Νερά Καλλιθέας (26): Βομβαρδισμένο τοπίο οι θερμοπηγές τα πρώτα μεταπελευθερωτικά χρόνια...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 825 ΦΟΡΕΣ
Πρώτο μέλημα να φύγουν οι μίνες (νάρκες)
Νερά Καλλιθέας. Τέλη της δεκαετίας του 1940. Ακριβώς με την Ενσωμάτωση, οι εγκαταστάσεις άρχισαν να επιδιορθώνονται και σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα άρχισε η λειτουργία τους, με άριστα μπορούμε να πούμε αποτελέσματα.Το βομβαρδισμένο τοπίο παίρνει ξανά την παλαιά του όψη, αφού πρώτα εκκαθαρίστηκε από τις μίνες όλη η περιοχή. Το ειδικό αεροπλάνο με την κουλούρα, όπως το λέγαμε, πραγματοποίησε εκατοντάδες πτήσεις στην περιοχή-ακόμη και πάνω από την πόλη της Ρόδου- για να εντοπίσει νάρκες στην ξηρά και τη θάλασσα.
Τους πρώτους μήνες του 1948, διατέθηκαν από το Σχέδιο Μάρσαλ 2.000.000.000 δραχμές-πληθωριστικές- για τις εργασίες αυτές. Τη διεύθυνση των Θερμοπηγών, ανέλαβε ο Νισύριος γιατρός Μιχαήλ Τσατσαρώνης.
Όπως φαίνεται στη φωτό, έτσι γνωρίσαμε κατά πρώτον τις Θερμοπηγές και μετά την ανακαίνιση και λειτουργία έφτασαν στην παλαιά τους αίγλη., με την ποικιλία των νερών που υπήρχαν την εποχή του Μεσοπολέμου.
Πάντως στη Ρόδο εκτός από τα νερά Καλιθέας και του Αγίου Σουλά, ιαματικές πηγές υπήρχαν στου Μαρίνου (Κορακόνερο ή Καρακόνερο), στα Κολύμπια, στο Χαράκι, στα Βλυχά και Λάρδο, στα Μαριτσά και στη Μαχάνη (Τριάντα). Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στη διαδρομή πόλεως Ρόδου-Νερών Καλιθέας, επειδή υπήρχαν οι εγκαταστάσεις πετρελαιοειδών, η RODIA, οι φυλακές-με πολλούς Άγγλους πιλότους, αιχμάλωτους-είχαν δημιουργηθεί παρά πολλά πολυβολεία και αντιαεροπορικά.
Η περιοχή γινόταν συνεχώς στόχος των συμμαχικών αεροπλάνων. Για την Ιστορία, μέρος των πρώτων τροφίμων που έφτασαν στη Ρόδο, από το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, μέσω Τουρκίας, το Φεβρουάριο 1945, δόθηκε στους Άγγλους πιλότους.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΛΑΧΟΥΡΗΣ