Σελίδες Ιστορίας… Το άδοξο τέλος του υποβρυχίου «Ντελφίνο» στον Τάραντα, στις 23 Μαρτίου 1943

Σελίδες Ιστορίας… Το άδοξο τέλος του υποβρυχίου «Ντελφίνο» στον Τάραντα, στις 23 Μαρτίου 1943

Σελίδες Ιστορίας… Το άδοξο τέλος του υποβρυχίου «Ντελφίνο» στον Τάραντα, στις 23 Μαρτίου 1943

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 569 ΦΟΡΕΣ

Πραγματοποίησε 29 αποστολές και κάλυψε 17.439 μίλια

Επιμέλεια-συρραφή
Κώστας Τσαλαχούρης

Είναι ντοκουμέντο.

Μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουμε τι απέγινε το υποβρύχιο «Ντελφίνο», μετά τον τορπιλισμό της «Έλλης», στην Τήνο, στις 15 Αυγούστου 1940. Οι ελληνικές υπηρεσίες, μετά την απελευθέρωση, προσπάθησαν στη Ρόδο να ερευνήσουν το ζήτημα, για να φτάσουν στο γεγονός, ποιος έδωσε τη διαταγή για τον τορπιλισμό. Μάλιστα έφτασαν και μέχρι τη σύζυγο του κυβερνήτη Τζιουζέππε Αϊκάρντι που διέμενε στη Ρόδο. Όλα αυτά κατά καιρούς δημοσιεύτηκαν από τις φιλόξενες στήλες της «Ροδιακής», ως έγγραφα(1) και όχι ως θέμα.

Το έμβλημα του Ιταλικού  Βασιλικού Ναυτικού
Το έμβλημα του Ιταλικού Βασιλικού Ναυτικού

Τελικά το υποβρύχιο είχε άδοξο τέλος, στο οποίο θα αναφερθούμε στη συνέχεια.

Το «Ντελφίνο» ήταν υποβρύχιο της Regia Marina(2)

Η ναυπήγησή του έγινε στις 10 Οκτωβρίου 1928, στα ναυπηγεία της πόλεως Μονφολκόνε και η καθέλκυση στις 15 Ιανουαρίου 1930. Ανέλαβε υπηρεσία ύστερα από 10 μήνες στις 11 Οκτωβρίου στη ΙΙ Μοίρα υποβρυχίων με έδρα την πόλη Σπέτσια. Είχε πλήρωμα 5 αξιωματικούς και 47 υπαξιωματικούς. και ναύτες. Το «Ντελφίνο» είχε μήκος 69,80μέτρα και πλάτος 7,18μέτρα. Η ταχύτητά του υπό τη θάλασσα ήταν 8 κόμβοι και εκτός βυθού 15,1 κόμβοι. Έφτανε σε βάθος 80 μέτρων.

Στη Μαύρη Θάλασσα

Τη χρονική περίοδο από 1ης Μαΐου έως τις 18 Ιουνίου βρίσκεται στη Μαύρη Θάλασσα και επισκέπτεται τα λιμάνια Βατούμ, Κωστάντζα, Βάρνα και Κωνσταντινούπολη. Σκοπός αυτού του ταξιδίου είναι να ελεγχθούν οι συνθήκες και οι τρόποι διέλευσης των Στενών των Δαρδανελλίων. Το 1934 περιπολεί στην Ανατολική Μεσόγειο για την IV Μοίρα υποβρυχίων της Νάπολι και τον επόμενο χρόνο έχει έδρα το Τομπρούκ στη Λιβύη. Η εμπλοκή του στον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, υπήρξε ανεπιτυχής. Μεταξύ 9 και 24 Δεκεμβρίου 1936, πραγματοποίησε μια και μόνη αποστολή. Επιτέθηκε, χωρίς να ρίξει τορπίλες, σε ένα ατμόπλοιο, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Βαρκελώνης και Ταραγόνας. Τελικά εγκαταλείπει την προσπάθειά του.

Τον επόμενο χρόνο το «Ντελφίνο» επιχειρεί στην Ερυθρά θάλασσα. Με άλλα τέσσερα υποβρύχια της κατηγορίας του αποτελούν, το 1938, την 33η Μοίρα της 3ης Ομάδας υποβρυχίων με έδρα τη Μεσσήνη

Και το 1940 σχηματίζουν την 51η Μοίρα της 5ης Ομάδας Υποβρυχίων που έχει έδρα τη ναυτική βάση της Λέρου. Στις 10 Ιουνίου 1940, υπό τη διοίκηση του υπολοιάρχου Τζιουζέππε Αϊκάρντι περιπολεί στην περιοχή της Κάσου και στις 18 Ιουλίου δέχεται επίθεση με τορπίλη από ένα αγγλικό υποβρύχιο, την αποφεύγει και ύστερα από λίγες ώρες αντιπιτίθεται και ρίχνει μια τορπίλη στο ίδιο, το αγγλικό υποβρύχιο. Ένας δυνατός βρυχηθμός και μια ψηλή στήλη νερού, υποδηλώνουν ότι το χτύπημα ήταν επιτυχές-πάντως δεν γνωρίζουμε το αποτέλεσμα.

Ακολουθεί ο τορπιλισμός της «Έλλης» και στις 29 Νοεμβρίου-ο Αϊκάρντι είχε αντικατασταθεί από τον πλοίαρχο Alberto Avogadro di Cerrione, επιτέθηκε σε ελληνική νηοπομπή, ανοικτά του νησιού Καλόγεροι, εκτόξευσε δύο τορπίλες σε ένα αντιτορπιλικό-ίσως τα «Ψαρά(3)»-χωρίς αποτέλεσμα.

Ο τορπιλισμός της «Έλλης» στην Τήνο-15 Αυγούστου 1940
Ο τορπιλισμός της «Έλλης» στην Τήνο-15 Αυγούστου 1940

Κατάρριψη υδροπλάνου
Τις νυχτερινές ώρες της 1ης Αυγούστου 1941, Το «Ντελφίνο» ενώ έπλεε βόρεια του Ρας Αζζάζ της Κυρηναϊκής, στο Τομπρούκ, δέχεται επίθεση από ένα αγγλικό μικρό υδροπλάνο τύπου sunderland· στη σύγκρουση που ακολούθησε το αεροσκάφος καταρρίπτεται από τα πολυβόλα του υποβρυχίου και συντρίβεται στη θάλασσα. Το υποβρύχιο υπέστη κι αυτό αρκετές ζημιές-διέσωσε τα τέσσερα μέλη του αεροσκάφους.

Το «Ντελφίνο» κατά την καθέλκυσή του, στις 15 Ιανουαρίου 1930
Το «Ντελφίνο» κατά την καθέλκυσή του, στις 15 Ιανουαρίου 1930

1941, Βόμβες κάπου στη Ρόδο
1941, Βόμβες κάπου στη Ρόδο


Τον Σεπτέμβριο του 1941, κατά τη διάρκεια της βρετανικής επιχείρησης "Halberd(4)" στη Μάλτα, επειδή ενομίσθη ότι ίσως να ήταν επιθετική αποστολή εναντίον των ιταλικών ακτών, το υποβρύχιο περιπολούσε, συνεχώς, νοτιοδυτικά των ακτών της Σαρδηνίας. Στη συνέχεια έδρασε σε επιθετική διάταξη στα Στενά της Σικελίας και στα ανοικτά της Μάλτας.

1940, Το εύδρομο «Έλλη»
1940, Το εύδρομο «Έλλη»


Από τις 24 Φεβρουαρίου έως τις 9 Νοεμβρίου 1942 – με νέο κυβερνήτη, τον υποπλοίαρχο Mario Violante –εργάστηκε υπό την εποπτεία της Σχολής Υποβρυχίων της Πούλα, πραγματοποιώντας 67 εκπαιδευτικές αποστολές και μερικές ανθυποβρυχιακές περιπολίες στη βόρεια Αδριατική.

Ακολούθως πραγματοποίησε, από τις 10 Νοεμβρίου 1942, αποστολές μεταφοράς προμηθειών στη Λιβύη. Μετείχε σε τρεις αποστολές, και μετέφερε 207 τόνους (147,7τόνους πυρομαχικά και 59,3 καύσιμα. Στις 6 Ιανουαρίου 1943 ολοκλήρωσε την τρίτη αποστολή και στη συνέχεια υποβλήθηκε σε εργασίες συντήρησης στον Τάραντα μέχρι τις 20 Μαρτίου 1943.

Η βύθιση

Στις 12.15 ώρα στις 23ης Μαρτίου 1943 το υποβρύχιο απέπλευσε από τον Τάραντα στην Αυγούστα, συνοδευόμενο από μια μονάδα-πιλότο που χρησιμοποιήθηκε για πλοήγηση. Στις 13.15, πιθανότατα λόγω βλάβης στο πηδάλιο του υποβρυχίου, προκάλεσε ακούσια και αποφασιστική σύγκρουση, έκοψε το δρόμο στον πιλότο-πλοηγό, και το εμβόλισε στην πρύμνη, προκαλώντας την ξαφνική βύθιση του «Ντελφίνο»-συνέβη σε λίγα λεπτά- περίπου 6,5 μίλια για 205° από το φάρο San Vito, Τάραντα.

Οι άνδρες του υποβρυχίου «Ντελφίνο» μετά τον τορπιλισμό της «Έλλης». Φωτό του φίλου και συναδέλφου Γιάννη Τσένη-Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Επίκαιρα»
Οι άνδρες του υποβρυχίου «Ντελφίνο» μετά τον τορπιλισμό της «Έλλης». Φωτό του φίλου και συναδέλφου Γιάννη Τσένη-Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Επίκαιρα»


Συνολικά μέχρι τη βύθισή του, το «Ντελφίνο», πραγματοποίησε 18 επιθετικές-διερευνητικές και 11 αποστολές μεταφοράς. Κάλυψε 15.673 μίλια στην επιφάνεια και 1.756 μίλια υπό τη θάλασσα, σύνολο 17.439 μίλια.

Ο αρχιμηχανικός, πλοίαρχος του Ναυπηγός Μηχανικού Giuseppe Serafica(5), επτά υπαξιωματικοί οι Co 2^cl Βιντσέντσο Μορέλλι, Co 2^cl Αμεντέο Τομαδόνι, Co 2o Τζιουζέππε Εσπόζιτο, Co 2o Εουτζένιο Σάμπο, Co 2o Μαρίνο Σουριάνι, Sgt. Τζιοβάννι Μπορίνι και Sgt. Αντονίνο Τιμινέρι και είκοσι ναύτες οι Sc. Κάρλο Αλμπέρτη, Sc. Φραντζέσκο Αζζαρέττι, Sc. Μάριο Μπέλτο, Sc. Ρέντσο Μπούσι, Sc. Αλμπερίνο Ντε Λαουρέντις, Sc. Ενρίκο Τζιαβάρντι, Sc. Φίλιπο Μασερόνι, Com. Αντόνιο Μπονάνο, Com. Αλεσάντρο Καλνταμόνε, Com. Τζίρο Καμάσσα, Com.Ντομένικο Καμολέτο, Com. Σεσίντιο Τσιαρέρι, Com.Φραντσέσκο Τσιβάλε, Com. Μαρίνο Πάντοβαν, Com. Λουίτζι Πασκουάλι, Com. Γκαετάνο Πετρατσόλο, Com. Φραντσέσκο Πιτσούτι, Com. Βιντσέντσο Σάκο, Com. Μπρούνο Σάλβι και Com. Κόμο Κόζιμο Τρίμπολι, χάθηκαν με το υποβρύχιο.

1940, Ιταλοί στρατιώτες στο εσωτερικό της Ρόδου
1940, Ιταλοί στρατιώτες στο εσωτερικό της Ρόδου

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Δυστυχώς μέχρι σήμερα τα έγγραφα αυτά δεν μεταφέρθηκαν σε σκληρούς δίσκους και παραμένουν ακόμη σε φακέλους.

2. Ναυτικό όπλο του Βασιλείου της Ιταλίας μέχρι τις 18 Ιουνίου 1946. Με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας πήρε την ονομασία Marina Militare

3. Βυθίστηκε, στις 20 Απριλίου 1941, ύστερα από γερμανική αεροπορική επίθεση. Χάθηκαν 37 άνδρες και 57 τραυματίστηκαν.

4. «Δόρυ και πελέκι». Επιχείρηση ανεφοδιασμού της Μάλτας.

5. Τον αναφέρει επίσης ως διευθυντή Μηχανημάτων.

Το «Έλλη» στο λιμάνι της Τήνου. Φωτό Γιάννη Τσένη
Το «Έλλη» στο λιμάνι της Τήνου. Φωτό Γιάννη Τσένη

Διαβάστε ακόμη

Η Παλιά και η Νέα Αγορά της Ρόδου (Γ' Μέρος)

Η Παλιά και η Νέα Αγορά της Ρόδου (β' μέρος)

Η Παλιά και η Νέα Αγορά της Ρόδου

Η Ρόδος, ο Γρίβας και ο απελευθερωτικός αγώνας της Κύπρου

Δωδεκάνησα: Η Ενσωμάτωση, η ημερομηνία που δεν άλλαξε και μια προσωπική μαρτυρία

Η ιστορία της Αρχαγγελίτισσας Παρασκευής Γιακουμάκη: Στη Στράτα του Προφήτη Ηλία

Σελίδες Ιστορίας: Ο δρόμος των Παθών με τα γλυπτά, ο Σταυρός του Φιλερήμου και η κατάληψη της Μονής στις 20 Σεπτεμβρίου 1947

Τήλος: Οι πρώτοι γάμοι ομοφύλων το 2008, όπως τους έζησαν 3 από τους πρωταγωνιστές τους