Π. Σάμιος: είναι πολύ σημαντικό ότι έρχομαι με τα έργα μου στη Ρόδο

Λίζα Γ. Τσοπανάκη

Στις 16 Ιουνίου εγκαινιάζεται η έκθεσή του στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης

Για την έκθεση «Από το βυθό της μνήμης» που εγκαινιάζεται στις 16 Ιουνίου στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου, στη Νέα Πτέρυγα του Νεστoρίδειου Μελάθρου αλλά και για τη σημαντικότητα της Ρόδου σε ότι αφορά την κουλτούρα της, μίλησε στη «Ροδιακή» ο καταξιωμένος ζωγράφος κ. Παύλος Σάμιος.

Η έκθεση παρουσιάζει αντιπροσωπευτικά έργα του τρόπου εργασίας που ο Παύλος Σάμιος υιοθέτησε τα τελευταία επτά χρόνια. Πρόκειται για έργα που αναδεικνύουν την ερωτική σχέση του καλλιτέχνη με την ίδια τη ζωγραφική, αλλά και με τη θεματολογία του. Παράλληλα η έκθεση κάνει μια μικρή αναδρομή στη δουλειά του εικαστικού καλλιτέχνη, παρέχοντας μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του συνόλου του έργου του.

Τι θα παρουσιάσετε στην έκθεση σας στην Ρόδο σε αυτές τις τρείς ενότητες;

Στην έκθεση "Απο το βυθό της μνήμης" χρησιμοποιώ στοιχεία απο την κυκλαδική Ελλάδα μέχρι σύγχρονα έργα όπως ήταν ο Πικάσο κ.λπ., τοποθετώ τα δικά μου τα "μοντέλα", τους καθημερινούς ανθρώπους σε αντιπαράθεση με μεγάλη ζωγραφική που έχει γίνει απο το παρελθόν, τους αρχαίους χρόνους, τον Πικάσο, Τιτσιάνο, διάφορους αναγεννησιακούς μεγάλους ζωγράφους. Τοποθετώ δηλαδή τα δικά μου τα έργα μέσα στο ατελιέ τους, μπαίνω δηλαδή κατά κάποιο τρόπο με το έργο μου και έχω σαν φόντο έναν Τιτσιάνο, δουλεμένα όμως με τέτοιο τρόπο που να μοιάζουν σαν μια παλιά γκραβούρα και όχι για να αντιγράψω τον τρόπο τους. Έχω δημιουργήσει έναν τρόπο, προκειμένου να δώσω περισσότερη σημασία σε αυτό που ήθελα να δείξω.

Αυτή είναι η πρώτη ενότητα, ενώ η δεύτερη αποτελείται από μια σειρά με πίνακες όπου εκτίθονται ο ζωγράφος και το μοντέλο. Βλέπουμε δηλαδή το πως ο ζωγράφος εμπνέεται από το μοντέλο ή καμιά φορά το ερωτεύεται κιόλας και υπάρχει μια προσωπική ιδέα που λέει ότι ένας μεγάλος ζωγράφος που δημιούργησε ένα πολύ σημαντικό έργο με ένα μοντέλο ήταν κατά κάποιο τρόπο επειδή εκτός απο το έργο του, ήθελε να εκφράσει και την αγάπη του.

Έχω σαν πρώτο ζωγράφο λοιπόν τον Τιτσιάνο με το μοντέλο του που είχε δημιουργήσει την Αφροδίτη του Ουρμπίνο, μετά έχω έναν Ελ Γκρέκο (που δεν θα το δείτε γιατί τον έχω χαρίσει στην πινακοθήκη των Χανίων), όπου ο Γκρέκο ήταν ερωτευμένος με κάποιο από τα μοντέλα του, και από πίσω, μέσα στο ατελιέ του ζωγραφισμένο ένα απο τα ωραιότερα έργα που έχει φτιάξει ποτέ. Το Elspolio, που είναι ο Ιησούς με τον κόκκινο μανδύα που τον πάνε για να τον σταυρώσουν.

Σαν πηγή έμπνευσης δηλαδή, βλέπουμε ότι ο έρωτας είναι αυτός που δίνει δύναμη σε έναν ζωγράφο να κάνει το μεγάλο έργο του. Στη δεύτερη ενότητα της δουλειάς μου ασχολούμαι με έργα της κυκλαδικής εποχής, αποδεικνύοντας το πόσο διαχρονικό σύμβολο είναι το γυναικείο γυμνό, αυτό το αιώνιο σύμβολο ερωτισμού και δημιουργίας. Στην τρίτη ενότητα είναι τα δικά μου έργα. Κάνω μια μικρή αναδρομή στη δουλειά μου και δίνω στον θεατή μια αντιπροσωπευτική εικόνα της πορείας μου στην τέχνη. Όλα αυτά αποτελούν όλη την ενότητα του έργου, και αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια.

Αυτή είναι η πρώτη σας έκθεση στο νησί της Ρόδου και το Νεστορίδειο Μέλαθρο. Θα βρίσκεστε αρκετές μέρες στην Ρόδο, τι άλλο θα δούμε απο εσάς;

Σκοπεύω να πραγματοποιήσω μια σειρά απο ακουαρέλες απο την Ρόδο, έτσι θα μείνω λίγες μέρες να ζωγραφίσω ό,τι με εμπνέει, το κάστρο, τα στενά, το λιμάνι, ώστε όλες αυτές οι ακουαρέλες να δημοσιευθούν μετά την έκθεση, απο το Βήμα και τον Νίκο Μαστροπαύλο.

Πρόκειται να γίνει ένα ζωγραφικό οδοιπορικό για τη Ρόδο, όπως είχε πραγματοποιηθεί πέρσι και για τα Χανιά.

Έτσι, θα μείνω λίγες μέρες να παρακολουθώ και την έκθεση μου τα βράδια, να τριγυρνάω μέσα στην πόλη να τη γνωρίσω και καλύτερα και να ζωγραφίσω ορισμένα πράγματα που θα μου δώσουν έμπνευση.

Σε πρόσφατη συνέντευξή σας δηλώσατε πως σας συγκινεί το ότι θα βρίσκεστε στην Ρόδο και στο Νεστορίδειο Μέλαθρο.

Είναι πολύ σημαντικό για εμένα το οτι έρχομαι με τα έργα μου στην Ρόδο, δεν ξέρω αν οι Έλληνες καταλαβαίνουν τη σημαντικότητα αυτού του χώρου και το τι είναι η Ρόδος για την Ελλάδα, καθώς και η όλη κουλτούρα που υπάρχει εκεί όλα αυτά τα χρόνια, απο το 1200 και μετά.

Είναι πολύ σημαντικό ότι μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω μια τέτοιου είδους έκθεση. Είναι μάλιστα μια τακτική που έχω, μετά την έκθεση που πραγματοποίησα στο Μουσείο Μπενάκη, ήθελα να δείξω το έργο μου στην Ελλάδα. Όχι για οικονομικούς λόγους, κάθε άλλο, είναι προσωπικές συλλογές οι περισσότερες.

Είναι πολύ ωραίο αυτό το "σου λέω μου λες", "σου δείχνω, αισθάνεσαι", είναι ένα πνευματικό πάρε- δώσε. Αυτό που λέει ο κόσμος επικοινωνία. Αν χαθεί αύριο όλος ο κόσμος και μείνω μόνος μου, δεν νομίζω να ζωγραφίζω. Η ζωγραφική γίνεται για να το δείξω σε εσένα, να χαρείς, να σου περάσω ένα μήνυμα, να αισθανθείς μια κατάσταση.

Ειδικά τα νέα παιδιά, που σε αυτά επιμένω εγώ, πρέπει να βλέπουν έργα ζωγραφικής, να πηγαίνουν σε μουσεία. Πηγαίνεις σε μεγάλα μουσεία του εξωτερικού όπως το Λούβρο και βλέπεις παιδιά ξαπλωμένα στο πάτωμα με χαρτιά και μαρκαδόρους, να αντιγράφουν έναν πίνακα και να εμπνέονται. Είναι το θέμα της επαφής, πάνω σε ένα χαρτί. όχι μόνο να το δουν αλλά και να καθίσουν να εμπνευστούν.

Αισθάνεστε ότι αυτό γίνεται και στην Ελλάδα;

Έχω δει διάφορα μουσεία που το κάνουν αυτό, δηλαδή το μουσείο το Κυκλαδικό, έχει μάλιστα και πολύ καλό δάσκαλο που το κάνει αυτό με γλυπτά και πλαστελίνες, το έχω δει και στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Γουλανδρή που τα παιδιά με χαρτιά είναι μπροστά στις τίγρεις και τα λιοντάρια και ζωγραφίζουν.

Έχουν δηλαδή μια επαφή με κάτι που το βλέπουν στα περιοδικά και στην τηλεόραση και σαν γελοιογραφίες. Βλέπουν το πραγματικό και τα συναισθήματα είναι εντελώς διαφορετικά. Το έχω δει και στη Πινακοθήκη που ήταν ανοιχτή που πήγαιναν δέκα παιδιά και έβλεπαν πίνακες και προσπαθούσαν να τους πλησιάσουν, όχι φυσικά να τους αντιγράψουν, δεν είναι το θέμα ποιος το κάνει καλύτερο αλλά πως έρχεσαι σε επαφή.

Θα ήθελα πάρα πολύ για τα έργα μου να πάνε τα σχολεία και με χαρτάκια και σχέδιο να ασχοληθούν, να μπουν μέσα και είτε μόνα τους είτε με την καθοδήγηση του δασκάλου να ζωγραφίσουν κάτι. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο καλό κάνει στα παιδιά αυτό.

Άλλωστε αν υπάρξει ζήτηση απο τα σχολεία, εγω θα μπορούσα να κρατήσω τα έργα μου λίγο παραπάνω στην Ρόδο, είναι η προσωπική μου συλλογή και δεν έχω θέμα να παραμείνει για λίγο ακόμη καιρό αν υπάρξει ενδιαφέρον.

Η έκθεση «Από το βυθό της μνήμης» εγκαινιάζεται στις 16 Ιουνίου και ώρα: 8.30 μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης ως: 15 Σεπτεμβρίου.

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: Τρίτη έως και Σάββατο 8.30 - 21.00.

Κυριακή – Δευτέρα κλειστά

Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στη Νέα Πτέρυγα του Νεστορίδειου Μελάθρου, που ανήκει στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου, Oδός Ι & Π. Νεστορίδου (πρώην Κώ), ανάμεσα στο Νεστορίδειο Μέλαθρο και το Ξενοδοχείο των Ρόδων.

Τηλ: 2241025780, 2241036646