«Αισθανόμαστε αδικία, κι ένα μεγάλο κρίμα στην καρδιά μας…»!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ο Νίκος Διακίδης, μιλά για τις επιπτώσεις από την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στη Ρόδο

Η ζωή μας στο 23%! Η απειλή που τα τελευταία ένα-δυό χρόνια υπήρχε πάνω απ΄ τα κεφάλια μας είναι γεγονός που δυσχεραίνει, επιβαρύνει άδικα, εξωθεί σε μαρασμό επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Είναι η κατάργηση στην πράξη της περιβόητης «νησιωτικής πολιτικής».

Η Ρόδος, η κότα που κάνει το χρυσό αυγό όπως τη βλέπουν οι άλλοι ήταν στο στόχαστρο πάντα και θεωρείτο ότι είχε λυμένα τα προβλήματά της. Αυτό πληρώνει, την εικόνα της… Τώρα ανοίγεται ένα φθινόπωρο που κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει και το πιθανότερο όχι στην είσπραξη περισσότερου ΦΠΑ, γιατί το πρόβλημα του ΦΠΑ ανέκαθεν ήταν η εισπραξιμότητα κι όχι το ύψος του!

Ο Νίκος Διακίδης, επιχειρηματίας προερχόμενος από οικογένεια της Ρόδου η οποία ήταν ίσως η πρώτη που ασχολήθηκε με την αγορά ακινήτου, είναι από τους ανθρώπους της νέας εποχής που έχουν θέσεις και το θάρρος να τις διατυπώνουν καθαρά και σήμερα στηλιτεύει, καλεί σε εγρήγορση και λέει αλήθειες.

Πρώτη μέρα χθες που η ζωή μας πήγε στο 23%. Πώς το σχολιάζετε;
Είναι η μέρα που η περιοχή της Ελλάδας, η προνομιούχος και ευλογημένη, χάνει όλα τα προνόμια που δικαίως είχε. Είναι η μέρα που εξισώνεται με οποιοδήποτε άλλο μέρος της Ελλάδας, αδιάφορο ή ενδιαφέρον. Κατάφεραν επιτέλους να ολοκληρώσουν την απάτη εναντίον μας. Μετά από τόση προσφορά σ΄ αυτό το κράτος, πολιτιστική και οικονομική.

Βλέπετε εσείς κάποια αντίδραση από τον επιχειρηματικό κόσμο, ακόμα κι από τους ίδιους τους καταναλωτές;
Ο κόσμος και σε προηγούμενη συγκέντρωση που διοργανώθηκε από τους φορείς γι’ αυτό το θέμα ήταν παγερά αδιάφορος. Πάρα πολύ μικρή συμμετοχή για το μέγεθος του προβλήματος και γενικότερα χλιαρή αντίδραση για ένα μέτρο που θα έχει τεράστιες επιδράσεις στην καθημερινότητά μας, είτε σε ότι αφορά το τουριστικό προϊόν, είτε για τον καθένα καταναλωτή χωριστά. Όμως και από τις τελευταίες εκλογές είδαμε ότι η αποδοχή του κόσμου αγγίζει το 50%. Αυτό για εμένα προσωπικά εξηγείται ως εξής: έχει να κάνει με την εκλογή με λίστα και όχι με σταυρό που σημαίνει ότι ο Έλληνας και η παιδεία μας έχει μεταλλαχτεί, με συνέπεια τα κριτήριά μας να αφορούν και μόνο στα ρουσφετολογικά. Υπάρχει ένα τεράστιο κενό λοιπόν στην παιδεία του νεοέλληνα που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω, κι αυτό λέγεται έλλειψη της έννοιας του «κοινού καλού».

Τι ορίζετε εσείς ως «κοινό καλό»;
Κοινό καλό σημαίνει ότι στην καθημερινότητά μας από την πιο απλή μας επιλογή έως την πιο σύνθετη, για παράδειγμα το δικαίωμα ψήφου, βάζουμε αυτή την έννοια μπροστά. Για εμάς αντίθετα κριτήριό μας είναι τα προσωπικά οφέλη που θα μας επιφέρει η επιλογή μας και οι πρόσκαιρες απολαύσεις. Κι ερχόμαστε τώρα να μιλήσουμε για τα Δωδεκάνησα, κι αυτό που καίει εμένα και όλη την αγορά, όλο τον κόσμο με τον οποίο έρχομαι κι εγώ σε επαφή και όλοι μας. Δεν είναι το θέμα του ΦΠΑ. Ο ΦΠΑ είναι ένα σύμπτωμα της αρρώστιας που χρόνια κουβαλάμε σ΄ αυτό τον τόπο. Είναι η άγνοια των ανθρώπων που μας διοικούσαν τα τελευταία 35 χρόνια της πραγματικής αξίας αυτού του τόπου. Εγώ θέλω έτσι να το βλέπω, ως άγνοια και όχι ως προσπάθεια απαξίωσης τελικά αυτού του τόπου. Οπότε όλοι που αγωνιζόμαστε και αγαπάμε πραγματικά αυτό το νησί αισθανόμαστε αδικία, κι ένα μεγάλο κρίμα στην καρδιά μας για το πώς αυτή η ευλογημένη γωνιά της Ελλάδας και του δυτικού πολιτισμού, κατάντησε. Γιατί για κατάντια πρόκειται, κατάντια είναι αυτό.

Στην υπόλοιπη χώρα, θα το έχετε διαπιστώσει κι εσείς λένε «ά, είσαι από τη Ρόδο, μια χαρά είστε εσείς, δεν έχετε προβλήματα εσείς…», κι αυτό δημιουργεί εντυπώσεις γενικότερα…
Εγώ δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω τι εντύπωση προκαλούμε. Μας βλέπει κάποιος από την υπόλοιπη Ελλάδα ως προνομιούχους και προερχόμενους από ανώτερο πολιτισμό ή σαν τους αρχοντοχωριάτες-νεόπλουτους; Εμείς στην πραγματικότητα ανήκουμε στην πρώτη κατηγορία, αλλά όλα αυτά τα χρόνια εκείνοι που είπαμε παραπάνω μας οδήγησαν στο να φαίνεται ότι ανήκουμε στη δεύτερη κατηγορία.

Η αγορά πως θα αντιδράσει, τι εκτίμηση κάνετε;
Αρχικά ο κόσμος δεν θα αντιληφθεί ίσως τι ακριβώς έχει συμβεί. Θα βλέπει μία διαφορά στην τιμή προς τα πάνω και μιλούμε για τους κατοίκους γιατί σιγά-σιγά η Ρόδος αδειάζει και δεν μπορεί αυτή η μεγάλη διαφορά στην αλλαγή του ΦΠΑ να απορροφηθεί από τις επιχειρήσεις οι οποίες είναι ήδη επιβαρημένες οπότε μοιραία θα την υποστεί ο καταναλωτής. Δεν θα ισχύσει το ίδιο για τις τουριστικές επιχειρήσεις όπου εκεί λόγω ανταγωνισμού θα υποχρεωθούν οι επιχειρήσεις να απορροφήσουν αυτή τη διαφορά με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Η βιωσιμότητα επομένως των επιχειρήσεων θα δεχτεί μεγάλο πλήγμα και υπάρχουν επιχειρήσεις που έχουν ήδη υψηλό δανεισμό οι οποίες θα βρεθούν σε δεινή θέση. Την ίδια ώρα απέναντι στα τουρκικά παράλια το αντίστοιχο ΦΠΑ είναι κοντά στο 0%.

Τουλάχιστον υπάρχουν και κάποιοι που κέρδιζαν πολύ και τώρα θα μειωθούν τα κέρδη τους και αναφέρομαι στις πολυεθνικές και στις αλυσίδες καταστημάτων από την υπόλοιπη Ελλάδα.
Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που μας κάνει έξω φρενών και εξηγώ. Την φοροελάφρυνση που δικαιωματικά μας ανήκει όλοι αυτοί την εκμεταλλεύτηκαν και έβγαλαν λεφτά απ΄ αυτό, τα οποία λεφτά δεν μένουν μάλιστα στο νησί. Για παράδειγμα μια τηλεόραση σε μια αλυσίδα καταστημάτων στην Ρόδο πουλιέται 100 ευρώ και στην Πατησίων πουλιέται 100 ευρώ! Η πώληση του συγκεκριμένου αγαθού στη Ρόδο είχε μέχρι προχθές επιπλέον 7% κέρδος γι αυτήν την επιχείρηση. Τότε κέρδιζαν πολλά και τώρα και πάλι δεν χάνουν, αλλά κότσοι ποιοι πιαστήκανε;

Οι Ευρωπαίοι απαίτησαν την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ;
Δεν νομίζω ότι οι Ευρωπαίοι το έκαναν αυτό. Η δική μας η κυβέρνηση βρίσκει και κάνει, δεν υπάρχει αντίσταση πέραν αυτής της τελευταίας από τον κ. Χατζημάρκο, τον κ. Καμπουράκη, τον κ. Πάππου, τον κ. Μιχαήλ, τον κ. Μπόνη και τον κ. Τσούλλο και είναι το μόνο θετικό που βγαίνει απ΄ αυτή την ιστορία στο πλαίσιο του «η ισχύς εν τη ενώσει» που θεωρώ ότι όλοι πρέπει να το στηρίξουμε, ανεξάρτητα ιδεολογιών και πεποιθήσεων. Δυστυχώς οι Έλληνες ψηφίζουν με το θυμό τους και τη δυσαρέσκεια, δεν ψηφίζουν με τη λογική. Επομένως δεν έγινε η Ελλάδα ξαφνικά αριστερή χώρα, οι συγκυρίες έφεραν αυτήν την παράταξη στη θέση της κυβέρνησης χωρίς να έχει εμπειρία, ξεκινώντας από τους βουλευτές Δωδεκανήσου που μας εκπροσωπούν στη Βουλή. Η δήλωση Γάκη που διάβασα ότι «μας εξέπληξε η επιλογή της Ρόδου», τον εξέπληξε που βάλανε και τη Ρόδο μέσα, δικαιολογεί αυτό που λέω.

Τι πρέπει να γίνει, πώς να συνεχίσουμε;
Πρώτα απ΄ όλα να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι Ροδίτες την αξία του τόπου μας. Αυτό είναι το πιο βασικό γιατί είναι σαν να έχεις μία Φεράρι και να εκτελείς μεταφορές-μετακομίσεις. Δεύτερον να αρχίσουμε σιγά-σιγά, ξεκινώντας από τον ίδιο μας τον εαυτό να αναδείξουμε αυτό το μεράκι, το νοικοκυριό, την ευγένεια που έχουμε εκ φύσεως, να τα βγάλουμε στην καθημερινότητά μας και όλοι μαζί πια χωρίς αντιπαλότητες και μικροπρέπειες να αγωνιστούμε για ένα μοναδικό σκοπό. Να επαναφέρουμε τον τόπο μας εκεί που πραγματικά του αξίζει.