Η ευθύνη είναι κοινωνική ανάγκη, συνοδεύει την πράξη

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Μανώλης Ζουμπάς

Ανάγκη (άγχω), εξαναγκασμός, υλική βία, απογοητεύσεις, πείνα, κακουχία, βασανιστήρια, οικονομική έλλειψη, ακανθώδη προβλήματα, που μπορούν να μην ευοδωθούν με την αδιάκοπη προσπάθεια που είναι υλικής ή ηθικής μορφής και κρατύνουν τη θέληση, έντονη επιθυμία ή πραγμάτωση γόνιμης ζωής, τέλειο λογικό δημιούργημα ο άνθρωπος είναι από τη φύση του καλός.

Οι ανάγκες είναι απεριόριστες. «Ου γαρ εστι διδάσκαλος ουδείς κρείττων -κρείσσων ανάγκης». Ξενοφών. «Ανάγκη εστί το μη ενδέχεσθαι (αποδέχομαι) άλλως». Αριστοτέλης. «Η ανάγκη είναι μητέρα της εφεύρεσης». Πράξη (πράσσω-πράττω) ενέργεια, δράση σε αντιδιαστολή με τα λόγια, εργασία, εκτέλεση έργου, εξασφάλιση της ευημερίας, εμπειρίες αποτέλεσμα της μάθησης, που προλαβαίνει την επανάληψη των κακών του παρελθόντος. Ο καθένας χαίρεται τα αγαθά της αρμονικής συμβίωσης, θετικής ψυχικής επαφής σε μια έλλογη κοινωνία.

Αντικρίζει το δραστήριο ανάστημα με αγάπη, στην οποία ριζώνει η αδελφοποίηση, ευγενείς σκοποί. Μεγάλη σημασία η ανάπτυξη ηθικών ψυχικών αξιών. Θέλει αρετή και τόλμη το «γνώθι σαυτόν», η πρωταρχική πηγή της γνώσης. Με την εφαρμογή η πράξη μεταβάλλεται σε πάγιο καθεστώς, σκορπά ευεργετικές πρωτοβουλίες στο διαστημόπλοιο Γη. Στην πράξη της προσφοράς τα πρόσωπα νιώθουν ευγνωμοσύνη, γίνεται κατά αμοιβαίο τρόπο. Επείγον ο κόσμος να είναι στα μέτρα του παγκόσμιου ανθρώπου.

Τις βάσεις του κλασικού Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας αποτελούν οι τρείς ελευθερίες. Η αρχή της ελευθερίας των θαλασσών, της ναυσιπλοΐας, της αλιείας, το νομικώς αδιαφιλονίκητο των Ελληνικών Δικαιωμάτων στο Αιγαίον Αρχιπέλαγος, πνεύμονας της Εθνικής ύπαρξης, καρδιά του Εθνικού μας οργανισμού. Με ευψυχία απαράμιλλη υπεράσπισε το ένδοξο ναυτικό μας. Με θωράκιση της ναυτικής και εν γένει αμυντικής ισχύος του Έθνους, υπερασπίζονται την ακατάλυτη κυριαρχία, τα θαλάσσια Ανατολικά Σύνορά μας. Διδάχος η ξεχωριστή Ελληνική φύση με τις πολλές φωτεινές μορφές, τις διέπει ο νόμος του μέτρου, είχαν γίνει Ολύμπιοι Θεοί.

Τεράστια η ανάπτυξη της ναυπηγικής, του εμπορίου, προσπορίζει πλούτο, οικονομία χρόνου. Παντού διέπει ο νόμος του μέτρου. Αποτελεί η θάλασσα τρόπο πολιορκίας της ξηράς. Τα κράτη έχουν τον εμπορικό ή πολεμικό στόλο. Οι Φοίνικες, οι Κρήτες, προσπαθούσαν να κυριαρχήσουν σ’ αυτή. «Μέγα το της θαλάσσης κράτος». Θουκυδίδης. Ο Μίνως ο αρχαιότατος που απόχτησε ναυτικό. Η θάλασσα οδήγησε προς την αναζήτηση του καινούργιου. Έγινε άρχοντας στις Κυκλάδες, ξεκαθάρισε τη θάλασσα από τους ληστές, πειρατές.

Οι πολλές μορφές της Ελληνικής φύσης έγιναν είδωλα θεών, αγάλματα, (αγάλεσθαι τον θεό) βωμοί, οι άπλετοι φωτισμοί της, κάνουν το κάλλος της. Ο κόσμος της φαίνεται με τις διάσπαρτες γραμμές βουνών, άλλα χρώματα, άλλη σύσταση γης, άλλη πανίδα, άλλη ψυχή, ενιαία στην ποικιλία, διδάσκει αιώνες. Ατελείωτη, απεριόριστη ομορφιά. Φαίνεται η ηρεμία, γαλήνη, πρωταρχικά αγαθά, ο έτερος είναι και εταίρος. Τα δυο σφικτοδεμένα στοιχεία γη και θάλασσα ενώνει ένας καθάριος ουρανός. Η διατύπωση της ομορφιάς της φύσης, γύμνασμα του άξιου, του μεγάλου καλλιτέχνη. Ο Γοργίας έλεγε. «Ει και καταληπτόν, αλλά τοι γε ανέξαιστον και ανερμήνευτον τω πέλας». (Και αν ακόμη μπορεί κανείς να το συλλάβει, δεν μπορεί όμως να το εκφράσει και να το εξηγήσει στον άλλο).

Συγκολλητική ουσία του εσωτερικού ανθρώπου, το χαρμόσυνο έναυσμα του ηθικού οργανισμού, κατάφαση της ανθρωπιάς είναι ο αυτοσεβασμός, θαύμα του σώματος, νου, πνεύματος, φλογώδης παρουσία καρδιάς, αγάπης, δημιουργίας, σοφή η επιταγή «ένδον σκάπτε», συμπορεύεται με το πάθος της αλήθειας (α το στερητικό, λήθω = λανθάνω), φερεγγυότητα, ειλικρίνεια, ευθύτητα. Ο καλός ατομισμός καλλιεργεί, συμπάθεια, συμπόνια, αλτρουισμό, ενωμένο εμείς, η δε αξιοπρέπεια αναγκαία προϋπόθεση της μεστής εσωτερικής ζωής. Η άλκιμη, σφριγηλή ατομικότητα, θα ωριμάσει για να ολοκληρωθεί, να γίνει προσωπικότητα, κεντρικό θέμα της αρετής. Οι μεγάλοι πολιτισμοί είναι καρποί της μακρόχρονης πείρας, παρατήρησης, ελευθερίας. Η Ιστορίας μας πολύτιμο, αναπόφευκτο κομμάτι του πολιτισμού μας.

Το αίσθημα της ευθύνης, το έχει κάθε πολίτης χωριστά. Αυτή η εγρήγορση της συνείδησης, οδήγησε τους Αθηναίους στο Μαραθώνα, στη Σαλαμίνα. Οι Έλληνες αποχτούν ακέραια τη συνείδηση της ευθύνης. Αυτό συμβαίνει στα τέλη του αρχαϊκού κόσμου γύρω στα 500 π.Χ. που θα απειλήσει την Ελλάδα από την εισβολή των Περσών. Τα δημιουργήματα της αρχαίας Ελλάδας, είναι καθαυτό Ελληνικά, μοναδική η προσφορά της στον κόσμο, δεν έχουν καμιά τους ρίζα έξω από τον Ελληνικό χώρο, την ανοιχτόκαρδη γη.

Σύλληψη Ελληνική η Δημοκρατία, στην οποία οι πολίτες παίρνουν το βάρος των αποφάσεων, μοναδική στην παγκόσμια Ιστορία η «Εκκλησία του Δήμου», υπεύθυνη για όλα. Παρέχει ό,τι πολύτιμο, το ενδιαφέρον για τη γνώση, εμπλουτίζει το συνάνθρωπο, δυναμώνει την αίσθηση της ζωντάνιας, υπάρχει κατά αμοιβαίο τρόπο η εκτίμηση, ευγένεια, δείχνεται κατανόηση, υπομονή, ανεκτικότητα. Τίποτε το αιωνόβιο στον πολιτισμό της υφηλίου, που να μην προέρχεται από τη Ελλάδα. Ο πολιτισμός πλάθεται με την αρμονική συνεργασία όλων των δυνάμεων του κόσμου, τον ποδηγετούν οι Μούσες. Αναφέρουμε ένα μικρό δείγμα των αρχαίων Ελλήνων επιστημόνων. Θουκυδίδης, Αριστοτέλης, Ιπποκράτης, Αρχιμήδης, Δημόκριτος.

Οι Έλληνες φίλεργοι, ζώντας σε μια πολυένδοξη γωνιά της Γης, αναγνωρίζουν το πρωτείο του άγρυπνου πνεύματος, στερεό έδαφος, στη διαδρομή ταραγμένων αιώνων. Τον ψυχικά δυνατό δεν λυγίζουν οι προκλήσεις. Ταλαντεύεται σαν τους δίσκους της ζυγαριάς ανάμεσα στη λύπη και τη χαρά, αχώριστα τα δύο αυτά. Πάντα για μια επιτυχία η νοημοσύνη και η προσπάθεια. Ο πόθος της ύπαρξης είναι βαθύς. Η Ελλάδα με αναμμένο τον πυρσό συνεχίζει το δρόμο της με ρυθμό εφηβικό, σημαία της η θετική ελευθερία, χαρακτηριστικό του πολιτισμένου, άξια της ωραίας αποστολής.

Τίποτε αιωνόβιο στον πολιτισμό της υφηλίου που να μην προέρχεται από τη Ελλάδα, λέγεται χωρίς, απολύτως, εγωισμό. Οι Έλληνες μόλις αποδυθούν στο διεθνή στίβο γίνονται, γονίμως, ανυπέρβλητοι πάντων. Σπουδαίες οι επιδράσεις το «μικρόν το δέμας» Χώρα μας στον πνευματικό, ψυχικό κόσμο της μεγάλης δύναμης της Ενωμένης Ευρώπης, του Ενωμένου πλανήτη, στους λαούς της Οικουμένης. Η αιώνια Ελλάδα κάνει πάντα το χρέος της, απέναντι των αμύθητων θησαυρών της Ιστορίας της. Προπύργιο της Ελευθερίας του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. «Ομογνωμέων ελληνικόν ουδέν αυτώ έθνος περιγίγνεται», κήρυξε ο Ηρόδοτος. Το φιλάληθες Ελληνικό πνεύμα να γίνει κανόνας ζωής.