Κλ. Παπακωνσταντίνου: «Οι κατακτήσεις έρχονται με αγώνες και με δυνατό ΚΚΕ»

Μπάμπης Μαστροδημήτρης

Συνέντευξη του υποψήφιου βουλευτή Δωδεκανήσου στη «Ροδιακή»

Τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να εμπιστευθούν το ΚΚΕ οι Δωδεκανήσιοι, για τους αγώνες που θα πρέπει να δοθούν από το λαϊκό κίνημα και για τον τρόπο με τον οποίο θα «ανατραπεί το σάπιο σύστημα», μίλησε σε συνέντευξη που παραχώρησε στη «Ροδιακή», ο υποψήφιος βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κλεόβουλος Παπακωνσταντίνου.

Ο ίδιος ως Τοπογράφος Μηχανικός στο επάγγελμα, ενεργός πολίτης της κοινωνίας της Ρόδου, αλλά και ως μέλος της γραμματείας της Ροδιακής Επιτροπής Ειρήνης, απάντησε ακόμη σε σημαντικά ερωτήματα όπως τα προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο μας και τις ενδεχόμενες λύσεις τους, αλλά και για τα ελληνοτουρκικά.

Η σταθερή και αταλάντευτη γραμμή του ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια, αποκλείει κάθε ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών με άλλα κόμματα, σε μια εποχή που οι πολίτες έδειξαν την προτίμησή τους προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί θα πρέπει να σας εμπιστευθούν σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση με την ψήφο τους;

Τώρα ο λαός έχει πείρα απ’ όλα τα κόμματα και από το ΚΚΕ. Όλες οι λύσεις δοκιμάστηκαν. Και όλοι μαζί αύριο, αν χρειαστεί, θα συνασπιστούν ακόμα και στην ίδια κυβέρνηση για να διασφαλίσουν τη σταθερότητα στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Να μην διακόπτεται δηλαδή η άσκηση της κυρίαρχης πολιτικής, της πολιτικής που κόβει μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα, που βάζει φόρους και κατάσχει λαϊκές περιουσίες, που εμπλέκει τη χώρα μας στα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ και των Αμερικάνων, ανεξάρτητα από την «κομψότητα» των λέξεων που χρησιμοποιούν για να ξεγελάσουν το λαό. Γιατί ακριβώς τα σημερινά κόμματα, εκτός ΚΚΕ, στηρίζουν το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του.

Απέναντι σ’ όλη αυτή τη διάταξη βρίσκεται το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ έχει αποδείξει, ότι και μέσα στο κίνημα και μέσα στη Βουλή, είναι η φωνή του λαού, είναι το κόμμα που με τις θέσεις, τις προτάσεις του υποστηρίζει αταλάντευτα τα συμφέροντα των εργαζομένων. Είναι το μόνο κόμμα που δεν συναίνεσε σε καμιά αντιλαϊκή πολιτική, είναι το μόνο κόμμα που μπορεί πραγματικά να αποτελέσει τη λαϊκή αντιπολίτευση, να συγκρουστεί με τις μέχρι σήμερα πολιτικές και τις κατευθύνσεις της Κομισιόν.

Σήμερα σε ατομικό επίπεδο υπάρχουν ριζοσπαστικοί άνθρωποι οι οποίοι έφυγαν από άλλα κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κ.λπ.) που στελέχωσαν τα ψηφοδέλτια των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών, που στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ - των βουλευτικών εκλογών- και μαχητικά έρχονται μαζί μας. Πολλοί περισσότεροι βέβαια μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Η πρόταση συμμαχίας του ΚΚΕ, η Λαϊκή Συμμαχία, αφορά τη λαϊκή πλειοψηφία που σήμερα υποφέρει και πρέπει να οργανωθεί να παλέψει με κατεύθυνση την ανατροπή του σάπιου συστήματος και σ' αυτήν τη συμμαχία και πάλι το ΚΚΕ θα τα δώσει όλα, θα μπει μπροστά.

Αποτελείτε ένα από τα εμπειρότερα στελέχη του ΚΚΕ στα Δωδεκάνησα. Ποια θεωρείτε τα σημαντικότερα προβλήματα για την περιοχή μας και ποιες οι προτάσεις σας για την επίλυσή τους;
Το πώς θα τα βγάλει πέρα με βάση τις πραγματικές ανάγκες είναι το καθημερινό βάσανο για τον κάθε εργαζόμενο, ιδιαίτερα τον άνεργο νέο ή μεγαλύτερο, αλλά και για τον αυτοαπασχολούμενο. Πιο συγκεκριμένα το πρόβλημα εποχικότητας στην εργασία σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, των χαμηλών μισθών και συντάξεων, των φορολογικών βαρών, οι υποβαθμισμένες υπηρεσίες σε υγεία και παιδεία που οδηγούν τον κόσμο να δαπανά μεγάλα ποσά για την κάλυψη αυτών των βασικών αναγκών στη ζωή του, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Τα προβλήματα της μετακίνησης, των υποδομών, των ναρκωτικών, του πολιτισμού και αθλητισμού δεν είναι υποδεέστερα.

Το ΚΚΕ έχει καταθέσει πλήθος τροπολογιών και προτάσεων νόμου στη Βουλή και στη θητεία αυτής της κυβέρνησης, όπως έγινε και με τις προηγούμενες, που απορρίφθηκαν επικαλούμενοι τις «δημοσιονομικές αντοχές», αλλά και με απαξιωτικές δικαιολογίες, όπως ότι είναι «ανεφάρμοστες», «μη ρεαλιστικές», «ευχολόγια» κ.τ.λ.

Και όμως αυτές οι προτάσεις του ΚΚΕ αφορούν την πραγματική ανακούφιση σήμερα των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων από τα χρέη σε Εφορίες, Ταμεία, δήμους και τράπεζες, την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων, την ουσιαστική προστασία των ανέργων, την κάλυψη στοιχειωδών λαϊκών αναγκών.

Να σας πω μόνο μερικές όπως την επαναφορά του κατώτερου μισθού, επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης, 13ου και 14ου μισθού. Ρυθμίσεις για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και κατάργηση αντεργατικών διατάξεων. Η πρόταση αυτή εξάλλου ήταν των 531 συνδικαλιστικών οργανώσεων που κατέθεσαν σε όλα τα κόμματα και μετά από πίεση του ΚΚΕ ήρθε στη Βουλή.

Η κυβέρνηση τη χαρακτήρισε ως «πρόταση που δεν πατάει στην πραγματικότητα», αλλά παρόμοιες ήταν και οι τοποθετήσεις των εκπροσώπων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Το ΚΚΕ πρότεινε την επαναφορά του μειωμένου ΦΠΑ σε όλα τα νησιά. Τη διαγραφή του συνόλου των οφειλών προς τις επιχειρήσεις ηλεκτρικής ενέργειας σε όσους διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.

Ειδικά για τους εποχικά εργαζόμενους της περιοχής μας, η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για το επίδομα ανεργίας να παρέχεται σε όλους τους ανέργους (και τους αυτοαπασχολούμενους) χωρίς όρους και προϋποθέσεις στο 80% του βασικού μισθού αποτελούσε ένα κρίσιμο μέτρο προστασίας από την επιδείνωση ούτως ή άλλως της κατάστασης που βιώνουν κι όταν ακόμη εργάζονται.

Από την άλλη, οι προτάσεις νόμου της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων είχαν στο επίκεντρό τους είτε την υλοποίηση αντεργατικών μέτρων και μέτρων στήριξης του κεφαλαίου είτε το ξεγέλασμα του λαού μέσα από τη γνωστή τακτική «σου αφαιρώ 10 και σου επιστρέφω 1». Γι' αυτό, άλλωστε και πολλές προτάσεις ψηφίστηκαν από κοινού από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα.

Εμείς λέμε ότι οι προτάσεις αυτές του ΚΚΕ χρειάζεται ακόμα πιο μαχητικά να αποτελέσουν στόχους πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, που αν δεν υπήρχε η δική του πίεση, η κυβέρνηση δεν θα ανακοίνωνε ούτε τα μέτρα «ψίχουλα», στην προσπάθειά της να διασκεδάσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ισχυρό ΚΚΕ λοιπόν ώστε την επόμενη μέρα να δυναμώσει η διεκδίκηση μέσα και έξω από τη Βουλή.

Στα χρόνια των μνημονίων το ΚΚΕ «ευαγγελίζεται» ως απόλυτη προτεραιότητά του την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων ενάντια στα οικονομικά συμφέροντα. Ποιες είναι οι κατακτήσεις που έχει πετύχει η συγκεκριμένη στόχευση και πόσες μάχες θεωρείτε ότι πρέπει ακόμη να δοθούν;
Το ΚΚΕ καταθέτει όλες του τις δυνάμεις για να δυναμώσει η διεκδίκηση και η πάλη των εργαζομένων για δικαιώματα, για μια αξιοπρεπή ζωή όπως αξίζει στους παραγωγούς όλου του πλούτου που υπάρχει και του τον κλέβουν οι λίγοι, οι τράπεζες, τα μονοπώλια, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Δεν ήταν λίγοι οι αγώνες που αναπτύχθηκαν και κέρδισαν οι εργαζόμενοι καλύτερες επιχειρησιακές συμβάσεις, με τους αγώνες τους οι συνταξιούχοι πήραν όχι βέβαια τη 13η σύνταξη, αλλά κάποια από τα κλεμμένα τους, οι λαϊκοί αγώνες στο βαθμό που αναπτύχθηκαν δεν επέτρεψαν στη πράξη να εφαρμοστούν ή καθυστέρησαν αντιλαϊκά μέτρα.

Ακόμα και για την πιο μικρή κατάκτηση στα αυτονόητα δικαιώματά σου ως εργαζόμενος απαιτείται σύγκρουση και ρήξη με το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό. Το ΚΚΕ βάζει στόχους πάλης μέσα στο κίνημα με βάση τι δυνατότητες υπάρχουν σήμερα με την εξέλιξη της επιστήμης, της τεχνολογίας αλλά και των παραγωγικών δυνατοτήτων που διαθέτει η χώρα μας, ώστε να καλύπτονται όλες οι σύγχρονες ανάγκες του λαού. Οι κατακτήσεις όμως έρχονται με αγώνες, και για να ξεδιπλωθούν δυνατοί αγώνες απαιτείται και δυνατό ΚΚΕ.

Σε ένα οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον όπου βασίζεται κυρίως σε καπιταλιστικές πρακτικές, εντελώς αντίθετες δηλαδή από αυτές που εσείς έχετε ως κεντρική φιλοσοφία, ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος του ΚΚΕ στο άμεσο μέλλον;

«Η σημερινή βαρβαρότητα δεν είναι μονόδρομος. Βέβαια στην εξουσία, και μετά τις εκλογές, θα βρίσκονται πάλι οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι καπιταλιστές. Όσο βρίσκονται αυτοί στην εξουσία, ο λαός θα συνεχίσει αντικειμενικά να βρίσκεται σε θέση «αντιπολίτευσης». Η κυβέρνηση που θα προκύψει θα είναι όργανο αυτής της εξουσίας, όποια και αν είναι η σύνθεσή της. Γ ι' αυτό ο λαός πρέπει μπροστά στις κάλπες να αναλογιστεί όχι πώς θα δυναμώσει αυτές τις δυνάμεις, αλλά πώς θα ενισχύσει το «αντίπαλο δέος», τη μόνη λαϊκή αντιπολίτευση το ΚΚΕ, που βρίσκεται στον αντίποδα αυτών των πολιτικών.

Για να μετρήσει νέα βήματα η προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, να δυναμώσει η προσπάθεια συμμαχίας εργαζομένων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, η κοινή πάλη όλων όσοι σήμερα πλήττονται από την πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ. Η λαϊκή αντιπολίτευση, λοιπόν, δεν είναι «μάχη χαρακωμάτων», αλλά συγκέντρωση δυνάμεων, για να περάσει το εργατικό κίνημα στην αντεπίθεση. Για να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματική φιλολαϊκή προοπτική, την πρόταση διακυβέρνησης με το λαό στην εξουσία για την οποία παλεύει το ΚΚΕ. Με αυτό το κριτήριο θα πρέπει ο λαός να δυναμώσει το ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες στις 7 Ιούλη.»

Πρόσφατα άρχισε να επιδεινώνεται η ανησυχία στα ελληνοτουρκικά, κοντά στην δικιά μας «γειτονιά» και συγκεκριμένα στο Αιγαίο. Πώς αντιλαμβάνεστε τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας; Θεωρείτε ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος ενός νέου θερμού επεισοδίου;
«Η κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας σε Κύπρο και Αιγαίο είναι ανησυχητική, δημιουργεί ντε φάκτο καταστάσεις επεκτείνοντας τις γκρίζες ζώνες, αμφισβητώντας κυριαρχικά δικαιώματα σε Ελλάδα και Κύπρο. Σαφώς λοιπόν και είναι υπαρκτός ο κίνδυνος ενός θερμού επεισοδίου.

Η κυβέρνηση κρατά μία στάση επικίνδυνου εφησυχασμού , αλλά το πιο επικίνδυνο είναι ότι έχει αναλάβει σε κοινή "εργολαβία" με τη ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα αστικά κόμματα να πείσει πως την ειρήνη και την ασφάλεια της χώρας, τα σύνορα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα θα τα υπερασπιστούν δήθεν οι ξένοι "προστάτες", οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ.

Τα περιλάλητα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), στην πράξη λειτουργούν ως «πλατφόρμα διαλόγου» για τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης και τα σχέδια συνδιαχείρισης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Ο λαός μας πρέπει να υποστηρίξει το δρόμο των αμοιβαία επωφελών σχέσεων με άλλες χώρες και λαούς και στις εκλογές της 7ης Ιούλη να γυρίσει την πλάτη σε όσους για δεκαετίες τον "παραμυθιάζουν" πως μέσα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με τη στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ, θα αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση.

Μέσα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και αυτό το ζήτημα θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, μιας και η επιθετικότητα της αστικής τάξης της Τουρκίας πατά στη σχέση συνεργασίας κι ανταγωνισμού με την άρχουσα τάξη της Ελλάδας, εξελίσσεται μέσα σε χοντρά παιχνίδια και συγκρούσεις ισχυρών ξένων δυνάμεων και ενεργειακών "μεγαθηρίων" για τον έλεγχο της Ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς των εμπορευμάτων, για μερίδια αγορών και γεωπολιτικά στηρίγματα.

Μόνο απελευθερώνοντας τη χώρα απ' αυτό το βεβαρημένο κι επικίνδυνο για το λαό πλαίσιο θα μπορέσουμε να ανασάνουμε από τον κίνδυνο του πολέμου. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με πολύ ισχυρό ΚΚΕ, που προτάσσει την κοινή πάλη των λαών Ελλάδας, Κύπρου και Τουρκίας, κόντρα στα συμφέροντα που οδηγούν στον πόλεμο.»