Ρόδος για τη Ζωή: Η εκδήλωση όλων των Ροδιτών

Λίζα Γ. Τσοπανάκη

Δίνουν και την ψυχή τους οι εθελοντές για μία ακόμη χρονιά

Οι αφανείς ήρωες της εκδήλωσης "Η Ρόδος για τη Ζωή", δεν είναι άλλοι από τους εθελοντές που δίνουν "το παρών" καθημερινά και βοηθούν με κάθε τρόπο για την πώληση των μπλουζών και όχι μόνο.

Είναι εκείνοι που δίνουν τον παλμό, που συντονίζουν, που δίνουν και την "ψυχή τους" για τον έναν και μοναδικό στόχο αυτής της εκδήλωσης που δεν είναι άλλος από την αναβάθμιση του Νοσοκομείου του νησιού μας.

Η φετινή χρονιά, είναι η 8η χρονιά που πραγματοποιείται η εκδήλωση κατά του καρκίνου στην Ρόδο, με στόχο, την αναβάθμιση αυτή τη φορά του παθολογοανατομικού εργαστηρίου του Νοσοκομείου μας.

Η εκδήλωση στην οποία κάθε χρόνο η συμμετοχή του κόσμου σπάει κάθε ρεκόρ, φέτος έχει βάλει στόχο την πώληση 15.000 μπλουζών, ενώ το ραντεβού έχει δοθεί την Κυριακή 5 Νοεμβρίου στις 11 το πρωί, με εκκίνηση όπως κάθε χρόνο την πλατεία δημαρχείου.

Μάλιστα, για τη φετινή χρονιά, το νούμερο των εθελοντών είναι ασύλληπτο. Περισσότεροι απο 100 εθελοντές, βρίσκονται καθημερινά στις επάλξεις προκειμένου να βοηθήσουν ο καθένας απο το πόστο του.

Η υπεύθυνη των εθελοντών, ιδρυτικό μέλος και γραμματέας της Αστικής μη Κερδοσκοπικής εταιρείας "Η Ρόδος για τη Ζωή" κ. Νάντα Ροχάνη αλλά και το μέλος της Οργανωτικής επιτροπής και υπεύθυνη διαχείρισης των μπλουζών κ. Φράνσις Νιοτή, μίλησαν για τους λόγους που επέλεξαν να είναι εκείνες εθελόντριες, για τα συναισθήματά τους όταν βλέπουν το πλήθος κόσμου που δίνει κάθε χρόνο ραντεβού στην πλατεία δημαρχείου, ενώ εξέφρασαν την άποψή τους για την επιτυχία της εκδήλωσης.

Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς εθελοντικά με το "Ρόδος για τη Ζωή";
Φράνσις Νιοτή
Με είχε προσεγγίσει από την αρχή ο Σάββας ο Σαββαΐδης και μου εξήγησε τι σκεφτόταν να κάνει. Αν και μου άρεσε πολύ η ιδέα, εκείνη την περίοδο ανειλημμένες υποχρεώσεις δεν μου επέτρεψαν να βοηθήσω. Οπότε όταν με ζήτησε ξανά ο Σάββας πριν δύο χρόνια να βοηθήσω και να αναλάβω αυτό το κομμάτι, δεν δίστασα ούτε δευτερόλεπτο να του πω το ναι. Πάντα το είχα σαν παράπονο που δεν το κατάφερα τότε να ασχοληθώ. Οπότε, πολύ απλόχερα είπα το ναι.

Νάντα Ροχάνη
Και εμένα το 2010 με πήρε ο Σάββας και μάλιστα μου ζήτησε και βιογραφικό! Κανονική συνέντευξη μου πήρε για εθελοντική θέση!

Θυμάμαι μάλιστα τότε τον είχα ρωτήσει: πόσα άτομα υπολογίζεις και μου είχε πει 150-200. Φτάσαμε την πρώτη χρονιά τα 1.500! Ήταν πολύ διαφορετικά τα νούμερα που περιμέναμε και γι' αυτό το περπάτημα θα γινόταν στο Κορακόνερο. Τελικά από την πρώτη χρονιά λόγω του πλήθους των ατόμων, το περπάτημα έγινε απο το Δημαρχείο.

Πώς έχετε καταφέρει να έχετε ένα τόσο μεγάλο νούμερο εθελοντών;
Νάντα Ροχάνη
Οι εθελοντές αυτή τη στιγμή ξεπερνάνε τους εκατό. Κάποιοι είναι απο την αρχή μαζί μας και κάποιοι έχουν μπει στην πορεία. Είναι πολύ εντυπωσιακό ότι όσοι είναι εθελοντές είναι κάθε χρόνο εδώ. Τελειώνει η σεζόν και κατευθείαν είναι εδώ, δίπλα μας. Είναι πάρα πολύ εντυπωσιακό και όπως πολλές φορές λέω, είμαστε σαν μια οικογένεια, που θα χαρούμε με τη χαρά π.χ. της Φράνσις που πούλησε τόσες μπλούζες, θα τσακωθούμε επειδή σε κάτι δεν συμφωνούμε. Λειτουργούμε όπως μια οικογένεια που ο καθένας ξέρει το τι πρέπει να κάνει, πως λειτουργεί μια οικογένεια, έτσι λειτουργεί και το Ρόδος για τη Ζωή πια.

Φράνσις Νιοτή
Ο καθένας ξέρει τις παραξενιές του άλλου, πως λειτουργεί ο καθένας, τι όριο έχει, έχουμε βρει τους ρυθμούς μας.

Νάντα Ροχάνη
Είναι πολύ όμορφο επίσης ότι όλοι οι εθελοντές είναι ατελείωτες ώρες στα πόστα τους. Ο καθένας το βλέπει δικό του κομμάτι το Ρόδος για τη Ζωή γενικότερα. Φανταστείτε πως επειδή φέτος είναι πολλοί εθελοντές, έπρεπε να βγάλω το πρόγραμμα και τους είπα οι ώρες για τον καθένα είναι αυτές αλλά να μην παρεξηγηθώ ο καθένας μπορεί να κάτσει φυσικά όσες ώρες θέλει. Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τόσο κόσμο, να μιλάμε μεταξύ μας, να κοιτάνε και να νοιάζονται τόσο πολύ για τις λεπτομέρειες, είναι εντυπωσιακή η αγάπη των εθελοντών για όλο αυτό το κομμάτι.

Aυτό που είπατε για την οικογένεια, είναι κάτι που λαμβάνει και ο κόσμος απ’ έξω. Ποια είναι η "μαγική συνταγή";

Νάντα Ροχάνη
Νομίζω η αγνότητα της εκδήλωσης. Δεν έχει σημασία ποια είμαι, τι σπουδές έχω κάνει, ποιο το μορφωτικό, το κοινωνικό το οικονομικό μου επίπεδο, η ηλικία, είμαστε όλοι μαζί και είμαστε όλοι ίσοι. Δεν έχει σημασία αν είμαστε στο οργανωτικό ή το εθελοντικό ή αν είμαι ένας απλός εθελοντής, ο καθένας προσφέρει στο δικό του κομμάτι. Είτε από πέντε λεπτά, είτε ατελείωτες ώρες. και σέβεται πάρα πολύ ο ένας τον άλλο. Δεν έχουμε πολιτική, προσπαθούμε να λύσουμε τις όποιες μεταξύ μας διαμάχες. Έχουμε όλοι έναν κοινό στόχο. Πέρσι ήταν η πρώτη φορά που ανέβηκα στη σκηνή και δάκρυσα.

Είναι τόσο όμορφα όλα αυτά που σε κάνουν και συγκινείσαι και λες είναι εκδήλωση όλων μας. Από εκείνον που θα αγοράσει την μπλούζα έξι ευρώ μέχρι εκείνον που θα φτιάξει κάτι για να πουλήσει, εκείνον που θα καθίσει ώρες στο περίπτερο, εκείνον που θα στήσει τη σκηνή, που θα βάλει τον ήχο.

Όλοι βοηθούν για να αγοραστεί εκείνο το μηχάνημα, που φέτος βέβαια είναι τρία.

Ούτε χορηγοί, ούτε πολιτικοί, είναι μακριά απο συμφέροντα, είναι η εκδήλωση του κάθε Ροδίτη.
Και δεν το παρεξηγούν, είναι πολλοί εκείνοι που θέλουν να είναι χορηγοί την ημέρα της εκδήλωσης, δεν θέλουμε να χαθεί η ομορφιά αυτής της εκδήλωσης.

Φράνσις Νιοτή
Είναι μεγάλος ο στόχος. Πέρσι ήμασταν στα 12.000 μπλουζάκια και πήραμε την απόφαση φέτος να πάμε συν 3.000 μπλουζάκια, και νομίζω ότι είναι οριακά εφικτός, γιατί και ο κόσμος της Ρόδου είναι συγκεκριμένος. Ήταν μεγάλο το "σκαλί" απο την περσινή χρονιά, ωστόσο πιστεύω ότι θα πάμε καλά.

Τι σημαίνει για εσάς εθελοντισμός;
Νάντα Ροχάνη
Για εμένα είναι τρόπος ζωής αφού μου το έμαθαν οι γονείς μου απο μωρό. Ήμασταν στην Σαουδική Αραβία και πηγαίναμε με τους γονείς μου Αφρική για ένα μήνα για να βοηθήσουμε στα χωριά. Η λέξη εθελοντισμός μπήκε στη ζωή μου κάπου στα 18 μου που μπήκα σε μια εθελοντική μη κυβερνητική οργάνωση και μου είπαν είσαι εθελόντρια και ρωτούσα τι είναι αυτό. Είναι κάτι που αγαπώ πολύ.

Φράνσις Νιοτή
Η αλήθεια είναι ότι και εγώ το είχα σαν πρότυπο από την οικογένεια μου, από μικρό παιδάκι. Και για εμένα ήταν ένα πρότυπο που έμαθα από την οικογένεια μου και εκφράζομαι μέσα από αυτό. Σίγουρα είναι έκφραση, νομίζω ότι η προσφορά είναι πάντα μια τροφή ψυχής όπως είπε και η Νάντα.

Οι εθελοντές έχουν το μεγαλύτερο ρόλο για την επιτυχία της εκδήλωσης. Πώς αισθάνεστε για αυτό;
Νάντα Ροχάνη
Περήφανη, χαρούμενη, ενθουσιασμένη, συγκινημένη.

Φράνσις Νιοτή
Είναι συγκινητικό να βλέπεις τα παιδιά 15, 17 χρονών να μην είναι στα ιντερνετ καφέ και να έρχονται να αφιερώνουν τον ελεύθερο τους χρόνο σε έναν τέτοιο σκοπό.

Νάντα Ροχάνη
Πολύ συγκινητικό είναι επίσης και όταν αμέσως μετά την εκδήλωση, όπου βρεθείς, σε καφετέρια, σε εστιατόριο, οπουδήποτε, βλέπεις μόνο κόσμο με μπλουζάκια της εκδήλωσης.

Φράνσις Νιοτή
Και η στιγμή που ανεβαίνουμε πάνω και βλέπουμε την πλατεία γεμάτη! Πέρσι βλέπαμε μια κόκκινη πλατεία, ήταν ανατριχιαστικό! Ο καθένας έχει το στόχο του και το κάνει για έναν σκοπό. Αν ρωτήσεις τους εθελοντές θα σου πουν, μα έχασα τη θεία μου, είμαι καρκινοπαθής. Ο καθένας κρύβει μια ιστορία απο πίσω του η οποία τον έσπρωξε να ασχοληθεί με αυτό.

Νάντα εσύ είσαι από τα ιδρυτικά μέλη της εκδήλωσης. Τα δικά σου συναισθήματα για την ανταπόκριση του κόσμου;
Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις κάθε χρόνο να μεγαλώνει όλο και περισσότερο, είναι πολύ όμορφο να συνειδητοποιείς οτι ο καθένας βλέπει την εκδήλωση σαν τη δική του εκδήλωση, σαν την εκδήλωση γιορτή της πόλης του. Γενικότερα τα μέλη του δ.σ. δεν εμφανιζόμαστε, δεν βγάζουμε πολλές φωτογραφίες, είμαστε πιο πίσω. και είναι πολύ όμορφο να βλέπεις οτι ο καθένας να έχει κάνει την υπερπροσπάθεια, έχει παρακινήσει φίλους, έχει αγοράσει μπλούζες και έχει πουλήσει και μπλούζες. Και βλέπεις οτι ο καθένας πια έχει τον δικό του δρόμο. Εμείς πλέον πρέπει να ελέγξουμε τα υπόλοιπα, οργανωτικά, διαχειριστικά.

Το είχατε φανταστεί όταν πλησιάσατε τους 10.000 συμμετέχοντες ότι θα συνέβαινε ποτέ αυτό;
Νάντα Ροχάνη
Η αλήθεια δεν το περίμενα τον πρώτο χρόνο γιατί έχουμε πάρα πολλές εκδηλώσεις που είναι για την πρόληψη, για τον καρκίνο και έτσι τα 150 άτομα που είχε πει ο κ. Σαββαΐδης μου είχαν φανεί εύκολο νούμερο. Και όμως εκείνη τη χρονιά φτάσαμε ξαφνικά τα 1.500. Ήταν πολύ σοκαριστικό. Μετά ήμουν πιο χαλαρή γιατί κάθε χρόνο το βήμα ήταν μικρό, ενώ για τη φετινή χρονιά το βήμα είναι πολύ πιο τολμηρό, σε δύσκολες εποχές με πολύ κόσμο που έχει ανάγκη, συλλόγους που προσπαθούν να βοηθήσουν ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Πιστεύετε οτι έχετε πιάσει το μέγιστο νούμερο; Αν για παράδειγμα τα 15.000 μπλουζάκια είναι το ανώτερο που μπορείτε να πάτε;
Φράνσις Νιοτή
Είναι νησί, δεν είναι μια μεγαλούπολη που μπορεί να πάει παραπάνω, αυτό σκέφτομαι. Κάποια στιγμή λογικά θα σταματήσει το νούμερο να αυξάνεται.

Νάντα Ροχάνη
Εγώ πιστεύω ότι έχει να κάνει και με το στόχο. Δηλαδή, όταν η διοικήτρια του νοσοκομείου πρότεινε να γίνει αυτή η αναβάθμιση, μπορούσαμε να μείνουμε στο ένα-δυο μηχανήματα, εμείς θέλαμε και τα τρία. Όταν βρεθήκαμε με τη διοικήτρια του νοσοκομείου μας, επισκεφθήκαμε το παθολογοανατομικό και είδαμε ότι όντως υπάρχει τεράστια ανάγκη.