«Η νοηματική γλώσσα αποτελεί μία διαφορετική κουλτούρα, έναν άλλο κόσμο»

Rodiaki NewsRoom

Υπάρχουν και στη Ρόδο αρκετές ελλείψεις, τονίζει η φιλόλογος και ειδική παιδαγωγός Αλ. Αλεξιάδη

Ως «μία διαφορετική κουλτούρα, έναν άλλο κόσμο», περιγράφει την Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (Ε.Ν.Γ.) η συμπατριώτισσά μας, φιλόλογος και ειδικός παιδαγωγός, Αλίκη Αλεξιάδη, η οποία είναι Υποψήφια διερμηνέας της γλώσσας αυτής και μιλάει για τις ελλείψεις που υπάρχουν και στη Ρόδο όσον αφορά την κάλυψη των αναγκών των κωφών ατόμων.

Η ίδια, είναι από τη Ρόδο αλλά τα τελευταία χρόνια, λόγω σπουδών και επαγγελματικής αποκατάστασης ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος του τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης. Εκτός από τα μαθήματα που διδάσκει, παρέχει στήριξη σε μαθητές είτε στο σπίτι είτε στο σχολικό τους περιβάλλον, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και καθότι πλέον γνωρίζει τη Νοηματική δουλεύει και με κωφά παιδιά.

«Προσωπικά, το επάγγελμά μου ως φιλόλογος και δη ως ειδικός παιδαγωγός και συγκεκριμένα η επαφή μου με τα παιδιά με αναπηρίες με έκανε καλύτερο άνθρωπο. Έμαθα να σέβομαι τον συνάνθρωπό μου, να αποδέχομαι τη διαφορετικότητα, να αγωνίζομαι για την ισότητα».

Για τη Νοηματική
Σχετικά με την έναρξη ενασχόλησής της με τη γλώσσα αυτή, λέει η κα Αλεξιάδη:
«Πριν τέσσερα χρόνια ξεκίνησα να μαθαίνω την Ε.Ν.Γ. στο Κέντρο Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας (Κ.Ε.Ν.Γ.) στη Θεσσαλονίκη. Στόχος μου ήταν η εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας, η οποία θα διευρύνει τους ορίζοντές μου. Τελικά ήρθα σε επαφή με μια διαφορετική κουλτούρα, έναν άλλον κόσμο, αυτόν των κωφών και για μένα αυτό είναι το μεγαλύτερο όφελος. Πλέον σήμερα είμαι υποψήφια διερμηνέας της Ε.Ν.Γ. και ευελπιστώ να επιτύχω φέτος στις εξετάσεις διερμηνείας και να εργαστώ πλέον επίσημα ως επαγγελματίας διερμηνέας Ε.Ν.Γ.»

»Καθημερινά προσπαθώ να συμβάλλω με τον δικό μου τρόπο στην άρση του κοινωνικού αποκλεισμού των κωφών/βαρήκοων ατόμων και στην καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος τους (π.χ. συμμετέχω σε εθελοντικά προγράμματα/δράσεις με θέμα τη Νοηματική, παρακολουθώ διαλέξεις και σεμινάρια με θέμα την κώφωση, υλοποίησα έρευνα στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού μου με θέμα την εκπαίδευση των κωφών/βαρήκοων και την παρουσιάζω σε συνέδρια/ διαλέξεις, χρησιμοποιώ συνεχώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –Facebook- με αποκλειστικό στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας αναφορικά με θέματα, όπως η κώφωση, η Νοηματική, η ανάγκη για υποτιτλισμό και ύπαρξη διερμηνέων, η εκπαίδευση και η κοινωνική ενσωμάτωση των κωφών/βαρήκοων κ.λπ.)».

Ποια είναι, όμως, η κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας και κατ’ επέκταση στη Ρόδο;
«Στην Ελλάδα τα άτομα με αναπηρία, κατά κανόνα, ζουν κοινωνικά αποκλεισμένα ενώ σπάνια υπάρχει μέριμνα για την κάλυψη των αναγκών τους. Συγκεκριμένα, στη Ρόδο υπάρχουν κωφά άτομα, αλλά δεν υπάρχει μέριμνα για την κάλυψη των αναγκών τους (παντελής απουσία διερμηνέων, άγνοια της νοηματικής εκ μέρους των ακουόντων, απουσία υποτίτλων στα τοπικά κανάλια Ρόδου), με αποτέλεσμα να ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας. Μέσα από τη δουλειά μου προσπαθώ να ανοίξω την πόρτα σε μία κοινωνία των ίσων».

Και καταλήγει με το εξής μήνυμα η κα Αλεξιάδη:
«Ως εκπαιδευτικός αλλά και ως εν δυνάμει επαγγελματίας διερμηνέας Ε.Ν.Γ., πιστεύω, ότι η Νοηματική θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία. Όπως οι μαθητές, δηλαδή, επιλέγουν να μάθουν μία ξένη γλώσσα στο σχολείο (π.χ. αγγλικά, γερμανικά), με αντίστοιχο τρόπο θα μπορούσε και η Νοηματική να αποτελεί μέρος του σχολικού προγράμματος, ως μάθημα επιλογής. Διότι μαθαίνοντας τη Νοηματική, δεν μαθαίνεις μόνο να επικοινωνείς με τους κωφούς, αλλά διευκολύνεις την προσαρμογή τους στο κοινωνικό σύνολο και αυτό θεωρώ είναι το σημαντικότερο. Κλείνοντας, εάν η Νοηματική έχρηζε σεβασμού και αποδοχής από όλους και χρησιμοποιούταν τόσο σε σχολικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, οι κωφοί θα ένιωθαν ισότιμα μέλη της κοινωνίας και δεν θα περιθωριοποιούνταν ως γλωσσική μειονότητα αλλά αντίθετα θα χτίζονταν γέφυρες επικοινωνίας και γόνιμης αλληλεπίδρασης».