1912-1971 Διαδρομή Στέλιου Η. Κωτιάδη

Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΓΓΕΛΗΣ 1912. 2 Αυγούστου: Γεννιέται στο χωριό Ίστριος της Ρόδου ο Στέλιος Ηλία Κωτιάδης. Λίγους μήνες νωρίτερα και συγκεκριμένα από τις 16 Μαϊου του 1912 ολόκληρο το νησί βρίσκεται υπό ιταλική στρατιωτική κατοχή. Η Ιστορία έχει γυρίσει σελίδα. Τερματίστηκε η μακραίωνη τουρκική κατοχή και όλοι πίστεψαν ότι γρήγορα θα ολοκληρώνονταν οι εθνικοί πόθοι και τα νησιά θα ενσωματώνονταν με την Ελλάδα. Γρήγορα οι ελπίδες τους άρχισαν να κλονίζονται και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάννης στις 24 Ιουλίου του 1923 η Ιταλία προσαρτά επίσημα πλέον τα Δωδεκάνησα. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος και ο Στέλιος Κωτιάδης μαθαίνει τα πρώτα γράμματα στο Δημοτικό σχολείο των Σιαννών όπου υπηρετεί ως δάσκαλος ο πατέρας του. Γράφει ο αείμνηστος Αναστάσης Γιαρενάκης στη Ροδιακή της 17ης Μαρτίου 1950, μετά τη θριαμβευτική εκλογή του ως πρώτου βουλευτή της ελεύθερης Δωδεκανήσου στο ελληνικό Κοινοβούλιο μετά τις εκλογές της 5ης Μαρτίου του 1950 « με τον κ. Κωτιάδη γνωριζόμαστε απ΄το μαθητικό θρανίο του Δημοτικού Σχολείου Σιαννών. Εκεί απάνω στο στενόμακρο σκαμνί περάσαμε πλάϊ-πλάϊ μια ζωή γεμάτη μαθητικό συναγωνισμό και φιλότιμη προσπάθεια ποιος να περάσει τον άλλο στις εξετάσεις. Από τότε μικρό παιδί θρεμμένος απ’ το δάσκαλο πατέρα του και ποτισμένος από μια οικογενειακή παράδοση, γεμάτη χριστιανοσύνη και αυστηρή ηθική, ξεχώριζε ανάμεσα στα άλλα παιδιά…» Από την παιδική του ηλικία διακρίνονταν για τις εξαιρετικές του επιδόσεις στα γράμματα. Μετά την ολοκλήρωση των εγκυκλίων σπουδών του στη Ρόδο, σπούδασε Οικονομικές και Εμπορικές Επιστήμες στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Bocconi του Μιλάνο, του οποίου και ανακηρύχθηκε διδάκτορας. Στη συνέχεια και μετά από διαγωνισμό επελέγη ως υπότροφος για μετεκπαίδευση στην Αγγλία, όπου στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου παρακολούθησε μαθήματα Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών. Ήδη ο πατέρας του είχε μεταναστεύσει αρχικά στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη συνέχεια στην Αυστραλία όπου έλαβε το ιερατικό σχήμα και υπηρέτησε επάξια το ποίμνιό του. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι επιστολές του υιού Κωτιάδη με τον πατέρα του, επιστολές που δίνουν με τον πλέον παραστατικό τρόπο το κλίμα της εποχής, τις δυσκολίες που υπήρχαν και την εξαιρετική θέληση του Στέλιου Κωτιάδη για να τα καταφέρει. Σε ομογενειακή εφημερίδα της Αυστραλίας και με ημερομηνία 7 Δεκεμβρίου 1933 διαβάζουμε: «Περίλαμπρος επιτυχία ομογενούς σπουδαστού». «Διά του τελευταίου ταχυδρομείου ο συμπαθής και ακάματος εφημέριος της ημετέρας Κοινότητος Αιδεσ. Κ. Ηλ. Κωτιάδης έλαβε παρά του εν ΜΙλάνω ήδη ευρισκομένου υιού του το ευφρόσυνον άγγελμα της εξαιρετικής επιτυχίας τη οποίαν ούτος ήρατο εις τας εν τη Ανωτάτη Εμπορική Σχολή της Ρόδου εξετάσεις του. Ο νεαρός σπουδαστής εξελέγει ως ο μόνος άξιος μεταξύ των πολλών άλλων συμμαθητών του, διαφόρων εθνικοτήτων, όπως παρακολουθήση ανωτέρας σπουδάς, εν τω Πανεπιστημίω του Μιλάνου, ως υπότροφος του Ινστιτούτου Ουβέρτου-Μαρίας Ζωσέ. Η εξαιρετική επιτυχία του νεαρού τούτου ομογενούς σκαπανέως των γραμμάτων αντανακλά ουχί μόνον εις τον αγαπητόν μας Εφημέριον, όστις δικαίως σεμνύνεται διά την έξοχον επιτυχίαν του προσφιλούς του υιού, αλλά και εις ημάς τους Έλληνας ακόμη, διότι εν τω προσώπω του νεαρού σπουδαστού εξυψώθη εν ξένη χώρα το ελληνικόν πνεύμα και όνομα…» Στην εφημερίδα Πανελλήνιος Κήρυξ του Σύδνεϋ στος φύλλο της 20ης Αυγούστου του 1936 διαβάζουμε μεταξύ των άλλων ότι «κατά το από πολλού κρατούν έθιμον το Πανεπιστήμιον του Μιλάνο διοργανώνει κατ΄ έτος διαγωνισμόν, και αποστέλλει τον επιτυχόντα εις το Λονδίνον προς τελειοποίησιν της Αγγλικής και παρακολούθησιν μαθημάτων Πολιτικής Οικονομίας. Τοιούτος διαγωνισμός έλαβεν χώραν κατά τον παρελθόντα Ιούλιον. Εν όλω έλαβον μέρος 512 φοιτηταί μεταξύ των οποίων επέτυχεν ο τριτοετής Στυλιανός Ηλία Κωτιάδης. Βεβαίως προέκυψεν το κώλυμα της καταγωγής, προταθέντος του επιχειρήματος ότι ο επιτυχών δεν είναι αυτόχθων Ιταλός, αλλά, και η Επιτροπή και ο καθηγητικός Σύλλογος επέμενον να αποσταλή, όστις κατά την δήλωσιν του Πρυτάνεως θα είναι εις θέσιν να τιμήση το Πανεπιστήμιον του Μιλάνου εις το Λονδίνον, όπου συνέρχονται διά τον αυτόν σκοπόν οι αριστείς των ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων..» Έτσι ο Στέλιος Κωτιάδης βρίσκεται στο Λονδίνο όπου συνεχίζει με εξαιρετική επιτυχία τις σπουδές του μάλιστα τον Οκτώβριο του 1936 και πάλι στην εφημερίδα Πανελλήνιος Κήρυξ του Σύδνεϋ διαβάζουμε για ένα σύγχρονο τεχνικό θαύμα, ποιο ήταν αυτό; «κατόπιν εκφρασθείσης επιθυμίας του να ακούση την φωνήν του αγαπητού του πατρός, ο εν Λονδίνω κ. Στυλιανός Κωτιάδης, φοιτητής εμπορικών και πολιτικών επιστημών, υιός δε του εφημερίου μας Αιδεσ.Οικον. κ. Κωτιάδου ηδυνήθη να συνομιλήση μετά του πατρός του εξ αποστάσεως χιλιάδων μιλίων διά του ραδιοτηλεφώνου – το σύγχρονον αυτό θαύμα της μηχανικής τέχνης. Ως μας εδήλωσεν ο εφημέριος μας η φωνή του υιού του ηκούετο ευκρινέστατα- φαντάζεται δε κανείς την μεγάλην χαράν, την οποίαν ησθάνθη η πατρική του ψυχή». Η φήμη του Στέλιου Κωτιάδη μεγαλώνει μαζί με τη συνεχή ανέλιξη του στον επιστημονικό τομέα, στη Ροδιακή της 11 Δεκεμβρίου 1937 ο ιατρός Ανδρέας Θ. Παπανδρέου τον συγχαίρει, διαβάζουμε «Προς όλως εξαιρετικήν τιμήν της πατρίδος του Ρόδου και προς ιδιαιτέραν χαράν των γονέων συγγενών και φίλων, ο εξ Ιστρίου, έχων αδιαλείπτως μέχρι της ανωτάτης μορφώσεώς του, ως έμβλημα το «αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι πάντων» έσχε και κατά τας επί διδακτορία εξετάσεις εν τω Πανεπιστημίω Οικονομολογίας Bocconi εν Μιλάνω πρωτοφανή επιτυχίαν και αληθή θρίαμβον αξιωθείς του ανωτάτου βαθμού και αναδειχθείς πρώτος μεταξύ των πρώτων συναδέλφων του εν μέσω των παρατεταμένων χειροκροτημάτων της ολομελείας καθηγητών και ακροατηρίου και της ελάχιστα συγκρατούμενης την στιγμήν εκείνην συγκινήσεως του οικείου καθηγητού παρ΄ω συνέθεσε διατριβήν αξιόλογον και βαρυσήμαντον. Θα ήτο δε σοβαρά παράλειψις εάν δεν προσετίθετο ενταύθα ότι ο κ. Κωτιάδης και εις το ζήτημα των υποτροφιών της ως άνω σχολής, ανεδείχθη πρώτος μεταξύ των συναδέλφων του επιτυχών δις την υποτροφίαν τελειοποιήσεως εν Λονδίνω και αλλαχού της Ευρώπης….» Το 1939 με την κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου επέστρεψε στη Ρόδο και ανέλαβε τη διεύθυνση της συνεταιριστικής βιομηχανίας ΚΑΪΡ . Μετά την απελευθέρωση εκλέγεται από την πρώτη συνέλευση των ροδιτών υποδήμαρχος με Δήμαρχο τον Αθανάσιο Καζούλλη για την περίοδο 1945-1946. Αναδεικνύεται μέλος της Εφορείας των Σχολών Ρόδου και της Κεντρικής Εκπαιδευτικής Επιτροπής, ενώ διδάσκει την Αγγλική γλώσσα στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο στα πρώτα χρόνια της επαναλειτουργίας του. Εισηγείται την ίδρυση του πρώτου Γεωργικού συνεταιρισμού Δωδεκανήσου του οποίου και διετέλεσε πρώτος πρόεδρος, παράλληλα ήταν Πρόεδρος της κεντρικής Επιτροπής Περιθάλψεως και μετά την αποχώρηση της ΟΥΝΡΑ από τη Δωδεκάνησο συνέβαλε στην ίδρυση του Δωδεκανησιακού Οργανισμού Κοινωνικής Πρόνοιας του οποίου υπήρξε Αντιπρόεδρος και εργάσθηκε για την ανασυγκρότηση της καθημαγμένης από τον πόλεμο Δωδεκανήσου. Την ίδια περίοδο υπήρξε Αντιπρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου, μέλος της Εργατικής Εστίας, της Εφορείας της Παιδουπόλεως, της Καπνοβιομηχανίας κ.α. Ενώ εκλέγεται δύο φορές Πρόεδρος του Γ.Σ. «Διαγόρας». Με αυτά λοιπόν τα εφόδια, τις επιστημονικές γνώσεις και την κοινωνική προσφορά ο Στέλιος Κωτιάδης ήταν λογικό να κληθεί να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην πολιτική ζωή της ελεύθερης Δωδεκανήσου. Ο Στέλιος Κωτιάδης εκλέγεται βουλευτής Δωδεκανήσου από τις βουλευτικές εκλογές τις 5ης Μαρτίου του 1950, όπου συμμετέχουν για πρώτη φορά και τα Δωδεκάνησα, αναπόσπαστο πλέον τμήμα της Ελλάδας, έως και τις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου του 1964, συνολικά για οκτώ συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 ο Στέλιος Κωτιάδης έρχεται πρώτος στην προτίμηση των Δωδεκανησίων , με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Διαβάζουμε στη Ροδιακή της 19ης Μαρτίου 1950. «Μετά το αποτέλεσμα της διαλογής των ψήφων, η οποία έφερεν επιτυχόντα τον υποψήφιον των Φιλελευθέρων κ. Στέλιον Κωτιάδην με 2779 σταυρούς, αι ψήφοι της δευτέρας κατανομής η οποία γίνεται μεταξύ των περιφερειών Δωδεκανήσου, Σάμου, Χίου και Κυκλάδων δίδουν εις την Δωδεκάνησον τρεις ακόμη έδρας, τας οποίας καταλαμβάνουν οι κ.κ. Ι. Ζίγδης των Φιλελευθέρων. Γ. Χατζησταυρίδης της ΕΠΕΚ και Γεωργ. Ιωαννίδης του Λαϊκού κόμματος. Τοιουτοτρόπως η Δωδεκάνησος αντιπροσωπεύεται εις το Ελληνικόν Κοινοβούλιον διά τεσσάρων βουλευτών, δύο Ροδίων και δύο εκ των άλλων μεγαλυτέρων νήσων: της Καλύμνου και της Κω.» Ο Στέλιος Κωτιάδης έχει τη μεγάλη τιμή να είναι ο πρώτος βουλευτής της ελέυθερης πια Δωδεκανήσου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και να απαντήσει στο καλωσόρισμα του τότες Προέδρου της Βουλής Γόντικα λέγοντας μεταξύ των άλλων και τα παρακάτω: «…κατά την ιεράν ταύτην στιγμήν η σκέψις μας στρέφεται ευγνώμων προς τους αθανάτους νεκρούς μας οι οποίοι με την υπέρτατην θυσίαν εξηγόρασαν την ιδικήν μας απολύτρωσιν και μας επέτρεψαν να αναπνεύσωμεν την γλυκείαν αύραν της ελευθερίας. Απευθύνομεν εγκάρδιον χαιρετισμόν προς τον ελληνικόν λαόν ο οποίος κατά μεν τους χρόνους της δουλείας υπήρξε συμπαραστάτης μας εις τον υπέρ της ελευθερίας αγώνα, μετά την απελευθέρωσιν δε μας περιέβαλε και μας περιβάλλει με ιδιαιτέραν στοργήν και αγάπην, η οποία ευρίσκει ευρείαν απήχησιν εις την ψυχήν μας…» Ο βίος της Βουλής εκείνης ήταν σύντομος και τον επόμενο χρόνο προκηρύσσονται ξανά εκλογές για τις 9 Σεπτεμβρίου 1951. Ο Στέλιος Κωτιάδης κατέρχεται και πάλι με το κόμμα των Φιλελευθέρων να τι γράφει η Ροδιακή στις 20 Αυγούστου του 1951 «… με τας πλέον ευοιώνους προβλέψεις ηκούσθη η ανάθεσις της αρχηγίας του συνδυασμού εις τον τέως βουλευτήν κ. Στ. Κωτιάδην, ο οποίος ομολογουμένως παρουσιάζεται εκ της μέχρι τούδε δράσεως του ως ο πλέον συγκεκρατημένος και πλέον θετικός. Κάτοχος σημαντικής ειδικής και γενικής μορφώσεως ο κ. Κωτιάδης και επιπροσθέτως εκ χαρακτήρος και ήθους σεμνός και λογικός αντιμετώπισε με την βοήθειαν του κυβερνήσαντος κατά το μέγα μέρος της ληξάσης περιόδου κόμματος των Φιλελευθέρων όλα τα φλέγοντα Δωδεκανησιακά ζητήματα με εξαιρετικήν προσοχήν και ενήργησεν αποβλέπων εις την ευνοϊκήν λύσιν αυτών άνευ της ελαχίστης δημαγωγικής διαθέσεως και το κυριώτερον υποσχόμενος πάντοτε μόνον ό,τι ήτο βέβαιος ό,τι θα εφέρετο εις πέρας…» Ο Στέλιος Κωτιάδης με άρθρο του στη Ροδιακή στις 8 Σεπτεμβρίου 1951 τονίζει μεταξύ των άλλων « … Δωδεκανησιακέ Λαέ! Κλείσε τα αυτιά σου εις τας σειρήνας της «αλλαγής» της δεξιάς και της αριστεράς, διότι η «αλλαγή» θα είναι εις το χειρότερον. Πες εις τους θαυματοποιούς ότι η θέσις των είναι εις την σκηνήν του ελαφρού θεάτρου και όχι εις τον στίβον τον πολιτικόν. Μην πιστεύης εις τας λιπαράς επαγγελίας και τα παχιά λόγια. Τους ξέρεις. Αυτοί, την επομένην των εκλογών, περνούν από μπροστά σου και κάμνουν πως δεν σε ξέρουν. Ενώ ημείς είμεθα πάντοτε κοντά σου και σε παραστέκομεν εις κάθε σου περίστασιν. Αναγνωρίζομεν ότι υστερούμεν σε κάτι: εις την επίδειξιν και τον θόρυβον. Αυτά όμως τα αφήνονεν κατ’ αποκλειστικότητα εις άλλους γιατί ξέρουμε ότι ο Δωδεκανησιακός Λαός είναι εις θέσιν να ξεχωρίση τους θορυβοποιούς από τη γόνιμη και αθόρυβη εργασία…» Ο Στέλιος Κωτιάδης εκλέγεται για δεύτερη φορά βουλευτής μαζί με τους Ζίγδη, Ζαννή και το Ν. Μαυρή. Παραθέτουμε σχετικό δημοσίευμα της «Προόδου» στις 14 Σεπτεμβρίου 1951 για τους σταυρούς προτίμησης στα τμήματα της πόλης της Ρόδου: «Κατά παράκλησιν πολλών αναγνωστών μας δημοσιεύομεν κατωτέρω τα αναλυτικά αποτελέσματα των εννιά τμημάτων της πόλεως με τους σταυρούς προτιμήσεων που έλαβον εις έκαστον οι υποψήφιοι. ΤΜΗΜΑ 1ον (Παιδαγωγική Ακαδημία) Εψήφισαν 485 και έλαβον: ΕΠΕΚ 181, Φιλελ. 150, ΕΣ 125, ΕΔΑ 19, και Λαϊκοί 3. Σταυροί: Ζαννης 51, Ζερβάνος 3, Ζίγδης 135, Κανόναρχος 41, Χατζησταυρής 16, Ιωαννίδης 5, Κακομανώλης 45, Καλογ. 3, Κουντούρης 25, Κωτιάδης 142, Αγγέλου 8, Θυμανάκης 7, Καζούλλης 48, Λάινας 19, Μαυρής 100, Κάσιος 0, Κογκόπουλος 1, Κυπραίος 1, Μαυρίκος 0 και Χατζημιχάλης 19 ΤΜΗΜΑ 2ον (Aμαράντειος) Εψήφισαν 285 και έλαβον: ΕΠΕΚ 87 Φιλελ. 89, ΕΣ 87, ΕΔΑ 11, και Λαϊκοί 11. Σταυροί: Ζαννης 33, Ζερβάνος 2, Ζίγδης 69, Κανόναρχος 19. Χατζησταυρής 10, Κακομανώλης 34, Καλόγερος 1, Κουντούρης 20, Κωτιάδης 76, Αγγέλου 7, Θυμανάκης 5, Καζούλλης 30, Λάινας 12, Μαυρής 72, Κάσιος 4, Κυπραίος 3, Μαυρίκος 7 και Χατζημιχάλης 11 ΤΜΗΜΑ 3ον (Γυμνάσιον Αρρένων) Εψήφισαν 590 και έλαβον: ΕΠΕΚ 233, Φιλελ. 132, ΕΣ 126, ΕΔΑ 22, και Λαϊκοί 7. Σταυροί: Ζαννης 70 Ζερβάνος 7, Ζίγδης 126, Κανόναρχος 91. Χατζησταυρής 15, Ιωαννίδης 2, Κακομανώλης 28, Καλογ. 5, Κουντούρης 13, Κωτιάδης 114, Αγγέλου 9, Θυμανάκης 5, Καζούλλης 43, Λάινας 14, Μαυρής 103, Κάσιος 2, Κογκόπουλος 1, Κυπραίος 2, Μαυρίκος 3 και Χατζημιχάλης 22 Στις 16 Νοεμβρίου του 1952 προκηρύσσονται ξανά βουλευτικές εκλογές που αναδεικνύουν νικητή τον Στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο και το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού , ο οποίος υπερτερεί σε όλη την Ελλάδα πλην των περιοχών Κρήτης, Πειραιά, Έδεσσας και Δωδεκανήσου, όπου εκλέγονται, βουλευτές οι Ζίγδης, Κωτιάδης, Ζαννής, Ζερβάνος και Κουντούρης των δύο συνεργαζόμενων κομμάτων του Κέντρου, ΕΠΕΚ, και Φιλελευθέρων. Στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου του 1956 εκλέγεται βουλευτής με την ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις) στην οποία είχε προσχωρήσει από τις 10 Ιανουαρίου του 1956, για την ιστορία παραθέτουμε το κείμενο της σχετικής επιστολής προς τον Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή «Κύριε Πρόεδρε. Η έκκλησις σας διά την συνένωσιν των προοδευτικών και ηγετικών στοιχείων εις κοινήν εξόρμησιν προς αντιμετώπισιν των κρισίμων εθνικών θεμάτων και ανανέωσιν του πολιτικού μας βίου, εύρεν ιδιατέρως βαθείαν απήχησιν εις την ψυχήν μου, ως πολιτευτού της ακριτικής περιοχής της νεοαπελευθερωθείσης Δωδεκανήσου. Η προβολή της νέας γενεάς απηλλαγμένης τη βαρείας κληρονομίας του παρελθόντος και εμπνεομένης από την πίστιν προς οριστικήν ταφήν του διχασμού του Εθνικόφρονος κόσμου, είμαι βέβαιος ότι θα εμφυσίση την ζωογόνον πνοήν της εις την διακυβέρνησιν της χώρας. Ανταποκρινόμενος εις την επίκλησιν και πιστεύων ακραδάντως εις την θαρραλέαν προσπάθειάν σας διά την Εθνικήν αναδημιουργίαν του τόπου αισθάνομαι το καθήκον να συστρατευθώ μαζύ σας, διά να ενισχύσω με όσας διαθέτω δυνάμεις την Εθνικήν Ριζοσπαστικήν Ένωσιν εις τον κοινόν αγώνα διά την ανάπλασιν του Έθνους.» Μετά τιμής Στέλιος Κωτιάδης Τέως Βουλευτής Δωδεκανήσου. Στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956 επανεκλέγεται βουλευτής μαζί με τους Παπαεμμανουήλ, Ιωαννίδη, Χαρίτο και τον Σοφ. Βενιζέλο από την αντιπολίτευση. Ενώ στη Ροδιακή της 6ης Μαρτίου 1956 διαβάζουμε για την υποδοχή που του έγινε κατά την πρώτη επίσκεψη του στη Ρόδο ως Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας. «Χθες την μεσημβρίαν αφίχθη δια του αεροπλάνου της γραμμής ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Στέλιος Κωτιάδης συνοδευόμενος υπό του αντιπλοιάρχου κ. Ν. Σταμπολή ως και του υπασπιστού του υποπλοιάρχου κ. Γ. Κυπριώτη. Τον κ. υπουργόν υπεδέχθησαν εις το αεροδρόμιον ο Νομάρχης Δωδεκανήσου, οι Βουλευταί κ.κ. Γ. Χαρίτος και Σ. Παπαεμμανουήλ, ο Δήμαρχος Ρόδου, ο Λιμενάρχης Ρόδου, οι στρατιωτικαί και πολιτικαί Αρχαί, τα προεδρεία των Οργανώσεων και Σωματείων ως και εκατοντάδων πολιτών, οι οποίοι επεφύλαξαν ενθουσιώδη υποδοχήν εις τον Δωδεκανησιακόν υπουργόν. Αμέσως μετά την κάθοδόν του εκ του αεροπλάνου οι εκατοντάδες πολιτών διέσπασαν την αστυνομικήν ζώνην και προέβαινον εις θερμοτάτας εκδηλώσεις υπέρ του κ. Κωτιάδη. Τιμάς απένειμεν η Μουσική του Δήμου ως και αποσπάσματα του Λιμενικού Σώματος. Ο κ. Κωτιάδης προσεφώνησεν, δι’ ολίγων και με εμφανή συγκίνησιν τους υποδεχθέντας αυτών δια την θερμήν υποδοχήν και τα τόσον φιλικά συναισθήματα, ειπών μεταξύ άλλων και τα εξής: «Σας μεταφέρω τον θερμόν και εγκάρδιον χαιρετισμόν του Πρωθυπουργού και Αρχηγού της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως κ. Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος γρήγορα θα μας επισκεφθή εδώ. Ο κ. Πρωθυπουργός ο οποίος μου ανέθεσεν εκ των πλέον παραγωγικών υπουργείων, με εξουσιοδότησεν να σας διαβεβαιώσω ότι το ενδιαφέρον του δια την Δωδεκάνησον είναι ζωηρόν και αδιάπτωτου. Προσωπικώς εγώ σας ευχαριστώ δια την εμπιστοσύνην με την οποίαν με περιεβάλατε και εύχομαι εις τον Θεόν να με ενισχύση δια να φανώ αντάξιος των προσδοκιών του Δωδεκανησιακού Λαού. Μετά ταύτα ο κ. υπουργός συνοδευόμενος υπό μακράς πομπής αυτοκινήτων, κατήλθεν εις την πόλιν, όπου του επεφυλάχθη νέα θερμή υποδοχή εις το Μέγαρον της Νομαρχίας, από του εξώστου του οποίου ωμίλησε προς τους συγκεντρωθέντας και επευφημούντας πολίτας. Ιδιαιτέρως εχειροκροτήθη ο κ. Κωτιάδης όπου εκάλεσε πάντας να παραμερίσουν τας διαφοράς πολιτικών πεποιθήσεων των και να εργασθούν δια το κοινόν, τονίσας ότι και αυτάς ακολουθών αυτήν την γραμμήν ενηγκαλίσθη και ησπάσθη εις το Αεροδρόμιον πολίτας, οι οποίοι κατά τας εκλογάς ευρέθησαν εις αντίθετον προς αυτόν πολιτικήν παράταξιν. Ακολούθως ο κ. υπουργός είχε μακράν συνεργασίαν μετά του κ. Νομάρχου επί διαφόρων ζητημάτων. Την εσπέραν ο κύριος και η κ. Κωτιάδη παρεκάθησαν εις γεύμα, το οποίον παρέθεσε προς τιμήν των Αρχών ο Διοικητής της Μοίρας του Αμερικανικού Στόλου Ναύαρχος κ. Χάρρις. Αύριον την πρωίαν ο κ. υπουργός θα επιθεωρήση εις τον Εμπορικόν Λιμένα τους αξιωματικούς και άνδρας του Λιμεναρχείου Ρόδου μετά ταύτα δε θα δεχθή από της 7.30’ - 1 μεσημβρινής επιτροπής και ιδιώτας εις την Νομαρχίαν». Στις 21 Μαρτίου 1957 ο τότε Πρωθυπουργός Κων/νος Καραμανλής επισκέπτεται τον Πειραιά, για να συνεργαστεί στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας με εκπροσώπους των εφοπλιστών και των ναυτεργατών και για να εγκαινιάσει το νεόδμητο Μέγαρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Πόλεως και να ομιλήσει για την οικονομική πολιτική της κυβερνήσεώς του. Στην εκδήλωση εκείνη ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Στέλιος Κωτιάδης παρουσίασε στοιχεία για την πρόοδο της Εμπορικής Ναυτιλίας της χώρας, παραθέτουμε ένα μικρό μέρος της ομιλίας του Στέλιου Κωτιάδη «…τα έσοδα από την φορολογίαν των φορτηγών στον προϋπολογισμό του Κράτους ανήλθον σε 85.000.000 δρχ. για το έτος 1956. Αυξήθηκε ο αριθμός των πλοίων και της χωρητικότητάς τους με τη νηολόγηση 31 φορτηγών, έτσι η σημερινή δύναμη της ναυτιλίας της χώρας υπολογίζεται σε 522 πλοία κ.ο.χ. 1.501.895. Έγινε ο εμπλουτισμός πλοίων γραμμής με 7 νέες μονάδες, με αποτέλεσμα η συνολική τους δύναμη να ανέρχεται σε 20 πλοία, ενώ ενισχύθηκαν οι μεσογειακές γραμμές της χώρας με 1 ακόμη πλοίο. Επεκτάθηκε η ασφάλισις στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο ελλήνων ναυτικών που υπηρετούν σε ελληνικά πλοία με ξένες σημαίες 11.000 περίπου εργαζομένων με ετήσιο συναλλαγματικό έσοδο από ασφάλιστρα γύρω στα 2.000.000 εκατομμύρια δολάρια….» Ακολουθούν οι εκλογές της 11ης Μαϊου 1958. Ο Στέλιος Κωτιάδης επανεκλέγεται θριαμβευτικά βουλευτής Δωδεκανήσου με την Ε.Ρ.Ε. στην έκτακτη έκδοση της Ροδιακής της 12ης Μαϊου 1958 διαβάζουμε …ο κ. Κωτιάδης συγκέντρωσε μόνος του 9.200 σταυρούς..» Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η «Αποστομωτική Απάντησις» της Ροδιακής όπου απαντά στο επιχείρημα των πολιτικών αντιπάλων του Στέλιου Κωτιάδη ότι αντλεί την εκλογική του δύναμη μόνο από τη Ρόδο, αφού προηγουμένως είχε αποκλείσει κάθε άλλο ροδίτη από το συνδυασμό του κόμματος. «ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ Οργιάζει εις το ψεύδος ο “Φρουρός”, παρά την αποστομωτικήν απάντησιν που έδωσεν ο Ελληνικός λαός προς τους πάτρωνάς του. Και, μεταξύ άλλων ανέφερεν ότι ο κ. Κωτιάδης απέκλεισε δήθεν από τον συνδυασμός της ΕΡΕ πάντα άλλον Ρόδιον, δια να ωφεληθή από τους σταυρούς προτιμήσεως των Ροδίων ψηφοφόρων. Αλλά ανεξαρτήτως του ότι οι Ρόδιοι τον ετίμησαν περισσότερον παντός άλλου, ο κ. Κωτιάδης συνεκέντρωσε και ένα μεγάλον αριθμόν ψηφοφόρων από τας νήσους. Οι αριθμοί ομιλούν ευγλώττως: ΡΟΔΟΣ Κωτιάδης σταυροί 6442 Ζαννής σταυροί 5520 Ζίγδης σταυροί 4376 ΛΟΙΠΑΙ ΝΗΣΟΙ: Κωτιάδης σταυροί 2711 Ζαννής σταυροί 956 Ζίγδης σταυροί 1664» Ακολουθούν οι εκλογές της 29ης Οκτωβρίου του 1961 κατά τις οποίες ο Στέλιος Κωτιάδης εκλέγεται και πάλι βουλευτής με την Ε.Ρ.Ε. με 9851 σταυρούς προτίμησης, ενώ αναλαμβάνει για δεύτερη φορά Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας για το διάστημα από 4-11-1961 έως και 17-6-1963. Για την επανεκλογή του για έκτη συνεχή φορά ο Στέλιος Κωτιάδης απευθύνει ευχαριστήριο επιστολή μέσω της εφημερίδας Ροδιακής το Σάββατο 4 Νοεμβρίου 1961. «ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ Επί τη επανεκλογή μου δι’ έκτην φοράν ως βουλευτού Δωδεκανήσου και μη δυνάμενος να σφίξω το χέρι εις τον καθένα από τους πολλούς μας φίλους αισθάνομαι το καθήκον να ευχαριστήσω θερμώς τους αγαπητούς μου συμπατριώτας, άνδρας και γυναίκες που με την ψήφον των υπεστήριξαν την Εθνικήν Ριζοσπαστικήν Ενωσιν και την υποψηφιότητά μου. Η ανάδειξις μου δια πολλοστήν φοράν ως πρώτου βουλευτού Δωδεκανήσου με 9.793 σταυρούς προτιμήσεως, πέραν του εκλογικού μέτρου, μου δημιουργεί ηυξημένον το αίσθημα της ευθύνης έναντι του Δωδεκανησιακού λαού, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθετήσεως. Επιθυμώ να διαβεβαιώσω τους αγαπητούς μου συμπατριώτας, οι οποίοι από την Δωδεκαετή περίπου κοινοβουλευτικήν μου θητείαν γνωρίζουν τας προσπαθείας μου δια το καλόν της Δωδεκανήσου, ότι όπως και κατά το παρελθόν, έτσι και εις την κοινοβουλευτικήν περίοδον θα καταβάλω κάθε δυνατήν προσπάθειαν δια την εξυπηρέτησιν των νομίμων αιτημάτων και συμφερόντων της φιλτάτης Δωδεκανήσου και δεν θα φεισθώ κόπων και μόχθων δια να φανώ άξιος των προσδοκιών του Δωδεκανησιακού λαού και του Εθνους. ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΩΤΙΑΔΗΣ Βουλευτής Δωδεκανήσου - Πρώην Υπουργός» Την επομένη η Ροδιακή δημοσιεύει τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης με το Δωδεκανήσιο Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Στέλιο Κωτιάδη Στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963 πρώτο κόμμα αναδεικνύεται η Ένωση Κέντρου και έχουμε αλλαγή στη διακυβέρνηση της χώρας, ο Στέλιος Κωτιάδης για έβδομη συνεχή φορά εκλέγεται βουλευτής Δωδεκανήσου με σύνολο σταυρών 8.332. Τέλος στις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 1964 εκλέγεται για όγδοη φορά βουλευτής Δωδεκανήσου συγκεντρώνοντας 6.920 σταυρούς προτίμησης. Στη διάρκεια του δημόσιου του βίου τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος, με το Σταυρό του Αγίου Μάρκου του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και με το Μέγα Σταυρό του Τάγματος αξίας. Ακολούθησε στις 21 Απριλίου 1967 το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών και η κατάλυση της Δημοκρατίας. Στο διάστημα που ακολούθησε ο Στέλιος Κωτιάδης εργάσθηκε στη Ρόδο στο λογιστικό γραφείο που ίδρυσε, μέχρι το θάνατό του στις 14 Ιουλίου του 1971. Κλείνοντας την «χρονολογική» παρουσίαση του δημόσιου βίου του Στέλιου Κωτιάδη και με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την απώλειά του, αλλά και της τιμής του Δήμου μας προς αυτόν, πολλά θα μπορούσε να πει κανείς και να γράψει. Πολλά που δεν εδράζονται στο ότι είναι ανθρώπινο να μιλάμε πάντα με σεβασμό και καλά λόγια για τους εκλιπόντες, αλλά στο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο Στέλιος Κωτιάδης πρόσφερε στον τόπο του. Και η προσφορά του αυτή που είχε στέρεα θεμέλια την οικογενειακή του ανατροφή, την παιδεία που έλαβε, στα επιστημονικά του εφόδια σπάνια για την εποχή, στο ήθος και τον χαρακτήρα του, τυγχάνει της καθολικής αναγνώρισης, αναγνώρισης που «εισπράττει» σήμερα η οικογένειά του. Σήμερα σε δύσκολους καιρούς, σε μέρες πονηρές, το παράδειγμα ανδρών όπως ο Στέλιος Κωτιάδης μας δείχνει το δρόμο, που θα οδηγήσει την πατρίδα να γίνει ισχυρή, αξιόπιστη, να προοδεύσει και αυτό το καθήκον πέφτει κατά κύριο λόγο στις πλάτες της ηγεσίας του τόπου μας πολιτικής, πνευματικής, οικονομικής. ʼλλωστε όπως έγραψε ο Ισοκράτης στον Προς Δημόνικον ¨ «Εκ των κοινών επιμελειών απαλλάττου μη πλουσιώτερος αλλ’ ενδοξότερος. Πολλών γαρ χρημάτων κρείτων ο παρά του πλήθους έπαινος. Δηλαδή:Από τις δημόσιες φροντίδες ν΄ αποχωρείς όχι πιο πλούσιος, αλλά με πιο μεγάλη φήμη. Γιατί ο έπαινος του λαού είναι πιο καλός από πολλά χρήματα. 1912: Γεννιέται στο χωριό Iστριος της Ρόδου ο Στέλιος Ηλία Κωτιάδης. 1933: Επελέγη ως υπότροφος για σπουδές στο Πανεπιστήμιο Bocconi του Μιλάνου, του οποίου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ. 1939: Επιστρέφει στη Ρόδο και αναλαμβάνει τη διεύθυνση της ΚΑΊΡ 1945: Εκλέγεται υποδήμαρχος από την πρώτη συνέλευση των ροδιτών. Αναδεικνύεται μέλος της Εφορείας των Σχολών Ρόδου και της Κεντρικής Εκπαιδευτικής Επιτροπής, ενώ διδάσκει την Αγγλική γλώσσα στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο στα πρώτα χρόνια της επαναλειτουργίας του. Εισηγείται την ίδρυση του πρώτου Γεωργικού Συνεταιρισμού Δωδεκανήσου του οποίου και διετέλεσε πρώτος πρόεδρος, παράλληλα ήταν Πρόεδρος της κεντρικής Επιτροπής Περιθάλψεως και μετά την αποχώρηση της ΟΥΝΡΑ από τη Δωδεκάνησο συνέβαλε στην ίδρυση του Δωδεκανησιακού Οργανισμού Κοινωνικής Πρόνοιας του οποίου υπήρξε Αντιπρόεδρος και εργάσθηκε για την ανασυγκρότηση της καθημαγμένης από τον πόλεμο Δωδεκανήσου. Την ίδια περίοδο υπήρξε Αντιπρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου, μέλος της Εργατικής Εστίας, της Εφορείας της Παιδουπόλεως, της Καπνοβιομηχανίας κ.α. Ενώ εκλέγεται δύο φορές Πρόεδρος του Γ.Σ. «Διαγόρας». 1950: Εκλέγεται βουλευτής Δωδεκανήσου από τις βουλευτικές εκλογές της 5ης Μαρτίου, όπου συμμετέχουν για πρώτη φορά και τα Δωδεκάνησα, και έρχεται πρώτος στην προτίμηση των Δωδεκανησίων με το κόμμα των Φιλελευθέρων. 1951: Εκλέγεται για δεύτερη φορά βουλευτής Δωδεκανήσου από τις βουλευτικές εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου μαζί με τους Ζίγδη, Ζαννή και Μαυρή. 1952: Εκλέγεται για τρίτη φορά βουλευτής Δωδεκανήσου από τις βουλευτικές εκλογές της 16ης Νοεμβρίου μαζί με τους Ζίγδη, Ζαννή, Ζερβάνο και Κουντούρη 1956: Προσχωρεί στις 10 Ιανουαρίου στην ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ενωση) του Κωνσταντίνου Καραμανλή. 1956: Εκλέγεται ξανά βουλευτής από τις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου με την ΕΡΕ μαζί με τους Παπαεμμανουήλ, Ιωαννίδη, Χαρίτο και Σοφ. Βενιζέλο από την αντιπολίτευση και αναλαμβάνει το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας για το διάστημα από 21-2-1956 έως και 2-3-1958. 1958: Επανεκλέγεται θριαμβευτικά βουλευτής Δωδεκανήσου από τις εκλογές της 11ης Μαΐου με την Ε.Ρ.Ε. συγκεντρώνοντας 9.200 σταυρούς. 1961: Επανεκλέγεται βουλευτής Δωδεκανήσου από τις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου με την Ε.Ρ.Ε. συγκεντρώνοντας 9.851 σταυρούς και αναλαμβάνει για δεύτερη φορά το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας για το διάστημα από 4-11-1962 έως και 17-6-1963. 1963: Εκλέγεται για έβδομη συνεχή φορά βουλευτής Δωδεκανήσου από τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου. 1964: Εκλέγεται για όγδοη φορά βουλευτής. 1967: Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου ο Στέλιος Κωτιάδης ιδρύει στη Ρόδο λογιστικό γραφείο και εργάζεται πλέον σ’ αυτό. 1971: Αφήνει την τελευταία του πνοή στις 14 Ιουλίου.