«Στη Ρόδο, πειρατές είναι τα ιδιωτικά αυτοκίνητα κι όχι τα ταξί..»!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ο ταξιτζής Σταμάτης Μαρασιώτης, μιλά για συμπεριφορές και αντιλήψεις που κάνουν κακό στον τουρισμό

Για τη «συμπαθή τάξη των ταξιτζήδων» ο λόγος, που πρωταγωνιστεί θέλοντας και μη κάθε που έρχεται η σεζόν.

Δύσκολο να βρεις ταξιτζή να μιλήσει για τα προβλήματα και το σινάφι του, ένεκα η συναδελφική αλληλεγγύη- γι αυτό μια άλλη κατηγορία, νέων και μορφωμένων που μπήκαν στη δουλειά τα τελευταία χρόνια είναι μια λύση για να ξεδιπλώσεις όσα απασχολούν αυτούς που διανύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα την ημέρα στην καυτή άσφαλτο, προσπαθώντας σε τέσσερις μήνες να καλύψουν τα έξοδα των υπολοίπων οκτώ.

Ο Σταμάτης Μαρασιώτης, από το 2008 στο ταξί, ιδιοκτήτης, ενημερωμένος και με άποψη, δίνει απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν είναι και το πιο εύκολο να απαντηθούν. Αρκεί! Άλλωστε δεν υπάρχουν σωστές απαντήσεις, σωστές μπορεί να είναι μόνο κάποιες ερωτήσεις!

Πολλοί οι τρόποι πια για να μετακινηθεί ο τουρίστας, αλλά το ταξί κρατάει ακόμα.
Ναι, το ταξί κρατάει ακόμα αν και έχουν μπει τα βανάκια σε συνεργασία με τα πρακτορεία, τα οποία πρακτορεία κι εμείς τα εξυπηρετούμε, ενώ έχουν αυξηθεί πάρα πολύ και τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα. Κρατάμε με νύχια και με δόντια το μερίδιο της αγοράς που μας αναλογεί.

Το να «κλείνει» ο ταξιτζής το ταξί στις 4 το απόγευμα γιατί είναι έξω απ΄ το πρωί και του έφτασε, οπότε πάει πια σπίτι του, εσείς το βλέπετε να συμβαίνει;
Αυτό μπορεί να συνέβαινε πριν από αρκετά χρόνια και σίγουρα από ιδιοκτήτες που το δούλευαν μόνοι τους χωρίς να έχουν πάνω οδηγό. Πλέον, οι περισσότεροι απασχολούν οδηγό και τ΄ αυτοκίνητα βρίσκονται μόνιμα στο δρόμο.

Κάνετε ακόμα επιλογές, παίρνετε τουρίστες, κι όχι ντόπιους;
Προσωπικά δεν το κάνω. Ένα ποσοστό το κάνει όχι κατ΄ εξακολούθηση και κατά συρροή. Όπως έχουν γίνει οι εποχές, και έχει συρρικνωθεί η σεζόν, για εμένα είναι αδιανόητο να κάνεις επιλογή πελάτη. Επειδή πάει αλυσίδα και ο ένας πελάτης φέρνει τον άλλο, η επιλογή δεν έχει λογική βάση.

Υπάρχουν πιάτσες στις οποίες δεν πάνε όλοι οι ταξιτζήδες επειδή τις ελέγχουν συγκεκριμένες ομάδες ταξιτζήδων, στο Φαληράκι ας πούμε, στη Λίνδο ή αλλού;
Αναφέρεστε προφανώς σε γεγονότα που συνέβαιναν παλαιότερα. Έχουν αλλάξει όλα αυτά. Από το 2008 που δουλεύω εγώ δεν έχω νιώσει πουθενά ανεπιθύμητος.

Στο λιμάνι δουλεύουν όλοι; Όταν έρχονται κρουαζιερόπλοια πηγαίνουν όλοι;
Υπάρχει μια μερίδα συναδέλφων οι οποίοι δουλεύουν σχεδόν μόνιμα στο λιμάνι τις ημέρες που έχει κρουαζιερόπλοια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να πάει άλλος. Το ότι εκεί συναντάς ανθρώπους που μπορεί να βρίσκονται στο λιμάνι δεκαετίες, δεν σημαίνει ότι κλείνουν την είσοδο σε κάποιους νεότερους. Θέλω εδώ να πω ότι αρκετοί από τους συναδέλφους αυτούς μιλούν πολλές ξένες γλώσσες και οι υπηρεσίες που προσφέρουν είναι υψηλού επιπέδου. Οι απαιτήσεις του λιμανιού είναι μεγάλες: καλό αυτοκίνητο, καθαρό, καλοντυμένος οδηγός.

Δηλαδή αγγελούδια οι ταξιτζήδες, απ’ όσα λέμε μέχρι τώρα!
Καταλαβαίνω τι εννοείτε. Έχω ακούσει σχόλια και κακές ιστορίες που αποδίδονται σε ταξιτζήδες, οι οποίες ιστορίες προσδίδουν κακό όνομα στον κλάδο. Έχοντας διατελέσει αντιπρόεδρος στο Συνεταιρισμό Ιδιοκτητών Ραδιοταξί Ρόδου, πολλές φορές έπρεπε να διαχειριστώ παράπονα πελατών και υπήρξαν περιπτώσεις που δεν αισθάνθηκα καθόλου υπερήφανος. Θέλω να πω προς τους πολίτες ότι κάθε αυτοκίνητο έχει διακριτικά: την πινακίδα του, τον κωδικό του και υπάρχει Πειθαρχικό που αναλαμβάνει δράση.

Στην Αθήνα τους λένε «Κίτρινη Φυλή»! Εδώ;
Εδώ προφανώς μας λένε «η Μπλέ Φυλή», (γέλια). Υπάρχουν «πειρατές» στην Αθήνα. Ανάμεσα σε 14.000 ταξιτζήδες είναι εύκολο να συμβούν έκτροπα αν και η συντριπτική πλειοψηφία ανήκει σε ραδιοδίκτυο που σημαίνει ότι υπάρχει έλεγχος.

Στη Ρόδο υπάρχουν «πειρατές»;
Εδώ πειρατές είναι τα Ι.Χ. δεν είναι τα ταξί. Την Τετάρτη το βράδυ, εγώ και συνάδελφοί μου είδαμε ένα ντροπιαστικό γεγονός για τον τουρισμό της Ρόδου. Ένα όχημα με αυτοσχέδια καθίσματα μέσα, έκανε διαδρομές από το αεροδρόμιο προς ένα ξενοδοχείο.

Ψάρευε πελάτες;
Ήταν κλεισμένος ήδη. Ήξερε το όνομα του πελάτη και περίμενε στην αίθουσα αναμονής.

Στο αεροδρόμιο πώς είναι τα πράγματα;
Τουριστικά λεωφορεία, ταξί, μίνι μπας, μίνι βαν, όλα μαζί και ταυτοχρόνως προσπαθούν να πάρουν πελάτες, άλλοτε τηρώντας τους κανόνες και άλλοτε όχι. Δεν βγαίνουν όλοι με το σταυρό στο χέρι «πάμε να δουλέψουμε…»! Αυτή τη στιγμή, στην προσπάθεια που ξεκίνησε η Fraport, έχουν προκληθεί μεγαλύτερα προβλήματα φέτος τα οποία φάνηκαν ήδη από τις 15 Απριλίου με τις πρώτες πτήσεις από το εξωτερικό. Αυτό που αυξήθηκε σε σχέση με προηγούμενες χρονιές είναι ο χρόνος αναμονής των οχημάτων. Σε ώρα αιχμής όπως είναι το Σάββατο βράδυ ή η Τετάρτη απόγευμα χρειάζονται 25 λεπτά από τη Θύρα 5 που είναι αφίξεις, μέχρι την έξοδο του αεροδρομίου. Ο πελάτης πήγαινε Κολύμπια, και χρειαζόταν 25 λεπτά. Τα λεπτά αυτά τα κάναμε μέσα στον χώρο του αεροδρομίου σε αναμονή, μαζί με τον πελάτη φυσικά. Και το ίδιο συμβαίνει με τα λεωφορεία. Αυτό που προβλέπω και εύχομαι να διαψευστώ είναι ότι με τη σημερινή κατάσταση, Ιούλιο και Αύγουστο ο χρόνος αυτός θα αυξηθεί. Ένοχος βέβαια είναι και το αεροδρόμιο που δίνει το πράσινο φως, μόνο για ορισμένα δευτερόλεπτα.

Αυτό για το βγές. Για το μπες;
Όσον αφορά την είσοδο μπορώ να μιλήσω μόνο για την περσινή σεζόν. Και για τους μήνες αιχμής και τις ώρες αιχμής. Το απόλυτο κομφούζιο. Η αναμονή στην είσοδο για Ι.Χ, λεωφορεία και ταξί, όλα στην ίδια σειρά για τον μήνα Αύγουστο ήταν 20-30 λεπτά. Καλά να είμαστε, αλλά έχουμε ξεπεράσει το φράγμα των 2 εκ. τουριστών εκ των οποίων τα 2|3 έρχονται από το αεροδρόμιο και δεν έχουμε προνοήσει για τίποτα. Δηλαδή η πρώτη και η τελευταία εικόνα τους μήνες αιχμής δεν είναι η πρέπουσα για τον τουρίστα.

Τελικά πόσους μήνες είναι η σεζόν, πως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση;
Τέσσερις είναι οι καλοί μήνες: Ιούνιος-Ιούλιος-Αύγουστος-Σεπτέμβρης. Ο Μάιος είναι μέτριος και όπως δείχνει πια δίνει τη θέση του στον Οκτώβρη. Ελαφρώς επεκτείνεται προς τα πίσω η σεζόν κι αυτό συμβαίνει λόγω και του καιρού. Το καλοκαίρι αργεί να έρθει και αργεί να φύγει. Πρωτομαγιά, για παράδειγμα, βράδυ, την ώρα της βροχής είχα στο ταξί Άγγλους για Κολύμπια και μου λένε «ήρθαμε στο σωστό μέρος;» Από την Αγγλία έφυγαν με καλό καιρό. Τους καθησύχασα ότι ήρθαν πράγματι στο σωστό μέρος το οποίο δεν είναι άλλο από το νησί που όλοι αγαπάμε. Και να κλείσουμε με μια ευχή για τη σεζόν, θα ήθελα. Να τελειώσει χωρίς ατυχήματα στο δρόμο και όλοι να βρουν στη Ρόδο τον μύθο τους όπως έλεγε κάποτε η διαφήμιση του ΕΟΤ.