Ο συνδυασμός γερμανικό μυαλό με ελληνική καρδιά είναι συνταγή επιτυχίας

Rodiaki NewsRoom

Η Ελλάδα έχει μεγάλες δυνατότητες τονίζει σε συνέντευξή του ο Γιώργος Πετράς

Ο Γιώργος Πετράς, ο συγγραφέας του βιβλίου "Let’s go Hellas – Ελλάδα, τώρα ακόμα περισσότερο!" (εκδοτικός οίκος Griechenland Zeitung) γεννήθηκε στην Γερμανία και μεγάλωσε σαν παιδί ελλήνων μεταναστών κοντά στην Στουτγκάρδη.

Ήδη σε νεαρή ηλικία έπρεπε να μάθει να είναι ανεξάρτητος, καθώς μεγάλωσε με έναν πατέρα, ο οποίος εργαζόταν πολλές ώρες ημερησίως και ο οποίος καταγόταν από την Ρόδο, εκεί που ο Γιώργος Πετράς δραστηριοποιείται επαγγελματικά σήμερα.

Ως Γερμανός στην Ελλάδα και ως Έλληνας στη Γερμανία ο Πετράς ανασκουμπώθηκε και συνέχιζε την πορεία του. Η ιστορία του είναι ένα success story. Το συμπέρασμα του: «Να μην τα παρατάς ποτέ!» και «Η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες». Μεγάλες δυνατότητες έχει και το βιβλίο του "Let´s go Hellas".

Ο Αντώνιος Παπαμιχαήλ, Υπεύθυνος Επικοινωνίας του Vision Network Athens στην Γερμανία συναντήθηκε με τον Γιώργο Πετρά στην Ρόδο.

Στη συνέντευξη, που δόθηκε, ο κ. Πετράς ανέφερε τα εξής:

Ανάμεσα στη Γερμανία και την Ελλάδα έχουν συμβεί πολλά τα τελευταία χρόνια. Πώς βλέπετε τις συναντήσεις των δύο χωρών τώρα;
Η κύρια ερώτηση είναι, τί έχει ακριβώς συμβεί. Κατά τη γνώμη μου δεν έχουν συμβεί τόσα πολλά. Ήταν περισσότερο ένας πόλεμος των μέσων και μια μάχη του τύπου, η οποία εκεί οδηγήθηκε τα τελευταία χρόνια και όχι τόσο, ότι οι Γερμανοί με τους Έλληνες και αντίστροφα έχουν προβλήματα μεταξύ τους. Βέβαια οι Έλληνες είχαν ένα πρόβλημα με την γερμανική πολιτική, η οποία μάλλον είναι η ευρωπαϊκή πολιτική. Επειδή ο κύριος Σόιμπλε και η κυρία Μέρκελ είναι σε μεγάλο βαθμό παρόντες, οι Έλληνες τα έριξαν στους Γερμανούς. Αλλά ο Γερμανός και ο Έλληνας δεν είχαν ποτέ μέχρι τώρα κάποιο πρόβλημα μεταξύ τους και δε θα το έχουν ποτέ. Ισχύει το αντίθετο:
Ο μεγαλύτερος αριθμός των τουριστών στην Ελλάδα είναι γερμανοί με πάνω από 3 εκατομμύρια το χρόνο. Είμαι της άποψης ότι το όλο θέμα με τους τεμπέληδες Έλληνες προκλήθηκε μέσω των μέσων και της πολιτικής.

Τί μπορεί κατά τη γνώμη σας να οδηγήσει σε μία διαρκή βελτίωση της σχέσης των δύο χωρών;
Θέλω να το τονίσω, μια διαρκής βελτίωση είναι μονάχα λογική και απαραίτητη, όταν κάτι δε λειτουργεί. Αλλά δεν ήταν ποτέ τόσο προβληματική η κατάσταση, όσο παρουσιάζεται. Κάθε Έλληνας θα ήθελε να είναι έστω και λίγο οργανωμένος όπως οι Γερμανοί, και κάθε Γερμανός θα ήθελε να έχει λίγο από αυτήν την νότια αύρα και την ηρεμία.

Ακριβώς αυτό περιγράφετε στο βιβλίο σας: γερμανικό μυαλό, ελληνική καρδιά. Θα μπορούσε αυτό να είναι για όλους μια αρχή που οδηγεί στην επιτυχία;
Απόλυτα. Απλά πιστεύω, λόγω του ότι η Ευρώπη εκπροσωπείται από διαφορετικές χώρες στη βόρεια και στη νότια Ευρώπη, ότι απλά κανείς πρέπει να αποδέχεται τους άλλους λαούς και τα άλλα χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό το λόγο η ελληνική καρδιά και το γερμανικό μυαλό είναι ιδανικά. Πρέπει κανείς να είναι καλά οργανωμένος στην Ευρώπη, αλλά όχι και τόσο όσο ήταν πιο παλιά. Το να τα οργανώσεις όλα στο κεφάλι, δε λειτουργεί πια, το οποίο το βλέπει κανείς. Πιστεύω, ότι ο συγκερασμός και των δύο καθορίζει τον Ευρωπαίο. Στην πραγματικότητα πρέπει να δουλέψουμε αποσκοπώντας σ’ αυτό, στο ότι δηλαδή ο Γερμανός θα γίνει λίγο πιο χαλαρός και ο Έλληνας ή ο νοτιοευρωπαίος λίγο πιο οργανωμένος. Τότε το γερμανικό μυαλό-ελληνική καρδιά μπορεί να είναι μία συνταγή επιτυχίας. Σ’ αυτό είναι σημαντικό να αποδεχόμαστε τις άλλες χώρες όπως είναι. Ο Έλληνας δε θα μπορέσει ποτέ να γίνει Γερμανός. Και μόνο εξαιτίας του πολιτισμού ή της ιστορίας του παρελθόντος. Αυτό που πάει πολύ καλά, το βλέπει κανείς στους Έλληνες που ζούνε στη Γερμανία. Εκεί βλέπει κανείς ότι λειτουργεί. Αυτό σημαίνει ότι ο Έλληνας μπορεί, όταν το περιβάλλον είναι ανάλογο. Στην Γερμανία δεν πετάει έτσι τη γόπα του τσιγάρου του στο έδαφος. Το κάνει μια, δυο φορές και μετά τέλειωσε. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος πρέπει λίγο να καθοδηγεί. Γι’ αυτό είχαμε ένα πρόβλημα τα τελευταία χρόνια.

Στο βιβλίο σας περιγράφετε το εξής περιστατικό: Ένας ηλικιωμένος κύριος σας πλησίασε το 2010, λίγο μετά το άνοιγμα του γραφείου σας στη Ρόδο και σας είπε: «Ώστε τώρα λοιπόν θέλεις να ξεπουλήσεις και τα τελευταία υπάρχοντά μας; Έχεις την εντολή της Άγκελα Μέρκελ; Θες να υποστηρίξεις το ξεπούλημα; Ε, Γερμανέ;» Πώς είναι η κατάσταση σήμερα; Σκέφτονται εν τω μεταξύ αλλιώς οι άνθρωποι στη Ρόδο;
Στην αρχή ήταν αλήθεια έτσι. Απλά εξαιτίας του γερμανικού ονόματος. Engel & Völkers, γερμανικό όνομα, Σόιμπλε, Μέρκελ, όλα το ίδιο. Και κατά τη διάρκεια της κρίσης ήταν εν μέρει έτσι. Εν μέρει αρνητικό, εν μέρει όμως και θετικό. Ήμασταν οι Γερμανοί. Αντιπροσωπεύαμε την ποιότητα. Άλλοι πάλι λέγανε ότι οι Γερμανοί θέλουν να μας τα φάνε όλα. Αυτό βέβαια έχει ελαττωθεί τον τελευταίο καιρό, επειδή οι άνθρωποι έχουν καταλάβει τη δουλειά μας. Είμαστε μια ελληνική επιχείρηση, μια ελληνική ΕΠΕ με έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενους που ζουν στη Ρόδο. Πληρώνουμε εδώ τους φόρους μας. Αναθέτουμε δουλειές σε τοπικές διαφημιστικές. Όλα βέβαια με τη γερμανική ποιότητα. Γι’ αυτό πετυχαίνουμε. Στη Ρόδο πουλάμε κατά κύριο λόγο εξοχικές κατοικίες και όχι την πρώτη κατοικία των Ελλήνων. Στην Ρόδο δεν υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη, όπως π.χ. στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Οι άνθρωποι εδώ και σε άλλες τουριστικές περιοχές τα πηγαίνουν καλύτερα απ’ ότι στην υπόλοιπη Ελλάδα. Το 2010 υπήρχαν 16 εκατομμύρια τουρίστες στην Ελλάδα, το 2017 αναμένονται 31 εκατομμύρια. Όλα τα νησιά, που ζουν από τον τουρισμό, τα πάνε πολύ καλύτερα απ’ ότι παλαιότερα. Αυτό που είναι προφανές, είναι ότι ο Έλληνας γκρινιάζει πολύ. Αυτό το έχουν όμως στην παλιά πόλη εδώ και 15 χρόνια. Αυτό είναι το χόμπυ των Ελλήνων. Αλλά το βλέπω σχετικά χαλαρά.

Αν κάνεις μια βόλτα στη Ρόδο, ακούς συνήθως από τους ντόπιους, ότι παρόλο που έρχονται τουρίστες, δεν έχουν την ποιότητα, που θα επιθυμούσε κανείς. Πώς βλέπετε την τουριστική ανάπτυξη του νησιού;
Γενικά έτσι είναι. Στους 31 εκατομμύρια συνολικά τουρίστες, από τους οποίους 2,7 εκατομμύρια πηγαίνουν στη Ρόδο, δεν μπορεί να είναι το μεγαλύτερο τμήμα τους οι καλύτεροι τουρίστες. Στην Μαγιόρκα επίσης δεν είναι έτσι. Στην Μαγιόρκα υπάρχουν 11 εκατομμύρια τουρίστες, απ’ αυτούς το μισό εκατομμύριο θα επιθυμούσε η Ρόδος ως πελατεία. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Δεν μπορούμε να απορροφήσουμε 2,5 εκατομμύρια τοπ τουρίστες. Ωστόσο μπορούμε να βελτιωθούμε ποιοτικά. Στον ιδιωτικό τομέα αυτό έχει συμβεί εν μέρει. Έχουμε υπέροχα καινούργια ξενοδοχεία, που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια, τα οποία μπορούν να ανταγωνιστούν σίγουρα άλλα μέρη ανά τον κόσμο. Αλλά υπάρχει έλλειψη σε υποδομές. Γι’ αυτό είμαι υπέρ της ιστορίας της Fraport, ακόμα και όταν για τους Έλληνες τίθεται το θέμα του ξεπουλήματος. Δεν είναι ξεπούλημα. Η χώρα και το έδαφος μένουν στα ελληνικά χέρια. Το έχουν μισθώσει για 50 χρόνια. Λέω ξεκάθαρα: Όταν έρχομαι στο αεροδρόμιο και θέλω να χρησιμοποιήσω την τουαλέτα, και από τις 5 τουαλέτες λειτουργεί η μία, και δεν υπάρχει ούτε σαπούνι, ούτε χαρτί υγείας, τότε είμαι χαρούμενος που επιτέλους έρχεται η Fraport και το οργανώνει, καθώς είναι η πρώτη εικόνα που έχει ο τουρίστας. Εκεί θα μας βοηθήσει η Fraport. Εκεί είμαστε και πάλι Made in Germany. Και εδώ πρέπει να δεχτούμε βοήθεια, γιατί ο Έλληνας νομίζει ότι τα ξέρει όλα, κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Η νέα γενιά το καταλαβαίνει αυτό σιγά- σιγά. Αυτή η ιστορία στο τέλος θα βοηθήσει το νησί, καθώς πιστεύω, ότι η Fraport μέσα σε -το πολύ- 3 χρόνια, θα φέρει πολύ περισσότερο τουρισμό στη Ρόδο. Θα έρθουν πολύ περισσότεροι τουρίστες μέσω των πτήσεων. Αυτό είναι ξεκάθαρο, καθώς μόνον έτσι μπορούν να κερδίσουν χρήματα. Δε θα κάθονται όπως παλαιότερα το χειμώνα να περιμένουν μέχρι να έρθει το καλοκαίρι, αλλά θα προσπαθούν κιόλας το χειμώνα να έχει κίνηση το αεροδρόμιο. Με αυτή την έννοια αυτό μας συμφέρει όλους.

Ο Γιώργος Πετράς θα δωρίσει όλη του την συγγραφική αμοιβή για τις υποτροφίες στο Ίδρυμα Υποτροφιών Ρόδου. Το Ίδρυμα αυτό δίνει τη δυνατότητα σε ταλαντούχους νέους από κοινωνικά ευπαθείς ομάδες να σπουδάσουν.

Παραγγελία βιβλίου: Σε κάθε γερμανόφωνο βιβλιοπωλείο και στο https://www.griechenland.net/…/1450-let%E2%80%99s-go-hellas…