Κατά τη συνάντησή τους στο Διοικητήριο. Σουκιούρμπεης και Ροττιέ συζητούν τα γεγονότα στην Ελλάδα με αποφυγές

Rodiaki NewsRoom

Η Μονή στο προάστιο των ανεμομύλων

Τρίτη μέρα παραμονής του Βέλγου συνταγματάρχη Ευγένιου Ροττιέ στη Ρόδο και εκείνο το πρωινό είναι έτοιμος να αποβιβαστεί στο Μαντράκι για να έχει μια συνάντηση με το διοικητή της Ρόδου τον Σουκιούρ μπέη.

Ο ίδιος γράφει ότι «ενόσω μιλούσε ο Δημήτρης Παγκάς, ετοίμαζαν τις βάρκες.

Προσπάθησα να κατευνάσω τη συγκίνηση που τον είχε κυριέψει και ασχοληθήκαμε με την αποβίβασή μας. Στο μυχό του λιμανιού, όπου βγήκαμε στη στεριά, μας περίμενε ο γραμματέας του υποπροξένου(1), που επρόκειτο να μου χρησιμεύσει σαν διερμηνέας, μαζί με ένα αξιωματικό του μπέη. Τους ακολουθήσαμε στο κονάκι, που βρισκόταν στο νέο λιμάνι, σχεδόν απέναντι από το οχυρό του Αγίου Νικολάου. Καθώς περνούσαμε, πολλές Τουρκάλες και Ελληνίδες πλησίασαν και μας ζήτησαν ελεημοσύνη.

Όταν φτάσαμε στου μπέη, είδαμε να σεργιανίζουν στην αυλή πολλά άλογα με πλούσια σαγή(2).

Ματαιοδοξία, όλως διόλου μουσουλμανική στο είδος της. Πολλοί Τούρκοι, όλων ων τάξεων, συνωστίζονταν για να δουν τους filimenchs· με τη λέξη αυτή οι Τούρκοι υποδηλώνουν τους Βέλγους ή τους Ολλανδούς(3)

Από μια μεγάλη σκάλα μας οδήγησαν σε ένα ευρύχωρο οντά, όπου είχαν συγκεντρωθεί πολλοί τούρκοι. Οι περισσότεροι ήταν αξιωματικοί. Ανάμεσά τους ξεχώρισα Αλβανούς, Κύπριους στρατιώτες και Κρητικούς τοξότες.

Ο μπέη μπήκε μαζί μ’ εμάς. Οι Ανατολίτες, όταν δέχονται χριστιανούς, τηρούν συχνά αυτή τη στάση. Επειδή δεν θέλουν να σηκωθούν για να τους υποδεχθούν και επειδή φοβούνται μήπως τους προσβάλουν αν μείνουν καθισμένοι, μπαίνουν όπως κι εκείνοι στην αίθουσα, όπου τους οδηγούν. Καθίσαμε όλοι σε σοφάδες.

Ο δραγουμάνος μας γονατιστός, καθισμένος στις φτέρνες του, μετέφρασε πρώτα τις συνηθισμένες αβρότητες. Παρακάλεσα τον μπέη να δεχθεί μερικά δώρα, δηλαδή ένα κυνηγετικό τουφέκι, ένα μικρό κουτί από λευκοσίδηρο γεμάτο φίνο μπαρούτι, μερικά κουτιά τσάι, μια πλάκα ζάχαρη, κολώνια κ.λπ.

Πρόσταξε έναν από τους ανθρώπους του να τα μεταφέρει όλα στο χαρέμι, εκτός από το τουφέκι και την μπαρούτη. Η συζήτηση στράφηκε σε διάφορα πράγματα. Μιλήσαμε για τους Έλληνες και για την εξέγερσή τους, ένα θέμα για το οποίο αποφύγαμε να εκφράσουμε οποιαδήποτε άποψη. Έσπευσα να μιλήσω για τα πλοία του τόπου και για τη ναυπήγησή τους, που ο μπέης τα φρόντιζε σαν αληθινός γνώστης. Φαίνεται ότι του άρεσαν οι παρατηρήσεις μου, επειδή κολάκευαν την αγαπημένη του ασχολία. Ενόσω μου μιλούσε, παρατήρησα προσεκτικά τα πελώρια χέρια του και το πρόσωπό του, στο οποίο έβρισκα κάτι το κάλπικο και το δυσοίωνο, όπως με είχε προειδοποιήσει ο Δημήτρης.

Δεν αμφέβαλλα ότι η εικόνα του κυβερνήτη, όπως μου τον είχε περιγράψει, του ταίριαζε τέλεια και ως προς το ήθος και ως προς την εμφάνιση.

Ο μπέης τελικά με παρότρυνε να θεωρήσω ήδη τον εαυτό μου φιλοξενούμενό του και μου ανακοίνωσε ότι μπορούσα να επισκέπτομαι και να περιοδεύω στη Ρόδο με ένα τσαούση, που θα με συνόδευε παντού και θα φρόντιζε για την ασφάλειά μου.

Εκτός αυτού μου επέτρεψε να σχεδιάσω οτιδήποτε ήθελα, αλλά πρόσθεσε ότι βασιζόταν στο γεγονός ότι γνώριζα τις συνήθειες και ήλπιζε ότι δεν θα έστρεφα την προσοχή μου ούτε στα τζαμιά, ούτε στις οχυρώσεις.

Μόλις τα είπε αυτά, μου έτεινε το χοντρό του χέρι, με τη σκέψη ότι μου έδειχνε ιδιαίτερη εύνοια και τον αποχαιρετήσαμε.
Πήγα αμέσως στο μοναστήρι που βρίσκεται στο προάστιο, πίσω από το ακρωτήρι των ανεμομύλων. Είχα φροντίσει να μεταφερθούν εκεί τα πράγματά μου, επειδή το πλοίο μας, αν ο άνεμος ήταν ευνοϊκός, έπρεπε να ανοίξει αμέσως πανιά για τη Σμύρνη.

Αφού χαιρετήσαμε τους πατέρες, τους ακολουθήσαμε στο κατάλυμα που μας είχαν ετοιμάσει, όπου και εγκατασταθήκαμε.

Πρώτα-πρώτα έσπευσαν να με οδηγήσουν στην εκκλησία τους για να μας δείξουν ένα μαρμάρινο ανάγλυφο, που παρίστανε την Παρθένο και τον Ιησού βρέφος. Στο ίδιο κομμάτι του μαρμάρου και δίπλα τους έχει χαραχθεί το οικόσημο του μεγάλου Μαγίστρου Πιέρ ντ’ Αμπουσόν.

-Αυτή η εικόνα, τοποθετημένη πάνω από την Αγία Τράπεζα, έδωσε στην εκκλησία το όνομα «Παναγία της Νίκης», μου είπε ο πατήρ Ζαν-Μπατίστ. Κάποια μέρα, καθώς θα κάνουμε τον περίπατό μας, θα σας δείξω το μέρος όπου βρέθηκε αυτό το γλυπτό αριστούργημα.

Το μοναστήρι μας έχει επίσης ένα προνόμιο, που είναι πραγματική νίκη, αν ληφθεί υπόψη ότι είμαστε ανάμεσα σε τούρκους. Έχουμε το δικαίωμα να αναγγέλλουμε με τον ήχο της καμπάνας τις προσευχές μας, και τη θεία λειτουργία. Αυτό ο θρησκευτικός ήχος, άγνωστος σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες, αντηχεί εδώ, μέσα στην πόλη, και μέχρι εκείνα τα μνήματα, όπου αναπαύονται εν ειρήνη τα οστά τόσων ευγενών ιπποτών, υπερασπιστών του Σταυρού. Αγρυπνούμε αδιάκοπα πάνω στα πολύτιμα λείψανά τους και τουλάχιστον οι τάφοι τους δεν στερούνται τις προσευχές των χριστιανών αδελφών τους.

Τα μέρη αυτά έχει επισκεφθεί και ο κύριος Σατωμπριάν(4), συνέχισε ο αγαθός καλόγερος. Εγώ ο ίδιος του έδειξα αυτή την εικόνα, και στη συνέχεια έμαθα ότι όταν την ανέφερε στο Οδοιπορικό του, είχε κάνει ένα λάθος, αποτέλεσμα της βιασύνης με την οποία την είδε και που δεν έχει σημασία για ένα τόσο εξέχοντα συγγραφέα(5)

Ενώ συζητούσαμε, έφθασε ο Δημήτρης, που είχε μείνει στο πλοίο. Τίποτα στον κόσμο δεν μπορούσε να τον πείσει να μας συνοδέψει στον μπέη.

-Λοιπόν σινιόρ κολονέλλο, φώναξε μόλις με είδε, σας σας περίγραψα καλά τον άνθρωπό μας; Σας συγχαίρω που τον ξεφορτωθήκατε. Ας ασχοληθούμε τώρα με τα κυριότερα. Ακόμη και σήμερα μπορούμε να εξετάσουμε τη θέση του κολοσσού…

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Υποπρόξενος της Γαλλίας στη Ρόδο ήταν ο Outrey-1824-1829
2..Φορτωμένο με όλα τα εξαρτήματα ενός ζώου –σαμάρι κ.ά.
3.. Βλέπε Μπερνάρ Ευγενίου-Αντουάν Ροττιέ «Οδοιπορικό από την Τιφλίδα στην Κωνσταντινούπολη», κεφάλαιο XV, σελίδα 327
4. Ο Σατωμπριάν στο βιβλίο του γράφει:. Οι πατέρες με οδήγησαν στο παρεκκλήσι τους. Εκεί βλέπει κανείς μια γοτθική Παναγία, ζωγραφισμένη σε ξύλο. Κρατεί στην αγκαλιά το παιδί της. Στο κάτω μέρος του πίνακα έχει χαραχθεί το οικόσημο του Μεγάλου Μαγίστρου Πιέρ ντ’ Αμπουσόν. Αυτό το παράξενο αρχαίο αντικείμενο βρέθηκε πριν από μερικά χρόνια από ένα σκλάβο, που καλλιεργούσε τον κήπο της μονής.
5. Φρανσουά-Ωγκύστ-Ρενέ, υποκόμης ντε Σατωμπριάν 91768-1848, διπλωμάτης, ποιητής, συγγραφέας, ιστορικός, δοκιμιογράφος, πολιτικός.

Η οικία του μητροπολίτη Ρόδου Αγάπιου. Φυλακίστηκε από τον Σουκιούρμπεη και δήλωσε υποταγή στον τύραννο. Τελικά παραιτήθηκε το 1829

Το μοναστήρι όπου κατέλυσε ο Ροττιέ. Η σημερινή Σάντα Μαρία

Η οδός Ιπποτών όπως την είδε ο Ροττιέ το 1825

Το εσωτερικό της Πύλης ντ’ Αμπουάζ

Η Ρόδος το 1825