Μνημόσυνο στην Αμερική για τον Στέφανο Δημητρά

Rodiaki NewsRoom

Μνημόσυνο για τον αείμνηστο κοινοτάρχη Σορωνής και δήμαρχο Καμείρου Στέφανο Δημητρά που απεβίωσε πρόσφατα, θα τελέσουν την Κυριακή οι Σορωνιάτες της Αμερικής.

Όπως ανακοίνωσε ο καθηγητής του πανεπιστημίου Κονέκτικατ Ηλίας Τομάζος πρόεδρος της ελληνικής εταιρείας «Παιδεία» στις ΗΠΑ, το μνημόσυνο θα τελεστεί στο εκκλησάκι των Τριών Ιεραρχών, που βρίσκεται στην οδό 28 Dog Lane, Storrs, CT, στον ακαδημαϊκό χώρο του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ.

Σε σχετική ανακοίνωσή που έδωσε στη δημοσιότητα αναφέρει τα εξής: «Αγαπητοί φίλοι,
Πολλοί από μας πληροφορηθήκαμε με μεγάλη θλίψη τον πρόωρο θάνατο του αγαπητού μας Στέφανου Δημητρά από τη Σορωνή Ρόδου.

Ο ημερήσιος ροδιακός Τύπος αναφέρθηκε εκτενώς στη ζωή, στο έργο, στις προσφορές και στις πολύχρονες υπηρεσίες του Δημάρχου Στέφανου Δημητρά.

Με την επιστολή αυτή σας ενημερώνω ότι οι Σορωνιάτες Αμερικής αυτήν την Κυριακή, τελούν μνημόσυνο για τον αείμνηστο φίλο μας Στέφανο στο εκκλησάκι των Τριών Ιεραρχών, 28 Dog Lane, Storrs, CT, στον ακαδημαϊκό χώρο του Πανεπιστημίου της Κονέκτικατ.

Ο Στέφανος Δημητράς θα είναι αλησμόνητος όχι μόνο στον τόπο που τον γέννησε, τη Σορωνή και όλη την Ρόδο, αλλά και σε μας τους Ρόδιους και άλλους Έλληνες Αμερικής.

Θα είναι αλησμόνητος γιατί μαζί με τις πολλές φροντίδες του στην κοινότητα Σορωνής και Δήμο Καμείρου, ήταν από αυτούς που προσπάθησαν επίμονα να μας βοηθήσουν με συγκεκριμένα έργα.

Πλησίασε στην ίδρυση παραρτήματος Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Ροντ Άιλαντ στον Προφήτη Ηλία σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και την Παιδεία. Όλα ήταν έτοιμα. Θα είχε γίνει αλλά ο τότε Υπουργός Παιδείας την τελευταία στιγμή το σταμάτησε.

Όταν ο Νομάρχης Δρ. Σάββας Καραγιάννης προσπαθούσε να ιδρύσουμε Χωριό Απόδημων Ροδίων ο Στέφανος συνεχώς μας έδινε θάρρος και συμβουλές. Δυστυχώς στο έργο αυτό που οι αρχές της Ρόδου μας άνοιξαν, Ρόδιοι του εξωτερικού το σταμάτησαν.

Για τον ερχομό Αμερικανών φοιτητών στη Ρόδο και τη διαμονή τους για πολλά χρόνια στη Σορωνή ο Στέφανος έδειξε την αγάπη και φιλοξενία του για Ελληνικής και μη Ελληνικής καταγωγής παιδιά. Νοιαζόταν για την κάθε λεπτομέρεια. Φρόντιζε για την καθημερινή μετάβασή τους στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Ρόδο, για συμμετοχή σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, να τα καθοδηγήσει στην πρώτη μέρα του ερχομού τους και να τα δώσει ένα αναμνηστικό δωράκι όταν έφευγαν.

Ο αείμνηστος Στέφανος με τον Δήμαρχο και μετέπειτα Νομάρχη Δρ. Σάββα Καραγιάννη συμμετείχαν στις συνεδριάσεις και ξεκινήματα σημαντικών μας έργων. 'Ηταν παρών όταν κάναμε εκσκαφή θεμελίων για τα Κέντρα Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Κονέκτικατ και στο Πανεπιστήμιο της Ροντ Άιλαντ. Μαζί με τον τότε Δήμαρχο Σπάρτης κύριον Ματάλα συμμετείχε στην εκσκαφή θεμελίων για Ελληνικό Υπαίθριο Θέατρο.

Συμμετείχε στις συνεδριάσεις για την οργάνωση Διεθνούς Κέντρου Απόδημου Ελληνισμού.
Πάντα στη Ρόδο όταν βρισκόμασταν ρωτούσε για την πορεία του κτηρίου "ΡΟΔΟΣ" στο Πανεπιστήμιο της Ροντ Άιλαντ. Με συγκινούσε διότι πάντα ήθελε να μάθει νέα για τον φιλέλληνα Πρύτανή του Ρόμπερτ Καρόθερς, για τον Κώστα Περδικάκη, Χρήστο Ξενοφώντος, Νίκο Μαρέττο, Γιώργο Χατζηνικόλα και άλλους από Ροντ Άιλαντ και Κονέκτικατ που ήξερε.

Το καλοκαίρι στην πανήγυρη του Αγίου Σουλά, στο στάδιο, 29ην Ιουλίου, τον συνάντησα για τελευταία φορά.
Με δυσκολία μπορούσε να μιλήσει. Μιλώντας κοντά στο αυτί μου με έλεγε πόσο λυπημένος ήταν που δεν ήρθε στο προσυνέδριο Ροδιτών εξωτερικού που είχαμε στα Μαριτσά πριν λίγες ημέρες.

Με χαρά μίλησε για την παραχώρηση οικοπέδου στα Κολύμπια για τα Ροδιτάκια μας του εξωτερικού δίνοντας έπαινο στον Δήμαρχο Φώτη Χατζηδιάκο και όλο το Δημοτικό Συμβούλιο Ρόδου που ομόφωνα πήραν την απόφαση.

Χάρηκε ιδιαίτερα που Ροδιτάκια από το εξωτερικό συμμετείχαν στους αθλητικούς αγώνες Αγίου Σουλά.
Έπρεπε να φύγω για να προλάβω την πτήση μου επιστροφής στην Αμερική. Όταν έφευγα μου είπε να μην στεναχωριέμαι για την ασθένειά του. "Θα το παλέψω, Ηλία".

Με καθησύχασαν τα λόγια του γιατί από μικρό παιδί τον ήξερα ευγενικό αγωνιστή και πεισματάρη. Τα λόγια αυτά τα επανέλαβα στους εδώ φίλους και συγχωριανούς που με ρωτούσαν με ανησυχία για την υγεία του.

Τον χάσαμε στη Ρόδο, τον χάσαμε και εμείς εδώ αλλά δεν θα χάσουμε τα λόγια και τις γεμάτες αγάπη για Ρόδο και Ελληνισμό όπου γης προσφορές και προτροπές του.

Για ένα λόγο παραπάνω, όπως ο Στέφανος πάλεψε έως την τελευταία του πνοή, έτσι και εμείς, περισσότερο από πριν, πρέπει να παλέψουμε για ό,τι από κοινού είχαμε σαν όνειρο να δημιουργήσουμε για τη Ρόδο, για όλο τον Ελληνισμό, για τα παιδιά μας, και τις επερχόμενες γενεές.

Σε ευχαριστούμε αείμνηστε, Στέφανε!

Πάντα θα σε θυμόμαστε ως Άριστο μαθητή, ως Άριστο Κοινοτάρχη, Άριστο Δήμαρχο, ως Άριστο συμπατριώτη, ως υπερήφανο Έλληνα!

Παρακαλούμε Τον Ύψιστο Θεό μας να παρηγορεί την οικογένειά σου και να σε έχει μαζί με τους Αγίους του».