Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα... ΕΤΑΙ.ΠΡΟ.ΦΥ.ΚΑ

Rodiaki NewsRoom

Του Σταύρου Παραλούση
τέως Διοικητή Πυρoσβεστικής Υπηρεσίας Ρόδου

Ανατρέχοντας στο παρελθόν γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 2000 επί εποχής Δημαρχίας κ. Γιαννόπουλου, οι τότε αναγκαιότητες της εποχής και η σταδιακή έξαρση και απειλή των πυρκαϊών αλλά και γενικώς των φυσικών καταστροφών επέβαλαν την σύστασην εκ των ενόντων την τότε ΤΕΔΚ πυρ/κών οχημάτων.

Ήτοι (προμηθεύτηκαν μερικά μικρά ταχυκίνητα τροποποιημένα πυρ/κα οχήματα), τα οποία άτυπα εντάχθηκαν στον σχεδιασμό της ΠΥΡ, όπου προσδιορίσθηκαν συγκεκριμένες θέσεις στο ανάγλυφο του νησιού, καθώς δεν μετακινείτο όχημα εάν δεν υπήρχε συγκατάθεση του συντονιστικού της ΠΥΡ - Αγαστή και επιβεβλημένη συνεργασία. Υπήρξε τέτοιο πάθος και ζήλος από το προσωπικό του τότε Δήμου, όπου συμμετείχε είτε σε ώρα εργασίας αλλά και πολλάκις εθελοντικά και μάλιστα μεταμεσονύκτιες ώρες όταν υπήρχε υψηλός κίνδυνος πυρκαϊάς, αλήστου μνήμης εποχές...

Τότε η πίστη μας θωράκιζε και αφύπνιζε την αρετή της προσφοράς που γέμιζε όλους μας έχοντας απέναντί μας το αδάμαστο θηρίο (φυσική καταστροφή) που προβάλλαμε σθεναρά αντίσταση, άρρηκτα δεμένοι πεισματικά, με ιδανικά, αλλά και ψυχικό σθένος. Αντέχαμε, καρτερώντας να μας στεφανώσει η πρώτη φθινοπωρινή βροχή, όπου μπορέσαμε, κατορθώσαμε και προστατέψαμε το περιβάλλον, παίρνοντας παράταση ζωής

Την όλη αυτή αρμονική κατάσταση διαδέχθηκε στην πορεία η σύσταση της επονομαζόμενης πλέον ΕΤΑΙ.ΠΡΟ.ΦΥ.ΚΑ, όπου συστήθηκε και δημιουργήθηκε γραμματεία, επικεφαλής– συντονιστής, καθώς συγκροτήθηκε κέντρο συντονιστικό - επιχειρησιακό, πολιτικός προϊστάμενος, Διευθυντής και τοποθετήθηκαν δύο συντονιστές, καθώς απεντάχθηκαν του όλου επιχειρησιακού σχεδιασμού της ΠΥΡ, ήτοι δύο φορείς και ο ένας μάλιστα χωρίς καμία πιστοποίηση.

Η όλη αυτή ανορθόδοξη εξέλιξη έδωσε παράλληλα τη δυνατότητα μέσω του κέντρου της παραπάνω εταιρείας (κατά περιόδους) και λάμβαναν ανεπίσημα κλήσεις χωρίς να προβλέπεται από τον Νόμο του κράτους όπου αναγνωρίζει έναν μόνο νόμιμο και επίσημο φορέα την ΠΥΡ, ήτοι το 199.

Αυτό λειτούργησε πολύπλευρα αρνητικά και μόνο αρνητικά γιατί ένα συμβάν που εν αγνοία του ο πολίτης έδινε στο κέντρο της εταιρείας (συγχέοντας τα οχήματα ως πυροσβεστική υπηρεσία) το πλησιέστερο όχημά της έφθανε στο συμβάν και αυτό άμεσα μετέφερε την πληροφορία στον προϊστάμενο- Δντή, όπου γινότανε άμεση είδηση στα μέσα ενημέρωσης κάτι που όχι μόνο δεν ενοχλούσε ιδιαίτερα κανένα της εταιρείας αντιθέτως απλά δημιουργούσε την αναγκαιότητα της υπαρξής της.

Χρόνο συν το χρόνο εκτραχύνθηκε περισσότερο η κατάσταση με αποτέλεσμα τη μεγάλη καταστροφή του περιβάλλοντος το 2008, όπου καταστράφηκαν το 1/3 της δασικής έκτασης του νησιού. Η φωτιά εκδηλώθηκε στο χωριό Άη Ισίδωρο και την κλήση έλαβε το όχημα της ΕΤΑΙ.ΠΡΟ.ΦΥ.ΚΑ που στάθμευε στη συγκεκριμένη θέση.

Η πυρκαϊά έγινε αντιληπτή όταν πλέον ανυψώθηκε σύννεφο καπνού και τότε κινητοποιήθηκαν τα πυρ/κά οχήματα της ΠΥΡ, αλλά το παιχνίδι είχε χαθεί, σε αυτό συνετέλεσε και η πρώτη κρίσιμη αλλά άστοχη βολή του ελικοπτέρου και ατυχώς οι άστοχες εκτιμήσεις στη συνέχεια από τα κλιμάκια της ΠΥΡ που κατέφτασαν εξ Αθηνών και ανέλαβαν τον συντονισμό των ενεργειών με τα άκρως δυσμενή αποτελέσματα για τον τόπο (ολοκληρωτική καταστροφή). Η φωτιά έσβησε στη θάλασσα, αναμενόμενο δυστυχώς...!!!

Κατά το παρελθόν έγιναν απέλπιδες προσπάθειες και τέθηκαν διεξοδικές προτάσεις προκειμένου το προσωπικό της εταιρείας να εκπαιδευτεί αλλά και να πιστοποιηθεί - να ενταχθεί στο μητρώο της Πολιτικής Προστασίας και να εξοπλισθεί κάτι που προβλέπεται στους ενσωματομένους φορείς της Π.Προστασίας.

Ίσως αυτό συνειδητά δεν επετεύχθει και πιθανόν να προσέκρουε σε κάποιους που θέλανε την εταιρεία να έχει πελατειακές σχέσεις, παραμάγαζο, και να διορίζονται προσωπικό και προιστάμενοι με αλλου είδους αξιολόγηση και «πιθανόν» συγκυριακά να προσλαμβάνονται συγγενείς πρώτου βαθμού, εξ αγχιστείας εκ πλαγίου κλπ… ως μέλη της εταιρείας κλπ……. Εκ μέρους του προσωπικού δεν υπήρξε πάντα η αντικειμενική και σωστή πληροφόρηση εκουσίως τε ακουσίως αλλά ίσως και ο καθένας προσωρινά να έβλεπε το σήμερα και... έχει ο Θεός.

Αυτό όμως ούτε θωράκιζε ούτε διασφάλιζε το μέλλον της εταιρείας αλλά και του αναγκαίου ρόλου της που εκ της συστάσεώς της απαιτείτο να παίξει κάτι που είχε ως αποτέλεσμα ικανά στελέχη της, πλέον να έχουν απομακρυνθεί μη ανεχόμενα την απαξίωση και τον αποπροσανατολισμό, ζώντας εκ των έσωθεν απείρου κάλλους καταστάσεις.

Υπήρχαν και υπάρχουν λύσεις και διέξοδοι αρκεί να το θελήσουμε, πρωτίστως όμως πρέπει να προσδιορίσουμε ποιο ρόλο θέλουμε και απαιτείται να έχει η εταιρεία, αναγκαία επιβεβλημένο για τον τόπο να πιστοποιηθεί όποιος θα είναι αυτός ή αυτοί, να προσδιορισθεί και καταρτισθεί συγκεκριμένο οργανόγραμμα - να εκπαιδευτεί το προσωπικό αντιστοίχως – καθώς να γίνεται στοιχειώδης αξιολόγηση.

Υπάρχει εύρος πλαισίου αντικειμένων που έχει τη δυνατότητα και μπορεί να αναλάβει η εταιρεία κάνοντας τη διαφορά και δημιουργώντας το πρότυπο, πάντοτε βέβαια στα πλαίσια του νόμου καταρτισμένη και ενταγμένη σε επίσημο φορέα με πιστοποιημένες υπηρεσίες στον πολίτη. Ιδού λοιπόν μέλλον δόξης λαμπρόν.

Η επιτυχημένη πορεία της εταιρείας αλλά και η όλη η δράση της θα προκύπτει καταγεγραμμένη και ετησίως θα συντάσσεται έκθεση πεπραγμένων από τον εκάστοτε Διευθυντή της εταιρείας, όπου να μπορεί να προκύψει μελέτη οφέλους, κόστους με διαφανή στοιχεία προσιτά σε όλους (φορολογούμενους δημότες) και εφόσον το κόστος δεν (αποκλίνει) είναι ανισοβαρές υπέρογκο σε συνδυασμό πάντα με τις υπηρεσίες που παρέχει και βέβαια απαγορευτικό, εκλαμβάνοντας πάντα και τον κοινωνικό ρόλο που επιτελεί ο συγκεκριμένος φορέας.

Η περαιτέρω συνέχιση της εταιρείας αλλά και η συμβολή της υπό μια ερμαφρόδιτη μορφή - κατάσταση εκτός του αποπροσανατολισμού της και της απώλειας του συμπληρωματικού της ρόλου (ως φορέας της πολιτείας, Δημοτική-Περ/κή Αρχή) που απαιτείται και έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά ο τόπος, καθίσταται ανενεργός αλλά και επικίνδυνος παρουσιάζοντας αστοχία και αποπροσανατολισμό από το όραμά του... να λάμψει η Ρόδος ξανά...