκρατίας, εκτός από την οικονομία. Αυτά τα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησης της “πρώτης φοράς Αριστερά” δυστυχώς θα είναι και τα τελευταία.

Οι νοσταλγοί της παλαιοκομμουνιστικής αριστεράς εξορκίζοντας το “παλιό σύστημα” όχι μόνο δεν έφεραν το καινούργιο αλλά έφεραν ό,τι πιο παλιό και αναχρονιστικό είχε μείνει στο μυαλό τους.

Οι μετά τις εκλογές εξελίξεις θα αποτελέσουν και την επιβεβαίωση των παραπάνω αφού η αυτοκριτική χωρίς εξουσία θα είναι η καταδίκη του καθεστώτος που προσπάθησαν να περάσουν αυτά τα τέσσερα και πλέον χρόνια.