Ο Μπάλμπο σφράγισε με το αποτύπωμά του την Iστορία αυτού του τόπου

Τα υδροπλάνα στη Ρόδο και τα νησιά

Γράφει ο Κώστας Τσαλαχούρης Μεσοπόλεμος. Ναι, και δεύτερος τετράρχης του φασισμού, σφράγισε με το αποτύπωμά του την Ιστορία αυτού του τόπου. Εκτός από τον Ντε Βέκκι, που διετέλεσε και Διοικητής των Ιταλικών Νήσων του Αιγαίου, ο Ίταλο Μπάλμπο, εθνικός ήρωας της Ιταλίας, από τους διασημότερους πιλότους της εποχής, με τις αφίξεις του στη Ρόδο και τη Λέρο, άφησε ανεξίτηλο και ευδιάκριτο το αποτύπωμά του, αφού περιέλαβε στις πτήσεις του τα δύο αυτά νησιά και υπήρξε ο «νονός» των δύο αεροδρομίων της Ρόδου, των Μαριτσών και της Καλάθου. Υπέδειξε τις θέσεις για να γίνουν τα αεροδρόμια-μάλιστα την πεδιάδα της Κρεμαστής την επισκέφτηκε ο ίδιος, και λέγεται ότι έβαλε ο ίδιος τα πρώτα σημάδια- όπως τον Μάιο 1939 ζήτησε σε συνάντησή του με τον Μουσολίνι, τη μεταφορά 100.000 Ιταλών εποίκων στα νησιά. Ήταν, όμως, αργά για μια τέτοια τεράστια μετακίνηση. Ύστερα από τρεις μήνες, άρχισε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η Ιταλία ήταν αναγκασμένη να προετοιμάζεται, ως ουδέτερη χώρα, τότε, για την υπεράσπιση των συνόρων της, όμως, στις 10 Ιουνίου 1940, επιτίθεται στην ηττημένη από τους Γερμανούς, Γαλλία, και προσχωρεί στον δημιουργούμενο ʼξονα, πρώτα με τη Γερμανία και στη συνέχεια με την Ιαπωνία και άλλα μικρά κράτη. Όταν ο Μπάλμπο πραγματοποιούσε τις τολμηρές αυτές πτήσεις, ήταν υφυπουργός της Αεροπορίας και η δημοτικότητά του έφτανε σε απίθανα ύψη, ξεπερνώντας κι αυτήν του Μουσολίνι. Σε μια απ’ αυτές τις πτήσεις που πραγματοποιείται με υδροπλάνο από τις 24 Απριλίου μέχρι τις 7 Μαΐου 1928, περιλαμβάνει τη Ρόδο και τη Λέρο. Η πτήση γίνεται με υδροπλάνο τύπου «Savoia Marchetti 55», και καταρρίπτονται πολλά ρεκόρ. Στις 14 ημέρες που διαρκεί αυτή η κρουαζιέρα-έτσι την ονομάζουν-το υδροπλάνο πετά συνολικά 48 ώρες, και καλύπτει 7.000 χιλιόμετρα. Ξεκινά από τη Ρώμη, με πρώτο σταθμό τη Λέρο, όπου εκεί επιθεωρεί την αεροπορική βάση του νησιού, που μόλις έχει δημιουργηθεί, μετά φτάνει στη Ρόδο, όπου τον υποδέχεται ο διοικητής Μάριο Λάγκο. Στη συνέχεια καλύπτει την απόσταση Ρόδου- Τομπρούκ στη Λιβύη και προχωρεί προς νότο, 400 χιλιόμετρα στην έρημο, ακολουθώντας τα σύνορα Λιβύης, Αιγύπτου, φτάνει στην όαση Giarabub- επιστρέφει στο Τομπρούκ, προφανώς χωρίς στάση γιατί δεν υπάρχει λίμνη, αλλά μια πηγή, και ακολουθώντας την παραλία της Κυρηναϊκής φτάνει στη Βεγγάζη. Κι εκεί πηγαίνει νοτιότερα, πετώντας πάνω από τη μεγάλη Σύρτη φτάνει στην πόλη Agedabia, που απέχει 16 χιλιόμετρα από τη θάλασσα. Επιστρέφει στην Βεγγάζη, καλύπτει όλη την παραλία της Τριπολίτιδας και φτάνει στην Τρίπολι. Πραγματοποιεί νέο άθλο και «εισδύει» στη Σαχάρα όπου πετά στην όαση, στα σύνορα Λιβύης-Τυνησίας-Αλγερίας, και στην πρωτεύουσα των Βερβερίνων Gadàmes. Η πτήση αυτή με την επιστροφή καλύπτει χίλια χιλιόμετρα. Το τέλος της διαδρομής του Μπάλμπο, από την Τρίπολι στη Ρώμη, είναι χίλια εκατό χιλιόμετρα, και καλύπτεται σε 6 ώρες… Οι αφίξεις του Μπάλμπο στη Ρόδο, με αεράκατο, είναι συνεχείς γιατί πλέον του δίδεται το χαρτοφυλάκιο του υπουργού της Αεροπορίας και έχει επαφές με το Λάγκο για τη Λέρο και τον Ντε Βέκκι αργότερα ως Κυβερνήτης πλέον της Λιβύης, αντικαταστήσας τον άλλο τετράρχη του φασισμού Ντε Μπόνο. Τα υδροπλάνα Στη Ρόδο και στη Λέρο, συνεχώς από τα μέσα της δεκαετίας του 1920, σταθμεύουν υδροπλάνα τα οποία πραγματοποιούν εσωτερικές πτήσεις προς τα διάφορα νησιά. Φανατικός και μέγας θιασώτης αυτών των ταξιδιών είναι ο διοικητής Μάριο Λάγκο ο οποίος τα παίρνει αντί της θαλαμηγού του και πραγματοποιεί τις περιοδείες του. Επίσης κάθε τόσο δημιουργούνται από τις ιταλικές εταιρείες S.i.s.a. (Società Italiana Servizi Servizi Aerei), την S.a.n.a (Società Anonima di Navigazione Aerea), και ιδιαίτερα την «Aeroespresso Italiana», που έχει τις γραμμές προς τα ιταλικά Νησια του Αιγαίου, νέες γραμμές από διάφορες πόλεις της Ιταλίας. Ρώμη, Μπρίντιζι, Βενετία, Τορίνο, Μιλάνο, συνδέονται με τη Ρόδο και το Καστελλόριζο, που αποτελεί το λιμάνι του, προκεχωρημένο σταθμό προς την Μέση και ʼπω Ανατολή. Μπορούμε να πούμε ότι όλα σχεδόν τα νησιά με τα υδροπλάνα δεν ήταν ποτέ απομονωμένα. Η αλληλογραφία ήταν διαρκής και διεξαγόταν επί καθημερινής βάσεως. Και ενώ, οι εφημερίδες της εποχής γεμίζουν τις στήλες τους με τα κατορθώματα των αεροπόρων και με τα ατυχήματα που είναι συχνά, ο διοικητής των Ιταλικών Νήσων του Αιγαίου Μάριο Λάγκο, χρησιμοποιεί το υδροπλάνο ως νέο μέσο των περιοδειών του στα νησιά. Ο Λάγκο και η Θεούσα Την 1η Ιουνίου 1927 ο Μάριο Λάγκο και η θεούσα-δεν γνωρίζουμε αν φορούσε και κάλτσες με γραμμή ή αν τα μαλλιά της τα έκανε ορισμένες φορές κότσο- σύζυγός του Οκταβία, πήραν δύο υδροαεροπλάνα και έφτασαν στην Κω. Ιδού πώς περιγράφει με τη γλώσσα της εποχής, το γεγονός ο Μεσατζέρο ντι Ρόντι»: «Χθες πρωΐαν ηκούσαμεν μετά ζωηροτέρου ενδιαφέροντος τον ισχυρόν κρότον δύο κινητήρων, όστις εορτασίμως και χαρμοσύνως διεχύνετο εις τον αέρα. Είδομεν μικρόν πλήθος αφοσιωμένον, συνηθροισμένον κατ’ αρχάς επί της αποβάθρας της Διοικήσεως και κατόπιν διεσκορπισμένον κατά μήκος του Μανδρακίου, με το βλέμμα εστραμμένον προς τον ουρανόν εν τω γλυκεί ρεμβασμώ τεσσάρων πτερύγων αίτινες διέσχιζον μετά ταχύτητος τον ουρανόν. »Μετ’ ολίγον ο θόρυβος των κινητήρων εξησθενίσθη· κατόπιν έπαυσεν ενώ τα δύο υδραεροπλάνα διοικούμενα παρά των υπολοχαγών Φορμεντίν και Τζέδδα και εφ’ ων είχον καταλάβει θέσιν η μεν Κυρία Οκταβία Λάγκο εις το πρώτον, η δε Α.Ε,. ο Διοικητής εις το δεύτερον-διευθυνόμενα προς την Κων εξηφανίσθησαν εις την όρασίν μας. »Αι Α.Α.Ε.Ε. αναχωρήσασαι εκ Ρόδου την 9.40.π.μ. αφίχθησαν εις Κων περί ώραν 10.20 π.μ. γενόμεναι δεκταί δι’ εγκαρδίων διαδηλώσεων. Θα επανακάμψουν σήμερον εναερίως κατά τας απογευματινάς ώρας». Πρέπει να σημειώσουμε ότι τις ημέρες εκείνες-συγκεκριμένα από τις 10 Μαΐου 1927- οι εφημερίδες κάλυπταν τις στήλες τους με ρεπορτάζ για το χαμό των Γάλλων πηδαλιούχων αεροπόρων Κολί και Νουγκεσέρ στη θαλάσσια περιοχή της Νέας Υόρκης-εκτελούσαν τη πτήση Παρίσι-Νέα Υόρκη με το σκάφος τους «Λευκό πτηνό», άλλου Γάλλου πηδαλιούχου στα νησιά του Πρασίνου Ακρωτηρίου, την περιπέτεια του Ιταλού αεροπόρου συνταγματάρχη Ντε Πινέδο, που αντί να προσθαλασσωθεί στο Ναύσταθμο της Φιλαδέλφειας, αναγκάστησε να μένει στη Νέα Υόρκη-το σκάφος του έφτασε από την Ιταλία στην αμερικανική πρωτεύουσα ατμοπλοϊκώς και συναρμολογήθηκε εκεί-, λόγω ομίχλης, το θάνατο του αρχηγού της Πολωνικής Αεροπορίας, που κατέπεσε με το αεροπλάνο του, λόγω πυρπολήσεως της μηχανής του, και φυσικά το κατόρθωμα του Αμερικανού αεροπόρου Τσαρλς Λίτμπεργκ που με το μονοθέσιο αεροπλάνο του «Το Πνεύμα του Αγίου Λουδοβίκου», πέρασε τον Ατλαντικό Ωκεανό. Ήταν η αγαπημένη ειδησεογραφία των αναγνωστών των εφημερίδων. Ήταν 20 Μαΐου 1927…